Nieuw Zeeland 2019

Verslag 1e week Nieuw Zeeland en China reis: Auckland
 
16 januari, woensdag
…Dinsdagmiddag tegen zes uur vertrokken met een half uur vertraging omdat 1 passagier weer eens te laat was. Verder een voorspoedig reis en ondanks de vertraging toch nog een half uur te vroeg aangekomen. Helaas had het luchthaven personeel dit niet gekregen en dus alsnog wachten. Op de luchthaven bij een Vodafone stand voor beiden een telefoonkaart gekocht voor 51 NZD (E 3150) met 10GB data en 200 minuten beltegoed. Verder verliep de douane en de koffers ophalen vlot. Via het hotel een taxi geregeld en rond elf uur zaten we al op onze ruime kamer zonder uitzicht.
…Eerst de koffers uitgepakt, toen een paar uur gaan slapen en daarna de stad ingegaan die op 10 minuten loopafstand ligt. In Queens Street (de winkelstraat van Auckland) eerst op zoek naar een nieuwe wereldstekker want die uit Honkong werkte niet. Al snel in het Warehouse gevonden. Deze lag vlak bij de Skytower, dus daar gelijk geboekt voor het draaiend restaurant op 300 meter voor de vrijdagavond om 20.15 uur. In een tentje wat gegeten, bij een supermarkt wat boodschappen gedaan en daarna weer terug naar het hotel. Op de kamer een bordje macaroni klaargemaakt via de waterkoker. Vroeg naar bed want we moesten weer 5 uur tijdsverschil inhalen.

17 januari, donderdag
…Na ’s nachts slecht geslapen te hebben het selfmade ontbijt op de kamer genuttigd. De voorzieningen waren prima: elektrisch fornuis(bleek het niet te doen), waterkoker, broodrooster, wasmachine droger, barretje met twee krukken. Vervolgens de rugzak gepakt om naar het Art Museum te gaan. Bij aankomst daar bleek dit het War Museum te zijn waar we geen zin in hadden om het te bezoeken. Het lag op een heuvel even buiten Auckland vanwaar je een mooi uitzicht had op Auckland. Het is geen echt oorlogsmuseum, maar meer een eerbetoon aan de duizenden gevallenen in de Boerenoorlog en de twee wereldoorlogen.

…Vervolgens naar het uitkijkpunt op Mount Eden. Google Maps leidde ons naar een smalle, geasfalteerde eenbaansweg die naar de top van de uitgedoofde vulkaan Mt. Eden leidde. Deze toornt 196 meter boven zeeniveau uit en biedt 360 graden uitzicht over Auckland en Waitemata Harbour De krater van de vulkaan is 50 meter diep en met gras begroeid. De top is een van Aucklands populairste bezienswaardigheden, want het uitzicht is verbluffend mooi, vooral bij goed weer en dat was het. Voor de Maori’s was Mt. Eden ooit een perfecte pa (verdedigingswerk).

…Vanaf de top weer naar benden gelopen en naar het begin van Queens Street gelopen om een eettentje te zoeken. Bij een Koreaan, er waren veel Koreaanse tentjes, een hapje gegeten. Smaakte niet verkeerd, in ieder geval voor mij niet.
…Op weg naar het hotel kwamen we langs het echte Art Museum, dus daar een bezoek aan gebracht. Het was een mooi gebouw maar de kunst die er tentoon werd gesteld viel erg tegen. Weinig dingen die de moeite waard waren. Thuis op de kamer het restje macaroni van gisteren gegeten en vroeg naar bed.

18 januari, vrijdag
…Vandaag stond het schiereiland Devonport op het programma. Je bent nog maar net aan boord van de veerboot of je moet er al weer af. Het tochtje van de veerbootterminal van de City naar Devonport duurt maar 12 minuten. Toch voelt het alsof je in een andere wereld terechtkomt. Daar tussen de oude huizen heerst niet de stress zoals in de City.

…Deze stad nodigt uit om door de hoofdstraat te slenteren, waar kleine winkels, cafés, restaurants en gezellige pubs wachten. In een van de cafés een kopje koffie/thee gedronken. Het gaat in NZ er anders aan toe dan bij ons. Eerst aan de bar bestellen, betalen en dan krijg je een vlaggetje ,of iets dergelijks, met een nummer erop en ga je aan een tafeltje zitten. Daar wordt de bestelling dan gebracht. Dit nodigt niet uit om een fooi te geven of een tweede kopje te bestellen.
… Vervolgens op nar Mount Victoria. Op weg er naar toe moet je je benen flink strekken, maar de beloning is een schitterend uitzicht over de Hauraki Gulf en Auckland.

…Terug in het dorp nog even een wandelingetje gemaakt langs de kust naar de punt van het eiland waar een fort staat. Daar niet binnen geweest maar er langs gelopen naar het strand aan de andere kant. Op de terugweg bij een tentje een heerlijk frietje gegeten en weer terug naar de veerboot gelopen. We konden direct doorlopen want de boot vertrok gelijk. Nu hadden we een uitzicht op de skyline van Auckland met zijn wolkenkrabbers en Skytower. Beduidend minder dan in Hongkong. Op de kamer even gerust.
…Om halfacht aangelopen voor ons diner op de Skytower. Met de lift naar het Sky deck op de 52e verdieping. Daar kon je rondom lopen en had je mooie uitzichten, alleen was het niet zo helder als 7 jaar geleden. Toen met de lift naar de 53e verdieping waar we werden verwelkomd en naar onze plaats werden gebracht, direct aan het raam. Hier wachtte ons een heerlijk keuze driegangenmenu. Ondertussen draaide het restaurant 360 graden rond, twee keer in een uur. Dus steeds een ander uitzicht en een oplichtende stad vanwege het donker worden. Heerlijk gegeten en na twee uur konden we de paar dagen in Auckland waardig afsluiten. Behalve het diner totaal andere dingen gedaan dan 7 jaar geleden maar het was moeite waard. Morgen begint ons camper avontuur.

Verslag 2e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland
 
19 januari, zaterdag
Om tien uur opgehaald door de taxi die ons naar het camperverhuurbedrijf van Britz heeft gebracht. Dachten daar gelijk geholpen te worden maar helaas een wachttijd van 1 tot 1,5 uur. Ondertussen wat formaliteiten afgewerkt en gewacht tot we opgeroepen werden. Na twee uur waren we aan de beurt en moest eerst het contract afgewerkt worden, toen weer wachten en uiteindelijk werden we door een knulletje naar onze camper gebracht. Deze gaf ons uitleg over de werking van een aantal zaken. Nu bleek dat we een camper hadden met in de alkoof een bed en achter in de camper, tot onze grote verrassing , een vast bed. Hierop gereclameerd dat dat de bedoeling niet was. Helaas geen andere camper beschikbaar maar ze zouden hun best doen en maandag zoude we er meer over horen. Om drie uur ’s middags uiteindelijk , na nog wat problemen met de watertank, aangereden naar een supermarkt (Pack & Save) om de eerste boodschappen te doen.
…Toen de eerste beste camping (Ramarama Caravan Park) opgezocht, erlangs gereden en wegens slechte toegang een nieuwe opgezocht. Deze eerst gebeld, er was plaats dus aangereden. Rond half zes daar aangekomen, de zaak geïnstalleerd, gegeten en naar bed gegaan. We hadden het helemaal gehad.

20 januari, zondag
Na een redelijke nacht op tijd opgestaan, in de camper ontbeten en daarna een plan voor de volgende camping opgesteld. De keuze was gevallen op een Kiwi camping in Port Waikato aan de gelijknamige rivier De plaats ligt aan de monding van de rivier die uitkomt in de Tasman Zee. Op ons gemak daar naar toe gereden door een heuvelachtig landschap. Ondertussen was de regen opgehouden en begon de zon door te komen en de temperatuur op te lopen richting 23, 24 graden en een UV-index van 10. Via NOS-teletekst de eerste tegenvaller gelezen over Feyenoord, 3-1 verlies in Zwolle, even slikken.


… Na de koffie/thee en een lunch ons klaargemaakt voor een wandeling. Deze voerde ons naar de zee en door de duinen. In een cafeetje iets gedronken en na 3 uur waren we weer terug op de camping. Anneke is wat gaan hobbyen en ik ben nog een stukje wezen lopen waar ik zandduinen tegenkwam. Na het eten aan het verslag gewerkt en wat zitten stoeien om een groep voor mailverzending aan te maken. We komen nu een beetje in ons ritme en zijn om 10 uur naar bed gegaan.

21 januari, maandag
… Rond acht uur opgestaan en ontbeten. Rond half tien reden we van de camping af (misschien iets voor de laatste nacht met de camper) en 500 meter verder even afgeslagen naar de zandduinen. Wat gister droog lag was nu vol water vanwege de vloed. Stoeltjes uit geladen en een kopje koffie/thee gedronken en genoten van het uitzicht.

… Rond 11 uur aangereden voor het meer serieuze werk, d.w.z. richting Wellington rijden. Eerst weer een 25 km naar het oosten, richting Highway 1. Waar we op de heenweg over de one-lane-bridge rechtsaf gegaan waren lieten we deze nu links liggen om via de 22 naar Waingaro te rijden waar een camping was. De weg ging door een heuvelachtig gebied met af en toe mooie uitzichten. Vlak voor Naike langs de weg geparkeerd om te lunchen. Ook hier weer een mooi uitzicht.

…Gezocht naar een camping bij Waingaro maar daar waren de recensies zo slecht van dat we besloten om een andere camping op te zoeken, dit werd er een in Ngaruwahia om hier een nacht te blij. Dit bleek een camperplek aan de rivier de Waikato te zijn, even buiten het centrum van de plaats.

…Besloten om hier een nacht te blijven staan. In het dorp wat boodschappen gedaan en daarna een stukje langs de rivier de Waikato, met 425 km de langste rivier in NZ, gewandeld over een mooi fietspad- annex wandelpad. Na 4km weer terug gewandeld en de rest van de avond rustig aangedaan.

22 januari, dinsdag
…Na voor het eerst een nacht goed geslapen te hebben om acht uur opgestaan. Ontbeten en daar na eerst een wandeling langs een zijtak van de Waikato rivier gemaakt. Mooie wandeling, klimmen en dalen met mooie bomen en bloeiende bloemen. Om half tien de camper gestart en via highway 39 naar Waitomo gereden waar een top 10 Holiday park was. Een slingerende weg van circa 80 km met wederom mooie uitzichten. Rond half twaalf ingecheckt op de camping. Het was inmiddels al warm geworden en we vroegen om een plaats met wat schaduw. Die hebben we niet voor de camper maar we kunnen wel de stoeltjes onder een boom vlak bij zetten. We zijn hier acht jaar gelden ook al geweest en hebben toen een bezoek gebracht aan de gloeiwormengrot die hier is. Die slaan we nu over.

… Na de lunch hebben we een groot deel van de Waitomo Walkway gelopen met een uitstapje naar een lookout waar je wederom een schitterend uitzicht had. Je kunt het moeilijk beschrijven want je moet het gezien hebben. Het was een mooi wandelpad wat deels door het bos liep, deels door weilanden (leek een beetje op Ierland en Zuid-Limburg). Af en toe over een bruggetje of over omheiningen heen via trappetjes. Rond half vier waren we weer terug op de camping waar Anneke is gaan zwemmen in het hier aanwezige zwembad. De rest van de dag besteed aan verslagen en foto’s bijwerken, eten en luieren

23 januari, woensdag
…Vanochtend op tijd opgestaan na redelijk geslapen te hebben. Ontbeten en daarna op weg na de eerste van de drie bezienswaardigheden. Ze liggen op 30 a 35km van de camping. Het is een bochtige weg en erg heuvelachtig. Na drie kwartier aangekomen bij de eerste bezienswaardigheid, de Piripiri Caves, waar zich gloeiwormen in bevinden. Na ene korte wandeling naar de cave en een nog kortere afdaling in de cave hebben we helaas weinig gloeiwormen gezien.

Vervolgens naar de 2e bezienswaardigheid, een 3 km verderop, de Marokopa Falls. Na een wandeling van 10 minuten werden we getrakteerd op een heel mooi uitzicht op de schitterende waterval.

… Weer 10 minuten terug wandelen en op naar de 3e bezienswaardigheid waar we al langs gereden waren, de Mangapahue Natural Bridge. Daar eerst geluncht want het was inmiddels al twaalf uur. Vervolgens een rondwandeling die ons naar de Natural Bridge leidde. Dit was een rotsformatie die zich als een brug over de rivier boog. Verder liep de wandeling door heuvelachtig weide terrein met her en der de nodige rotsblokken. Na een half uur waren we weer bij de camper en na nog een uur waren we op de camping waar het voor de rest van de dag vrije besteding is.

24 januari, donderdag
…Na een nacht met regen aardig uitgerust opgestaan Ontbeten, water bijgetankt en op weg naar een pompstation om bij te tanken. Deze na circa 15 km gevonden. Tanken is hier niet zo duur, is ongeveer 65 eurocent de liter. Omdat er een controle lampje brandde, bleek het licht te zijn, deze eerst laten maken. Na wat vragen en rondrijden eindelijk bij de juiste persoon terecht gekomen. Daar heeft een jonge meid van Duitse afkomst en tegenwoordig wonend in NZ met enige moeite het lampje verwisseld, De kosten kunnen we bij het camperverhuurbedrijf terug krijgen.
… Toen op zoek naar een wandeling in de buurt die we hier 8 jaar geleden ook gelopen hebben. Deze snel gevonden en de camper geparkeerd op een grote picknick plaats langs een riviertje. Het was inmiddels al half twaalf. Eerst de wandeling gelopen in het Mangaokewa Gorge Scenic Reserve, dichtbij de plaats Te Kuiti aan de SH30. Via een hangbrug naar een cascade gelopen, circa 25 minuten, wat niet zoveel voorstelde. Vervolgens tot een “watervalletje” gelopen waarvan ik dacht dat het niet de bedoelde waterval was. Nog een stukje doorgelopen voor de echte maar helaas niet aangetroffen. Wel weer een hangbrug en aan de overkant kon je langs de andere kant weer naar het carpark lopen. Maar omdat Anneke al eerder afgehaakt was dezelfde weg teruggelopen. Het was een schaduwrijke route over een soms lastig begaanbaar pad , veel wortels en stenen en trappetjes. Maar in de schaduw was het heerlijk lopen. In de rivier probeerde een auto er door heen te rijden, zat op een gegeven moment vast, kwam weer op gang en is toe omgekeerd en teruggereden. De temperatuur ligt boven de 25 graden in de zon.
.. .. .. .. ..
.. Rond twee uur weer terug bij de camper en eerst geluncht. Daarna weer op pad over de SH43, de Forgotten World High Way. Een mooie weg, veel bochten en veel klimmen en dalen. Onderweg nog wat gedronken en om zes uur de camper geparkeerd bij de Tangarakau Gorge. Eerst wat gegeten en toen op en pad naar beneden om de buurt te verkennen. Dit bleek dood te lopen dus dat was gauw gedaan. Verder wat aan de verslagen gewerkt en op tijd naar bed. Of we hier mogen staan, geen idee, we zien het wel.
..
25 januari, vrijdag
…Na de nacht doorgebracht te hebben in de Tangarakau Gorge, ergens langs de weg, op tijd wakker in een mistige omgeving. We zaten toch wel op hoogte. Weinig verkeer langs gekomen dus redelijk goed geslapen. Vandaag moesten we het laatste stuk van de SH43 afrijden tot Stratford waar we boodschappen moesten doen en een camping zoeken. Onderweg een paar keer uitgestapt om van het uitzicht te genieten en ook nog een stukje gewandeld vanwaar we een goed uitzicht hadden op Mount Taranaki, in het Egmont National Park.
.. .. ..
… Hier kwamen we 4 oudere lokale dames tegen die op de fiets waren, twee met een elektrische. Knappe prestatie want er zaten een paar pittige beklimmingen tussen. Rond half een reden we in Stratford de parkeerplaats op van supermarkt New Word waar we voor de komende dagen groente e.d. ingeslagen hebben. Toen naar de camping, een Kiwi Camping waarvan we een kortingskaart hadden. Bleek op een heel andere naam te staan en was in 2015 al verlopen. Maar de vriendelijke receptioniste met de camping gebeld die de kaart aan ons had gegeven en na een kwartier was alles geregeld en hadden we een nieuw registratienummer op de kaart staan met de juiste naam. Het is een mooie camping met een schone douche gelegenheid. In 2011 zijn we ook op deze camping geweest maar toen was het nog een Top 10 Holiday Park en was het regenachtig zodat we de Mt. Taranaki niet hebben kunnen zien. De berg is 2518 meter hoog en in 1775 is er voor het laatst een eruptie geweest.

Einde van de 1e week met de camper.

Verslag 3e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland
 
26 januari, zaterdag
…Het was half tot zwaarbewolkt toen we opstonden dus was Mt. Taranaki niet te zien. Eerst de spullen opgeruimd en de camper buiten de camping gezet. Naar het dorp gewandeld om de Clock Tower te bewonderen waar op gezette tijden het verhaal van Romeo en Julia wordt uitgebeeld.in de klokkentoren Waren precies op tijd, rond 10 uur. De volgende uitvoering was om 13.00 uur.
…Vervolgens voor een korte rit van ca. 40 km naar New Plymouth gereden. Het is een plaats met meer dan 60.000 inwoners aan de Abel Tasman Zee. De wagen vlak bij het Govert-Brewster Art Gallery geparkeerd om dit te bezoeken. Het museum is gevestigd in een voormalige bioscoop, waar sinds 1970 kunstgalerie Govert-Brewster zit, Het is een mooi gebouw waar heel weinig kunst tentoon wordt gesteld. Het stelde allemaal niet veel voor dus hier waren we gauw weg. De Clock Tower buiten het gebouw en de buitenkant van het museum waren meer de moeite waard.
..
…Na het bezoek naar de camping gereden, het Fitzroy Beach Holiday Park. Deze camping ligt direct aan zee en er waren nog maar 2 plaatsen om uit te kiezen. De plaats uitgezocht die wat verder naar boven lag met een mooi uitzicht op de zee. Ons geïnstalleerd, gegeten en ons toen opgemaakt om een stukje van de Coastal Walkway te lopen. Het is een promenade van circa 7 km die zich strekt over bijna de gehele lengte van de stad. Het bestaat uit betonnen platen en is geschikt voor wandelaars en fietsers. Het was vrij druk, zaterdag en vakantietijd maar heerlijk gewandeld met de altijd bruisende golven op gehoorafstand. Na twee uur moe en voldaan terug op de camping waar het avondritueel kan beginnen. Eten klaarmaken en verslag maken.
.. .. ..
…Gisteravond nog even alleen een stukje van het kustpad gelopen. Op zoek naar de windstaaf. Deze knalrode Wind Wand is 5 meter hoog, weegt 900 kg en is geplaatst op de promenade, de Coastal Walkway. Kunstenaar en filmmaker Len Lye is de man achter New Plymouths bijzondere oriëntatiepunt.
.. ..
27 januari, zondag
…Om negen uur waren we al op weg. Omdat het regende een flink aantal km gemaakt. Onderweg wat gedronken met uitzicht op de koeien en een keer geluncht met uitzicht op de kliffen en het strand.

…Op weg naar Whanganui waar we een camping wilden zoeken. Op een Kiwi camping vlak bij het strand terecht gekomen waar we voor twee nachten geboekt hebben. We kunnen hier in de stad wat zaken bezichtigen. Anneke heeft telefonisch de overtocht met de ferry geboekt voor a.s. woensdag. We worden om 08.00 uur verwacht bij de ferry terminal, gelijk de terugtocht geboekt voor 3 weken later. Mochten we meer tijd nodig hebben dan kunnen we dit nog aanpassen. Vervolgens een wandeling gemaakt naar het strand en door de duinen. Verder is het genieten van de weer doorgebroken zon.
.. ..
28 januari, maandag
…Vannacht rond 04.45 opgeschrikt door de telefoon. Snapte gelijk dat het iets met Feyenoord te maken had en dat ze gewonnen hadden. Konden geen verbinding met de telefoon krijgen maar NOS-teletekst gaf aan dat ze 020 afgedroogd hadden. Eindelijk eens gerechtigheid. Vannacht maar de uurtjes inhalen. Eerst naar het strand gereden waar Anneke een frisse duik heeft genomen in de zee waar toch een stevige onderstroom inzat.
…Verder een kijkje genomen in de stad. Met de camper er naar toe en bij een Count Down geparkeerd. De stad heeft meer dan 40.000 inwoners en ligt langs de gelijknamige Whanganui river. De rivier is de langst bevaarbare van Nieuw Zeeland en loopt van de berg Tongariro naar de zee bij Whanganui. Er is een gezellige winkelstraat met koffie tentjes en de nodige winkels, ook wel wat leegstand. Op een terrasje koffie met gebak genomen op de 6-2 overwinning. Bij een bookstore nog een boek met wandelingen gekocht
..
…Toen naar de overkant van de rivier gelopen om Drury Hill te bezoeken, een chiquere wijk. Deze wijk ligt op een heuvel en is lopend te bereiken via trappen of een tunnel van 213 meter die de berg in gaat en met een lift aan het einde die je 64 meter omhoog brengt boven op de heuvel. Daar is een uitzichttoren die na 176 treden boven op een schitterend uitzicht geeft over de omgeving. Op de terugweg nog even bij het opera huis geweest, het linker gedeelte ziet er niet uit. Vervolgens nog wat boodschappen gedaan bij de Count Down en toen terug naar de camping.

29 januari, dinsdag
…Vandaag een rit van 200 km voor de boeg naar Wellington. Woensdagochtend om acht uur vertrekt de boot naar Picton. Na 75 km een pauze gehouden en om 11.30 uur reden we Queen Elizabeth Park. Een schitterend aangelegd park tussen Highway 1 en de zee. Er zijn diverse picknickplaatsen en je kunt er de nodige wandelingen doen. We zijn eerst gaan lunchen.
.. ..
…Daarna een van de wandelingen gedaan die door open gebied langs de duinen en het gebied daarachter liep. Mooie uitzichten op de bergen en de duinen. Wel was het warm want de temperatuur was opgelopen tot 26 graden.
Anneke is even in de zee gaan zwemmen die hier erg rustig is. Er waren meerdere mensen aan het zwemmen. Ik heb noch een andere track van ruim een uur gelopen. Daarna gegeten en om zeven uur weer verder gereden tot 17 km voor Wellington. Daar staan we in een plaats, vlak voor Wellington, langs de kant van een weg om te overnachten. Morgen gaat om 5.45 uur de wekker... ..
..
30 januari, woensdag
…Om kwart voor zes opgestaan en ontbeten en om kwart voor zeven stonden we bij de ferry. Was een tijdje wachten maar tegen achten waren we op de boot en die vertrok met bijna een half uur vertraging richting Picton op het Zuidereiland. Onderweg mooie uitzichten toen we de Queen Charlotte Sound invoeren Met drie en een half uur vertraging waren we in Picton. Op de boot had Anneke al weer contact gehad met het verhuurbedrijf omdat we weer problemen hadden, nu deed een remachterlicht het niet en er was iets mis met de airbag.
.. .. ..
… Eerst een camping opgezocht die 900 meter van de ferry af lag. Opnieuw met het verhuurbedrijf gebeld, hadden natuurlijk niets laten horen. Uiteindelijk konden we naar een garage 500 meter verder op. Eerst gegeten en toen er naar toe, nu hadden we het vrij snel gevonden. Hele vriendelijk mensen die ons hielpen. Problemen waren gauw verholpen. Het probleem met het verhuurbedrijf, volgens de garage man, is dat ze het een half jaar druk hebben en dan zoekt iedereen weer ergens anders een baan omdat het dan laagseizoen is. Gevolg , weinig gekwalificeerd personeel zodat je nauwelijks uitleg krijgt. De man gaf nog een paar tips en toen konden we weer terug naar de camping. Lopend naar het dorp gegaan om te kijken of we een excursie konden boeken, maar dat lukte niet omdat er te weinig aanmeldingen waren. Ook nog op zoek naar een muis voor mijn laptop, die werkte naar een val niet meer naar behoren. Helaas niets gevonden, komt morgen wel in Blenheim. We waren bekaf toen we weer op de camping waren, ook de warmte (het gaat richting 30 graden) was daar debet aan. Na het eten op tijd naar bed gegaan.
.. ..
31 januari, donderdag
... Om halfnegen waren we op pad om een wandeling te maken, helaas niet kunnen vinden. Toen maar op weg richting Christchurch. In Blenheim eerst een muis gekocht zodat ik weer aan de verslagen kan werken. Onderweg getankt, het is op het zuidereiland wel duurder, ongeveer 0,95 cent per liter. Op een parkeerplaats wat gedronken en wat foto’s genomen We rijden nu langs de Pacific Ocean.
.. ..
… Vervolgens weer wat km gemaakt en in Kaikoura eerst gegeten tegenover een hospitaal en even door het plaatsje gelopen. En winkeltjes bekeken. Ook een Presbyritaanse kerk op de foto gezet alsmede een klok verwerkt in houtsnijwerk.
.. ..
…Weer een tijdje gereden door een afwisselend landschap. Som s langs de zee, dan weer een stukje door het binnenland om over een heuvelkam te komen. Er wordt hier veel aan de weg gewerkt want om de haverklap was het stoppen omdat 1 weghelft afgesloten was. Rond vier uur bij Cheviot gestopt bij Anna’s Lagoons. Een picknickgebied langs een grote vijver. Helaas mogen we hier niet overnachten. We houden hier een paar uurtjes rust en rijden dan weer verder en zoeken een parkeerplaats op langs de SH1 waar we de nacht willen doorbrengen.
..
…Even na Cheviot op een parkeerplaats langs de SH1 de nacht doorgebracht. Ik heb daar ’s avonds nog even een stukje gelopen langs een rivier en nog wat plaatjes geschoten.
.. ..
1 februari, vrijdag
…Vanochtend rond zeven uur wakker en om 10 uur reden we een camping op bij Christchurch, het North-South Holiday Park, direct gelegen aan de SH1. Omdat het ’s middags wat zou gaan regenen de rest van de dag op de camping doorgebracht, morgen gaan we Christchurch
in.

Verslag 4e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland
 
02 februari, zaterdag
…Vanochtend met de camper naar het begin van de Gondola gereden, een klein half uurtje rijden. Op 500 meter van het begin de camper geparkeerd langs de kant van de weg. Even na tienen hadden we onze tickets. Het was nog niet druk en binnen 10 minuten zaten we in de gondel die ons in tien minuten naar een hoogte van 445 meter boven zeeniveau bracht naar Mt. Cavendish. Daar hadden we een mooi uitzicht over Lyttelton bij Lyttelton Harbour.
.. .. ..
Met de benenwagen naar beneden gewandeld over een goed begaanbaar pad maar erg stijl. In drie kwartier waren we bij het beginstation van de Gondola en om 12.00 uur waren we weer bij de camper.
.. .. .. ..
…Vervolgens op weg naar het centrum van Christchurch. We hadden besloten om de camper bij een supermarkt in de buurt van het centrum te zetten op de parkeerplaats. Helaas bleek dit een parkeergarage te zijn . Iets verder weg de camper in een rustige straat geparkeerd. Via Google Maps naar het centrum gelopen via het Hagley Park, was toch 4 km. Bij het centrum aangekomen was er niets meer te zien van de aardbevingen. Overal nieuwbouw of gebouwen in aanbouw. Langs de gedenkmuur gelopen voor de slachtoffers van de aardbeving. Ergens een pizza gegeten en toen langs de Kathedraal gelopen waar nog wel de verwoesting was te zien .Ze zijn inmiddels met de restauratie begonnen. Er om heen gelopen en het trammetje langs zien komen. Verder geen schade gezien.
.. .. ..
.. .. ..
De laatste foto is genomen direct na de aardbeving.
.. Weer terug naar de camper, een supermarkt dichtbij de camping bezocht en bekaf waren we om zes uur op de camping terug.

03 februari, zondag.
… Met barstende hoofdpijn wakker geworden en wat aspirine genomen. Om kwart over negen reden we richting Akaroa waar we wat excursies willen doen. Een mooie tocht van 87 km die vlak voor Akaroa over de top van een berg ging met mooie uitzichten .
…In Akaroa als eerste naar de I-site gegaan waar we voor ’s middags een boottocht geboekt hebben die dolfijnen en pinguïns spot. Dit was mogelijk en gelijk ook voor maandag een tocht met een 4x4 drive geboekt waar we van alles gaan bekijken. Langs het water op een parkeerplaats langs Akaroa Harbour geluncht.

…Daarna naar de haven gelopen waar we een kleine boot hadden met een man of twintig erop. We waren als eerste en zijn boven op het dek gaan zitten. Om twee uur vertrokken we richting open zee. Onderweg zoeken naar de pinguïns en jawel hoor, na een halfuur zagen we de eerste pinguïns. Het is het kleinste soort wat hier bivakkeert. Soms zagen we een enkeling en af en toe een grotere groep van een stuk of zes. Er zijn verschillende soorten, hier waren de blauwe pinguïns.
.. .. ..
..
…Vervolgens lang de kustlijn verder gevaren en nog wat vogels gespot en langs een ‘hole in the Rocks’ gevaren. Toen de open zee op, en dat was af en toe heftig, om dolfijnen te spotten. Daar niet gezien maar op de terugweg kwamen we ze wel tegen. Moeilijk om ze op de foto te krijgen, maar we hebben toch een redelijke foto. Al met al een geslaagde excursie waar we zagen wat er beloofd werd.
.. .. ..
…Moe en voldaan een camping opgezocht die vlak bij het stadje ligt. Morgen kunnen we lopend naar de haven voor onze tweede excursie. Vanaf de camping hebben we een mooi uitzicht over de baai waar Akaroa aan ligt.

04 februari, maandag
…Vanochtend hadden we alle tijd, we hebben om 12.00 uur een excursie met een 4x4 busje die ons langs verschillende punten zal brengen. In de baai lag inmiddels een groot cruise schip. Tegen 11 uur aangelopen via een stijl pad die ons direct aan het begin van het dorp bracht. We moesten precies aan de andere kant van het dorp zijn, net als gisteren bij de haven. En inderdaad, we waren er natuurlijk ruim op tijd, zodat we nog een foto van een van de kerkjes konden nemen. Het cruiseschip kon nergens aanmeren dus alle gasten die van boord wilden moesten met bootjes naar de wal vervoerd worden. We hoorden later van een van onze mede passagiers dat er 2500 gasten aan boord waren en 1000 man personeel. Een hele operatie om in ieder geval een flink deel van de gasten aan land te brengen voor de nodige excursies. Alle was afgezet voor deze mensen zodat zij gedisciplineerd en snel hun excursie konden doen.
..
…Om 12.00 uur vertrokken we met 8 personen, waarvan er 6 van het cruiseschip waren, en onze chauffeur annex gids Sue. Het eerste doel was de vuurtoren die aan de uitgang van Akaroa Harbour lag aan de Pacific Ocean. Onderweg enkele stops bij wat uitzichtpunten. Het probleem is dat alles mooi is dus je kunt wel plaatjes blijven schieten. Het schiereiland bestaat uit 3 vulkanen en de vuurtoren ligt aan de vulkaan het dichts bij de zee. Eerst via een smalle asfaltweg die later overging in gravel maar we hadden een goede chauffeuse. Van bij de vuurtoren hadden we een mooi zicht op een rots met een gat erin.
.. .. ..
…Toen op naar het volgende punt, de koffiepauze met onderweg uitleg over de vegetatie. Goede koffie met vers gebakken koekjes en muffins.
.. ..
…Vervolgens naar een schapenfarm die weiden kort moeten houden voor de pinguïns. De kleine blauwe pinguïn nestelt zich tegen de hellingen op. Als het gras te hoog is komen ze er moeilijk doorheen. We hadden de mogelijkheid om de schapen te voederen Toen op naar een project wat te vergelijken valt met het zeehonden project in Pieterburen. 25 tot 30 jaar geleden hebben ouders van een van de gidsen zich het lot van de blauwe pinguïn aangetrokken en vangen zieke, verdwaalde en baby pinguïns op. Ze voeren ze bij en als ze sterk genoeg zijn worden ze weer vrijgelaten in een van de vele baaien die er zijn. Op dit moment was er maar 1 baby pinguïn die opgevangen werd. Rond het huis stonden tientallen hokken waar eventueel de pinguïns opgevangen konden worden. Het is hetzelfde soort dat we gisteren met de boot gespot hebben.
.. .. ..
…Om vier uur waren we weer terug bij de haven na een hele mooie excursie in een schitterende omgeving. Normaal kom je hier niet. Bovendien hadden we het geluk dat het wederom een schitterende dag hadden met een blauwe lucht en een temperatuur van ruim boven de twintig graden. We zijn blij dat we Akaroa bezocht hebben.
.. .. ...
…Morgen op weg naar Dunedin, nog wel ruim 400 km rijden, voor eventueel een excursie met de trein.

05 februari, dinsdag
…Vanochtend om acht uur vertrokken, weer terug via de slingerende weg naar Christchurch. Een eindje voor Christchurch afgeslagen naar Lincoln en daar de SH1 richting zuiden genomen. Een keer gestopt voor koffie en bij Ashburton het Ashburton Domain bezocht, een groot park met veel kleurige bloemperken. Daar een klein uurtje rond gelopen .
.. .. .. ..
…16 km voor Timaru geluncht en bij Patiti Point in Timaru een wandeling langs het strand en door de duinen gemaakt. Helaas was na drie kwartier de track afgesloten zodat we langs dezelfde weg terug moesten. Het was een frisse strandwandeling want de temperatuur was wat gezakt, achter de duinen was het wel warm. Bij Glenery, een 130 km van Dunedin, de camper op een P gezet naast een brug over de Waitaki River. Hier gaan we overnachten. Er is hier nog een wandelingetje die we na het eten gaan doen. Anneke heeft inmiddels via internet de Scenic Railway reis geboekt voor Dunedin, die loopt van Dunedin tot Pukerangi in het binnenland. Het is een reis van twee uur heen en twee uur terug die o.a. door de Taieri George loopt. We gaan dit donderdag beleven want woensdag rijdt de trein niet i.v.m. een feestdag.
.. .. ..
06 februari, woensdag
…Om kwart over acht zaten we in de camper richting Dunedin. Eerst getankt in Oamaru met de nodige problemen. Eerst bleef het betaalapparaat hangen, toen hield de pomp er naar 1 liter mee op en uiteindelijk was het gelukt. Alleen bij iedere betaling reserveren ze 90 euro dat later, hopelijk, weer verrekend wordt. Verder onderweg gestopt bij de Moeraki Boulders. Dit zijn enorme bolvormige keien die op het strand liggen. Deze keien hebben een diameter tot wel 2 meter en zijn miljoenen jaren oud en lijken zo aangespoeld op het strand. Een fraai gezicht.
.. ..
…Toen weer op weg in een steeds mooier wordend landschap. Er is hier de nodige landbouw en veeteelt. Het zijn grote kuddes met koeien of schapen die in aantal vaak boven de honderd liggen. In Dunedin bij het station de wagen gratis geparkeerd vanwege de feestdag. Eerst geluncht en toen de stad in. Het miezerde af en toe zodat het niet zo druk was. Alleen bij het oude stationsgebouw was het druk. Even in de kerk geweest en voor iedereen een kaarsje opgestoken, dat wil zeggen 1 kaars voor allen. Daarna een camping opgezocht, een Kiwi camping die 4 km van het centrum ligt en aan de zuidkant van het begin van het schiereiland aan de Pacific Ocean.
.. .. ..
…Aan het eind van de middag nog een Pacific Ocean strandwandeling gedaan.
.. ..
07 februari, donderdag
…Vanochtend reden we om acht uur de camping af na eerst water bijgevuld te hebben. Tegen half negen reden we het parkeerterrein op van het station van Dunedin. Het was al aardig vol maar we hebben maar 1 plaats nodig. Kosten voor de hele dag 5 NZD oftewel 3 euro. De trein vertrok met 20 minuten vertraging. Het traject is her vroegere expresse lijntje van Dunedin naar Middlemarch en voert door de Taieri Gorge die in het binnenland ligt. Hij rijdt 100 tot 200 meter boven de rivier die door de Gorge heen loopt en slingert constant. Onderweg komt hij langs vroegere stations zoals Wingatui, Salisbury, Parera, Hindon om uiteindelijk in Pukarangi uit te komen. De coupe treinstellen zijn nog origineel van hout, vloerbedekking op de grond en stoffen bekleding. We hebben alle twee een plaats bij het raam en een tafeltje tussen ons in en geen medepassagiers naast ons, erg relaxed. Onderweg zijn er adembenemende uitzichten. Na ruim twee uur waren we in Pukarangi waar we een kwartier naar buiten mochten omdat de 2 locs weer naar de achterkant gerangeerd moesten worden zodat we de terugweg konden beginnen. Om half drie , ruim een uur later dan gepland, waren we terug in Dunedin. Omdat chinezen schijnbaar niet weten hoe je een toilet moet gebruiken was er voor hen speciaal een bord aanwezig. Ik ben benieuwd hoe dat straks in China gaat.(PS. Ook bij verlies kunnen we er nog een feestje van maken)
.. … .. .. ..
…Nu op naar de Catlins. Via de SH1 richting Owaka. Weer een schitterend landschap om doorheen te rijden. Licht gloeiend met de wat hogere bergen op gepaste afstand en de Pacific Ocean nooit ver weg. Even naar Balclutha de toeristisch route genomen die langs de kust loopt en bij Kaka Point even gestopt voor een kop thee en een foto. Mooie golven, harde wind en koud buiten. Toen opzoek naar een plaats voor de nacht die we even voor Owaka aan de SH1 vonden. Het is het parkeerterrein bij een wandeling, de Tunnel Hill Historic Walk. Na het eten deze korte wandeling gelopen die door een tunnel voerde en na de tunnel ophield. Weer terug en vlak bij nog een weg ingeslagen met weer schitterende vergezichten. Kortom een hele mooie zonnige en succesvolle dag
.. .. ..
8 februari, vrijdag
Op tijd aangereden naar Surat Bay om zeeleeuwen te spotten. Toen we naar het punt reden kwamen we in de baai al twee tegen, nog niet zo erg duidelijk. Het is weer een schitterende omgeving met op afstand e Pacific Ocean. Het is eb aan het worden dus de baai begon droog te vallen. De camper geparkeerd en op pad voor de wandeling. Al gauw kwamen we de eerst zeelleeuw tegen die heerlijk op het strand lag te zonnen. Uitgebreid de zeeleeuw bekeken omdat we als enige op het strand liepen.
.. ..
…Uiteindelijk verdwenen ze in zee en toen kwamen net wat chinezen kijken, helaas te laat. Wij waren wat verder gelopen en kwamen weer een tegen. Even teruggelopen om de chinezen te waarschuwen die rap kwamen kijken. Wij weer verder en jawel, weer een op het strand. Stoeltjes uitgeklapt en wat crackers gegeten en intussen de zeeleeuwen bewonderd. Het begon drukker te worden en wij zijn weer teruggelopen naar de camper voor een kopje koffie en het uitzicht.
.. ..
…Vervolgens een ritje naar de overkant van Surat Bay waar we de lunch gebruikt hebben. Uiteraard weer een mooi uitzicht op de baai die nu bijna helemaal droog lag. Ook nog een kleine Bush walk gedaan.
.. .. ..
…Nu op weg naar Lake Wilkie waar we een korte wandeling gemaakt hebben. Onderweg kwamen we nog een huis tegen waar de bewoner theepotten verzamelde, een leuk gezicht.
.. ..
…Als laatste voor vandaag een bezoek gebracht aan de Macleans waterval die we bereikten na een wandeling van een kwartier.
.. Een bijzonder geslaagde dag vandaag,

Verslag 5e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland

09 februari, zaterdag
…Rustig opgestaan omdat we tegen 11 uur bij onze activiteit moesten zijn. Binnen 5 minuten waren we op de weg naar Cathedral Coves, een grot aan het strand die alleen bij laag water te bereiken is. De weg van 2 km er naar toe is gravel en het begin is erg smal. Maar omdat iedereen die kant op ging geen tegenliggers en waren we snel op de parkeerplaats. Vandaaruit een wandeling van 15 minuten naar het strand gemaakt en nog eens 5 minuten om bij de cave te komen. Hij liep rond en we waren er gauw doorheen, niet zo spectaculair. Even op de stoeltjes gezeten en toen weer terug naar de parkeerplaats, een stevige klim.
.. .. ..
…Doorgereden via de SH92, en niet zoals eerder vermeld via de SH1. Bij Baclutha hebben we voor het grootste gedeelte de SH92 gevolgd. Even bij Curio Bay geprobeerd om daar de camper kwijt te raken maar daar was het zo druk dat we besloten om maar via de SH92 naar Invercargill te gaan. Onderweg tegenover een boerderij geluncht en de boer die op het land aan het werk was zat verlegen om een praatje en kwam naar ons toe. Zeker een kwartier gekletst, 56 jaar oud, getrouwd met een vrouw die al 2 kinderen had en zelf hadden ze er ook nog twee. De kinderen zitten in Invercargill op school, 3 kwartier rijden. Hij had 3 jaar geleden in Invercargill een huis gekocht en zijn vrouw zit daar door de week met de kinderen. Komt wel overdag even naar de boerderij en gaat ’s middags weer terug om de kinderen van school te halen. Rond half drie reden we Invercargill binnen en hebben een bezoek gebracht aan Queens Park, een mooi aangelegd complex van 81 hectare met sportvelden, cricket veld, tuinen, kassen, kinderboerderij e.d. . Een twee uur daar doorgebracht en iets gedronken. We zitten nu op het zuidelijkste gedeelte van onze reis in Nieuw Zeeland.
.. .. ..
…Vervolgens op weg via de SH6 richting Queenstown. In Winton een grote parkeerplaats gevonden waar we de nacht over blijven. Nog 150km te gaan naar Queenstown. Ik heb ’s avond nog een rondje gelopen door het Russel Reserve, een stukje bos aan de rand van de plaats. Er zit geen leven hier, bijna niemand op straat en de winkels zien er verlaten uit.
.. ..
Een wat warme bewolkte dag en veel wind.

10 februari, zondag
…Om half negen op weg via SH6. Was de weg tussen Invercargill en Winton saai te noemen, rechte wegen en vlak, na Winton was het wel een vlakke weg maar aan beide kanten begonnen de heuvels te komen en de weg werd bochtiger. Bij een oud stationnetje koffie gedronken en bij Lake Wakatipu bij een lookout wat foto’s genomen. Om elf uur reden we de camping op waar het bordje ‘No Vaccancy ’hing maar bij navraag bleek er toch plaats te zijn omdat we zo vroeg waren. Op deze camping hadden we 8 jaar geleden ook gestaan. Kleine camping, keurig sanitair en op 10 minuten lopen van het centrum. Eerst gewassen en na het eten zijn we het stadje ingegaan. Queenstown is een erg toeristisch plaatsje en dat zie je meteen aan de prijzen. Wat ook opvalt dat er heel veel Chinezen zijn, ook de afgelopen drie weken al. Kunnen we vast aan ze wennen. We hebben een e-bike gehuurd voor morgen. We worden naar Arrowtown gebracht en vandaar fietsen we dan op eigen gelegenheid via een aantal routes terug naar Queenstown. Voor de rest van de dag is het luieren, lezen en het verslag bijwerken.
.. .. ..
…We lazen op internet dat er een grote bosbrand is bij Nelson, in het noorden van het Zuidereiland. Daar moeten we over acht dagen langs, hopelijk dat ze hem dan onder controle hebben, anders moeten we een alternatieve route nemen. ’s Avonds nog een ommetje gemaakt via een track richting Arrowtown.
.. .. ..
11 februari, maandag
…Om half negen naar de fietsverhuur gelopen in het dorp. Vandaar met een busje en fietsen naar Arrowtown vervoerd, een 15 km verderop. Daar uitleg gekregen over hoe om te gaan met de (elektrische) mountainbikes. Korte uitleg welke richting we op moesten fietsen en om 10 uur vertrokkenen we. Met zijn tweeën over een gravel pad langs de rivier de Arrow richting Queenstown naar Arrow Junction waar we de splitsing kregen naar Queenstown en naar de Gibson wijn velden. Onderweg mooie uitzichten en een goed begaanbaar vrij liggend fietspad. De nodige hangbruggen over waar maar een tegelijk over kon. De route was goed aangegeven. Tot Arrow Junction de oranje route, daarna de blauwe richting Queenstown.
.. .. ..
… Besloten om een van de winery ’s te doen dus eerst een eindje richting Gibson. Bij de Bungy Bridge waren ze aan het ‘Bungy Jumpen’, daar even gekeken. Onderweg nog mooie plaatjes. Bij de Gibson Cheesery brood en kaas gekocht en daar, met een glas wijn, geluncht. Toen werd het tijd voor de terugweg, nog een 35 km te gaan.
.. .. .. ..
… Bij Arrow Junction nu de blauwe route naar Queenstown gevolgd. Een schitterend fietspad te midden van de bergen en geen verkeer in de omgeving. Voornamenlijk langs de Kawarau river gefietst. Van vrij hoog tot aan de rivier, veel dalen. De elktrische fietsen gaan goed, de accus zijn ruim voldoende. Onderweg geen tentjes om iets te drinken. We hadden te weinig water bij ons. 6 km voor Queenstown gelukkig toch een uitspanning aan het Lake Wakatipu. Heerlijk koud biertje en thee gedronken en toen de laatste kilometers. Moe en voldaan de fietsen ingeleverd en naar de camping gewandeld waar we weinig fut meeer voor andere dingen hadden.
.. .. .. ..
12 februari, dinsdag
…Vannacht heeft het flink geregend maar ’s ochtends was het al weer droog en kwam de zon door. Water bij getankt en om negen uur vertrokken we richting Wanaka aan het gelijknamige meer. Na weer een mooie tocht parkeerden we om half elf de camper op een parkeerplaats direct aan het meer. Daar koffie gedronken, geluncht en Anneke heeft er gezwommen. Hier kwamen we acht jaar gelden aan toen de aardbeving de dag ervoor geweest was. Rond twee uur een wandelingetje gemaakt naar het toeristische dorp. Vergeleken met 8 jaar geleden is het een stuk drukker geworden. Je waant je in China en er zijn dan wat buitenlandse toeristen. Zo was het destijds absoluut niet.
..
…Rond half uur weer verder gereden richting westkust. Tussen Lake Wanaka en Lake Hawea richting Makarora aan het begin van de Haast pas die we over moeten om bij Haast aan de westkust uit te komen. Bij een lookout een paar foto’s gemaakt van Lake Hawea.
..
…Bij de Blue Pools gestopt om deze te bezoeken. De parkeerplaats was vol maar 1 km verder was er nog een kampeerplaats met een DOC campsite. Die was ook bijna vol maar we konden een plekje vinden met uitzicht op de vallei van de Makarora rivier. Besloten om daar de nacht door te brengen. Moesten $16 NZD betalen, d.w.z. in een enveloppe doen en die in een daar voor bestemde box doen. ’s Avonds of ’s morgens komt de ‘camp ranger’ controleren of je betaald hebt, zo niet dan volgt een boete. Ik heb een wandeling naar de blue pools gemaakt. Het was er erg druk, acht jaar geleden waren we hier alleen. Via twee hangbruggen naar de poel gelopen. Daar sprongen jongelui van de hangbrug in de pool, net op tijd om een foto te maken. Op ons gemak gegeten en daarna tijd voor schilderen en verslagen maken. Geen bereik voor internet dus geen communicatie met het thuisfront. Na achten werd het een stuk rustiger.
.. .. .. ..
13 februari, woensdag
…Vanochtend om zes uur gingen er al een paar campers weg, dus vroeg wakker. Buiten gekomen bleek er sneeuw te liggen op een van de bergtoppen. Tenslotte naderen we de gletsjers, Fox en Franz Jozef Glacier. Eerst ontbeten en toen met Anneke nogmaals naar de ‘Blue Pools’ gelopen. Het was nu een stuk rustiger dan gisteren. We hoorden van iemand die het weer van een ranger gehoord had dat er 5 jaar geleden 25 mensen per dag deze bijzonderheid bezochten en vandaag de dag 2500 per dag in het seizoen. Klopt wel.
.. .. .. ..
…Na een uur waren we weer terug op de camping. 10 km verderop gestopt bij de Haast Lookout. Ik ben alleen naar boven gegaan via een stijl zigzaggend pad. Boven had je een mooi gezicht op de besneeuwde bergtop. Binnen de 45 minuten was ik weer terug. Aan de overkant van de weg bleek ook nog een wandeling naar een platform te zijn waar je in de verte een mooi uitzicht had op het dal waar we vannacht gestaan hebben. Op de terugweg kwamen we met Schotten aan de praat die hier familie hebben en om de twee jaar naar NZ gaan. Moesten langs komen in Schotland, zouden zij ons het een en het ander laten zien. Email adres gekregen, je weet maar nooit. Onderweg een vogeltje tegengekomen die zich wilde laten fotograferen. Met ander half uur waren we weer terug. Eerst geluncht.
.. .. .. ..
…Nog een laatste ding om te bezoeken, de Fantail Greek Falls, een 5 km verderop. Weinig parkeerruimte voor onze grote camper maar het was gelukt. De watervallen zijn niet spectaculair, wel alle torentjes die ze van stenen gebouwd hadden.
.. .. ..
…Een camping opgezocht in Haast vlak bij de Tasman Zee. Het is een dorp van niks, twee straten, twee motels een restaurant, een boekingskantoortje voor excursies en de Haast Camping. Morgen belooft een regendag te worden, wordt dus kilometers maken.

14 februari, donderdag
…Nog steeds droog toen we wakker werden maar je wordt gek van de Sand flies. Kleine muggetjes die behoorlijk steken en die voornamelijk aan de west kust voorkomen alhoewel wij ook al aan de oostkust er last van hadden. Net alles klaar toen het begon te regenen. Snel op pad richting Noorden. Er is weinig te zien vanwege de laaghangende bewolking. Toch werd het snel droog en bij Bruce Bay gestopt voor een kopje koffie bij een tentje aan de Tasman Zee en voor wat foto’s O.a. een zeemeeuw op een stapel gesigneerde stenen.
.. .. ..
…Daarna weer op weg langs een afwisselende omgeving. Dan aan beide kanten oerwoud/regenwoud, dan open vlakten met ‘one lane bridge’ die over diep blauwe riviertjes/rivieren gingen , dan weer een flinke klim om een berg over te gaan. Rond twaalf uur waren we bij de Fox Glacier. Wagen geparkeerd, dachten een wandeling te doen naar de gletsjer maar net een brug over en de weg was gesloten.
.. ..
…Terug naar de camper en nog een stuk doorgereden (wat we gelijk hadden moeten doen). Aan het einde van de weg was een grote overvolle parkeerplaats waar we nog net een plaatsje konden vinden. Wandelschoenen aangetrokken voor een wandeling van ruim een uur heen en terug naar de gletsjer. Het was aardig druk, ook omdat het nog droog was. Na ongeveer 35 minuten kwamen we aan het eind van het pad waar we in de verte zicht hadden op de gletsjer. Die was t.o.v. 2011 een stuk landinwaarts verdwenen, een 250 meter. Weinig spectaculair maar je moet het toch zien. Onderweg nog een paar leuke foto’s gemaakt. Toen we bijna bij de camper waren begon het flink te regenen, toch even de regenkleding aangehad.
.. ..
…Op de parkeerplaats geluncht en vervolgens in de stromende regen nog wat kilometers gemaakt. Rond drieën een koffie/thee pauze en rond vijf uur de camper geparkeerd op 7 km van de plaats Ross. Hier brengen we de nacht door. Tegen half acht werd het iets droger. Morgen weer een nieuwe dag.

15 februari, vrijdag
…Na regen komt zonneschijn en dit geldt ook voor NZ. Na de sombere middag en avond van gisteren nu een blauwe lucht met wat wolkjes en een aangename temperatuur. Vanochtend bij het naar buitengaan opeens de Weka loopvogel voor de deur. We stonden vlak bij een monument dat wat hoger lag en daar had je een mooi uitzicht over de omgeving en de zee en daar poseerde een Weka voor onze camera’s.
.. ..
…Op weg naar de Pancake Rocks bij Punakaiki. Onderweg het jade stadje Hokitika letterlijk en figuurlijk links laten liggen. Ook in Greymouth niet gestopt. Hier start de trans alpine expresse naar Christchurch. Met de ruige Tasmaanse Zee aan de ene kant, en afwisselend regenwoud, vlakke landbouwgrond en bergen aan de andere kant is het begrijpelijk dat de westkust wordt beschreven als Nieuw Zeelands mooiste kustlijn. En het is inderdaad zo. Je zou bij iedere bocht willen stoppen om foto’s te nemen maar dan schiet het niet op. Voordat we bij de Pancake Rocks waren een paar keer gestopt voor foto’s en een kop koffie.
.. .. ..
…Bij de Pancake Rocks wat problemen om te parkeren maar een 200 meter verder langs de weg kon ik hem kwijt. Probleem is altijd dat er weinig parkeerruimte is en bermen zijn er niet. Het was behoorlijk druk maar langs de Rocks gelopen en uitgebreid foto’s gemaakt. De gelaagde kalksteenrotsen ontstonden miljoenen jaren geleden op de zeebodem en komen loodrecht uit het water omhoog. Er is nog geen verklaring voor dit fenomeen. Als het hoogwater is en het flink waait, dan drukken de golven tegen de smalle rots schachten. Net veel lawaai spuiten waterzuilen hoog de lucht in, de blowholes genaamd. Helaas geen regen en wind maar wel mooi weer voor een fotosessie.
.. .. .. .. ..
…Na de Pancake Rocks een 2 km verderop de camper geparkeerd voor een lunch en een wandeling. Een stuk van de Inland track gelopen die langs een rivier het binnenland inliep. Hier kwamen een wilde geit met twee jongen tegen. Moeilijk om op de foto te krijgen maar op de terugweg lukte dit. We liepen beschut over een mooi pad door het regenwoud.
.. .. ..
…Vervolgens op naar Westport waar een zeehonden kolonie te zien is op rotsen. We wilden eigenlijk naar de camping in Westport maar besloten om toch eerst naar Cape Foulwind te gaan en daar eventueel te overnachten. Tomtom ingesteld en die bracht ons keurig naar het carpark bij de zeehonden kolonie. Gelijk maar de kolonie gaan bezichtigen maar het was moeilijk om met de telefoon goede foto’s te nemen omdat ze toch wel wat verder weg liggen.
.. ..
…Weer terug naar de camper en ik ben opnieuw met het goede fototoestel nog wat foto’s gaan nemen, nu betere. Gelijk doorgelopen voor een wandeling naar de vuurtoren, een drie kwartier verder. Schitterende uitzichten op de diverse baaien. Vlak bij de vuurtoren was ook weer een carpark maar helaas daar ook verboden om te overnachten maar net voor de parking was een stuk grasveld waar we wel op zouden kunnen staan.
… .. .. ..
…Teruggelopen naar Anneke en naar de andere parking gereden om de nacht door te brengen. Rond half negen nog even naar de vuurtoren gelopen om de zonsondergang te zien. Al met al weer een hele mooie dag.

Verslag 6e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland

16 februari, zaterdag
…Goed geslapen ondanks de regen maar vanochtend was het weer droog. Nogmaals een wandeling gemaakt naar de zeehondenkolonie, nu vanaf de vuurtoren. Totaal bijna ander half uur heen en terug. Het was absoluut nog niet druk dus we hadden alle ruimte om te kijken. Nu konden we ze goed zien liggen vanwege de stand van de zon en omdat ze voor het grootste gedeelte bij elkaar gehokt waren. Er lagen veel kleine zeehonden. Je kunt er wel uren naar kijken maar we moeten toch weer verder. Onderweg de Astrolabia tegengekomen, een instrument waar Abel Tasman zijn positie mee berekende op zee. Elke avond werd de hoek t.o.v. de zon ermee berekend en via tabellen konden ze dan zien waar ze zich bevonden. Terug naar de camper en op pad.
..
…Eerst een Count Down opgezocht om boodschappen te doen en toen naar een camping gezocht. Het werd het Westport Kiwi Holiday Park. Eerst gaan douchen, eten en toen het dorp in. Bleek dat op zaterdag middag de meeste winkels al om 12 uur dicht waren, scheelt weer in de portemonnee. De dorpen is niet veel aan ,saaie brede rechte wegen. Terug naar de camping waar het de rest van de dag luieren is.
..
17 februari, zondag
…Vannacht beiden slecht geslapen dus rustig opgestaan. Gegeten, water bijgevuld en vuilwater geloosd. Op aanraden van de receptioniste naar de jachthaven gereden want daar was een wandeling van een uurtje. Het was de Kawatiri river trail Het was een hele fraaie wandeling die een stukje over vlonders ging en verder langs de rivier liep tot zo’n beetje de monding van de rivier. Mooi uitzicht over een water waar de spiegeling goed in was te zien, leek wel Lake Mirror. Ook was de vuurtoren van Westport te zien. Je kon nog veel verder lopen maar we hielden het bij een uur wandelen en kwamen aan de overkant van het water weer terug
.. .. ..
…De motoren gestart want we gaan vandaag van de westkust naar de oostkust, van Westport naar Blenheim, een afstand van circa 280 km. Onderweg geluncht bij een brug over een rivier en later thee gedronken in Saint Arnaud. Nelson en Abel Tasman laten we links liggen i.v.m. perikelen van de brand en de tijd. Woensdag moeten we weer met de ferry naar het Noordereiland. Op circa 80 km van Blenheim een pad ingereden naar de rivier de Wairau die we zo’n beetje tot Blenheim blijven volgen. Niet te zien van de weg hebben we een mooi overnachtingsplekje met achter en voor ons de bergen. Morgen moeten we wat boodschappen doen, de gasfles laten vullen en toner vinden voor het foto printertje van Anneke en veters voor mijn wandelschoenen. Lekker luieren met een heerlijk zonnetje en temperaturen van boven de 25 graden.
.. .. ..
18 februari, maandag
…Goede nachtrust genoten op ons mooie plekje. Vroeg op pad naar Blenheim waar we tegen tienen aankwamen. Vlak nadat we vetrokken waren sprong er een servies lade open en al de inhoud rolde over de grond. Direct gestopt en de scherven opgeruimd, 1 gebroken klein bordje, twee wijnglazen en een koffiebeker. Was even schrikken. In Bleinheim eerst getankt, toen gezocht waar we de gastank konden laten bijvullen. Had wat voeten in de aarde maar uiteindelijk na wat heen en weer rijden toch iets gevonden. Volgens de man ging er maar 3 kg in wat ik betwijfel. Ergens de camper geparkeerd en opeens stond er een politiewagen achter ons. Hij had gezien dat Anneke de gordels niet aanhad op het moment dat hij langs reed. Na wat gepraat uiteindelijk een waarschuwing gekregen dat we dit beslist niet meer moesten doen. Mooi weggekomen. Volgende project was de toner voor het printertje van Anneke, niet bij de Warehouse en een zaak waar we op de heenweg de muis hadden gekocht maar bij een Warehouse-Stationery, een soort van Mediamarkt. En zowaar, ze hadden de toner inclusief foto papier. Toen nog veters gezocht en gevonden. Op een terrasje iets gedronken, even in Blenheim rondgelopen door een park met mooi aangelegde bloembedden en toen op weg naar een wandeling.
.. .. .. .. .. ..
…De eerste niet kunnen vinden, eerst geluncht en bij de tweede was het raak alleen waren de hoger gelegen tracks gesloten vanwege extreem brandgevaar. De lager gelegen track langs een drooggevallen riviertje gelopen achter villa’s langs. Lag een beetje in de schaduw wat goed uitkwam want het was behoorlijk warm. Paar keer brandalarm gehoord en sirenes en ook ergens flinke rookwolken gezien. Mooie uitzichten op de bergen in de verte en ook een kiwi boom gezien. Met een uur waren we weer terug.
.. .. ..
…Op naar Picton waar we een plekje op een parkeerplaats bij de Queen Charlotte Sounds willen opzoeken om te overnachten. Helaas borden met “No overnight camping” dus dat hebben we maar niet gedaan. Wel daar genoten van het uitzicht op de haven waar de veerboten van beide lijnen die er zijn binnenkwamen. Ook daar gegeten en om acht uur dan toch maar een camping opgezocht, niet die waar we de vorige keer gestaan hebben want die hebben we voor morgenavond gereserveerd. Op tijd naar bed want de hele dag in de warme zon maakt toch moe. Nog een paar droge dagen maar in het weekend krijgen we toch een aantal regendagen.
..
19 februari, dinsdag
…Om half acht reden we al van de camping richting onze wandeling. Om kwart voor acht de camper geparkeerd hoog boven de sounds met een schitterend uitzicht. Het was een steile klim naar boven met de auto en hij trok het maar net in zijn eerste versnelling. In de haven lagen twee veerboten, The Bluebridge en de Interislander alsmede een groot cruise schip. Even uit de haven lag een tweede cruise schip waar de mensen met Zodiacs aan wal gebracht werden. Snel de schoenen aangetrokken en een wandeling gemaakt langs de Queen Charlotte Sound. Grotendeels door bos, dus weinig last van de zon en af en toe een mooi uitzichtpunt. Bij de Queen Charlotte Lookout ontbeten (crackers) en even uitgerust want het was een stevige klim met af en toe stijging percentages tot 19%. Nog een stuk verder gelopen naar de Snout. Dit was weer dalen tot circa 20 meter boven zeeniveau. Daar weer even gepauzeerd en mijn eerste Nieuw Zeelandse cash gevonden. Bij de Snout was een gedenkteken voor twee Japanners die daar bij het duiken verongelukt waren. Onderweg veel uitgezette vallen gezien , kom je in heel Nieuw Zeeland veel tegen. Ze zijn als de dood voor wat voor een ongedierte dan ook, klein of groot.
.. .. ..
…Rond kwart voor twaalf weer bij de camper. Stoeltjes en tafel naar buiten. Anneke had een salade gemaakt. We hadden net koffie en thee gemaakt en waren begonnen met eten toen er twee mensen van het Departement Of Conservation (DOC) langs kwamen om te vragen hoe we naar boven waren gekomen. Of we misschien langs de verkeerde kant naar boven waren gekomen, het was namelijk een eenrichtingsweg. Uitgelegd dat dat niet het geval was maar dat we al rond half acht naar boven gereden waren. Bleek dat ze de weg afgesloten hadden in verband met extreem brandgevaar omdat het weer warm zou worden. Ze hadden natuurlijk al eerder de camper zien staan maar wij waren aan het wandelen. We werden dringend en beleefd verzocht om direct te vertrekken, eten mocht niet meer, dus alles ingepakt en naar de camping gereden waar we alsnog de salade opgegeten hebben. Gisteren in Blenheim ook al problemen met gesloten tracks. Ze zijn als de dood voor een herhaling zoals bij Nelson gebeurd is. ’s Middags nog even naar het dorp gelopen om wat fruit te halen. Morgen vertrekken we met de Bluebridge weer naar het Noordereiland na 3 heerlijke , warme weken op het Zuidereiland.

20 februari, woensdag
…Om kwart over zes opgestaan en om kwart voor zeven reden we naar de ferry, een km verderop. Ingecheckt en even voor achten verlieten we Picton. Na een voorspoedige boottocht, eerst door de Queen Elisabeth Sound, vervolgens de Cook Strait en toen aangemeerd bij Wellington. Rond kwart over twaalf reden we de ferry af en hebben we de 2 genomen richting Hutt Valley en in Upper Hutt hebben we een Kiwi camping genomen. ’s Avonds even naar het dorpje gelopen, althans een buitenwijk, om bij de Four Square supermarkt een boodschapje te doen. We wilden een brood kopen omdat we morgen een wat langere wandeling willen doen en dan hebben we iets voor de lunch. Op tijd naar bed.
.. ..
21 februari, donderdag
… Om negen uur op pad voor een wandeling langs de Hutt rivier. Aan beide kanten van de rivier ligt een mooi wandel- en fietspad. Na 1,5 km kwamen we bij het punt waar de Cannon Point Walkway begon die we wilden lopen. Een track van 10 km die dicht bij de camping weer uit kwam. We begonnen met een stevige klim die ons naar een dam voerde. Helaas vanwege het mooie weer weinig water zodat deze niet over de rand heen kwam en dan een mooie waterval veroorzaakte (op foto’s daar te zien). Vervolgens weer steil klimmen uiteindelijk van 145 meter naar 345 meter waar een uitzichtpunt was met zicht op Upper Hutt en de rivier. Al met al was het een goed verzorgd pad dat grotendeels in de schaduw lag wat wel goed uitkwam i.v.m. de zon. De afdaling naar beneden ging vlot en rond half twee waren we beneden en moesten toen nog 1,5 km naar de camping lopen.
.. .. ..
…‘s Avond naar de supermarkt gelopen, er waren daar wat restaurantjes, en hebben heerlijk Thais gegeten. Morgen verder richting Taupo. We wilden eerst voor de Jan van Genten kolonie gaan bij Cape Kidnappers maar na telefonisch contact bleek dat alle excursies naar de kolonie geschrapt waren vanwege een onderzoek. Wat er precies aan de hand was weten we niet. De plannen er op aangepast en dan maar gelijk naar Taupo.

22 februari, vrijdag
…Opgestaan met regen. De vooruitzichten voor de komende 4 dagen beloven niet veel goeds, alleen maar regen. Water bijgetankt en vuil water geloosd en op weg naar Masterton waar een ‘free camping’ moet zijn. Onderweg bij een Lookout even gestopt voor een foto van twee meertjes, volgens mij gewoon waterbassins.
.. ..
.. Via de uitlopers van de Tararua Range, een pittige klim door dor een kloof, naar het vlakke gedeelte van Masterton. Daar via de Tomtom naar het Henley Lake Freedom Camping waar we direct aan het meer een plaatsje hebben. Het barst er van de eenden, ganzen, witte en zwarte zwanen en andere watervogels. Omdat het hier droog was eerst even een rondje om het meer gelopen. Er zijn nog meer wandelmogelijkheden, weliswaar korte, maar gezien het weer komt dat goed uit. Na de wandeling geluncht en toen even relaxen.
.. .. ..
…Aan het eind van de middag nog een wandelingetje rondom de vijver gemaakt maar nu een groter rondeje, dat ook door de ‘wetlands’ ging. Mooie bomen en struiken en weer de nodige watervogels waaronder een aalschover.
.. .. .. ..
…Nog even een cache gezocht en gevonden.
..
…Na het eten even via het terrein van een ziekenhuis naar het dorp gelopen. Het ziekenhuisterrein was een grote gribus zooi, althans het stuk waar wij overliepen. In het dorp was niet veel meer te beleven, dus weer terug naar de camping. Bij thuiskomst nog een mooie zonsondergang over het water.
Nader onderzoek op internet gaf aan dat de excursies naar de Jan van Genten kolonie in Clifton (nabij Hastings) tot nader order opgeschort zijn. Dit in verband met een aardverschuiving van een paar dagen gelden bij het klif waar de kolonie op ligt. Daarbij zijn twee toeristen gewond geraakt toe een deel van het klif instortte. Het ziet er niet naar uit dat de excursies op korte termijn hervat worden. Een deel van de nesten is ook vernietigd. Dus helaas geen Jan van Genten excursie bij Clifton.

Verslag 7e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland

23 februari, zaterdag
…Na een rustige nacht met af en toe wat eenden gekwaak op tijd opgestaan. Omdat we geen water hoefden bij te vullen, geen vuil water te lozen (we hadden geen electra, geen vers water en geen dumpstation om toilet en afvalwater te lozen) konden we snel vertrekken. Voor achten al op pad naar het dorp Dannevirke, een 100km verder aan de SH2. Bij een lookout nog even een foto genomen van de bergen, die verschillende kleuren hadden. In Dannevirke even getankt, 1,369 NZD (ongeveer 0,80 euro) wat goedkoop was want een dorp eerder was hij 1,489 en op het Zuidereiland hebben we een keer 1,80 NZD betaald. Om kwart over negen reden we het Dannevirke Holiday park op. Ze waren zeer verbaasd dat we er al zo vroeg waren. Normaal moet je voor tienen van de camping af zijn. Voor ons was dit ook een record. Kwart over tien was al eens gelukt. Het is een camping die in een dal ligt en rond van vorm, in het midden is plaats voor tenten en caravans en campers die geen elektriciteit nodig hebben en er omheen zijn 20 plaatsen voor campers en caravans die aan de stroom willen hangen. Om tien uur zaten we al aan de koffie en hadden we water bijgetankt, vuil water geloosd en had Anneke al een wasmachine aan staan. Ondanks alle negatieve berichten over het weer is het nog steeds droog en dat blijft het vandaag ook. Morgen lijkt een echte regendag te worden.
.. ..
…Na de koffie even door het dorp gelopen. Dannevirke is gesticht door Scandinaviërs op 15 oktober 1872, die het land via Napier binnen zijn gekomen. Er zou veel in het dorp herinneren aan de afkomst van de oorspronkelijke Scandinavische bewoners maar daar hebben wij heel weinig van gemerkt. Er is zoals in alle dorpen een centrale weg (in dit geval de SH2) die door het dorp leidt en tevens winkelstraat is. Er staat veel leeg en er was veel gesloten. In een leuk tentje koffie gedronken en bij de New World een paar boodschappen gedaan. Tegen enen waren we weer op de camping waar we gegeten hebben. Ik ben nog caches wezen zoeken, heb er 1 niet gevonden en een ander niet bereikt omdat de weg te smal werd om er langs te lopen, was namelijk de hoofdweg. Na 2km onverricht ter zake teruggekeerd en toen ook nog door mijn enkel gegaan en gevallen. De schade valt gelukkig mee. Rest van de dag rustig aan gedaan.
.. .. ..
24 februari, zondag
…We wilden vanochtend nog even een half uurtje lopen voordat het begon te regenen maar helaas, net de wandelschoenen aan en regen. Weer uitgetrokken en met de camper op pad richting Tongariro, net onder het meer van Taupo. We laten de oostkust toch voor wat het is omdat de Jan van Genten niet doorgaan. Via de SH2 naar Woodville en daar de 3 genomen naar Ashhurst. Onderweg bij een lookout vlug wat foto’s genomen omdat het toen bijna droog was.
.. ..
…Al met al viel de beloofde regen mee, het was meer droog dan regen. De Nieuw-Zeelandse MI lijkt veel op onze KNMI. Via een binnenweg naar Feilding en daar de 54 genomen richting Taihape. Ergens aan de 54 koffie gedronken en bij Vineger Hill de SH1 genomen richting Taupo. Mooie wegen gehad met wederom mooie uitzichten. Aan de SH1 geluncht en naderhand gestopt om foto’s te nemen van de besneeuwde top van Mt Ruapehu , 2797 meter hoog, met op de voorgrond de bloeiende hei. We rijden dan op de Dessert Road (wel de SH1) maar het is een woestijngebied dat gebruikt wordt door het leger.
.. ..
…Rond half twee reden we het Turangi Kiwi Holiday Park op waar we voor twee nachten geboekt hebben. We waren een van de eersten. Lekker buiten in het zonnetje wat gedronken en toen naar de I-site in het dorp gelopen voor wat informatie. Er is hier in de omgeving voldoende aan activiteiten te doen. Morgen willen we de rivier wandeling doen die hier een kwartier lopen vandaan ligt. Even naar de rivier gelopen om te zien waar we morgen moeten zijn. Nog wat plaatjes daar geschoten. Het is nog steeds droog en af en toe wat zon. Bij de I-site zagen we een temperatuur verwachting voor morgen voor Mt. Tongariro, daar vriest het tussen de -3 en -9 graden. Maar dan praat je over een hoogte van 1500 tot 2000 meter. Morgen is de wandeling over de Tongariro, die ik acht jaar geleden gedaan heb, gesloten vanwege harde wind. Wij willen eventueel woensdag een stukje er van lopen. Rond vijf uur weer terug op de camping om de rest van de dag te relaxen, toch bijna 250 km gereden.
.. ..
25 februari, maandag
…Na een redelijke nachtrust op tijd uit de veren. Veel wind gehad vannacht maar het is droog en dat is het belangrijkste. De buitentemperatuur is 9 graden dus een trui en of vest is nodig. Om half negen op pad naar de New World voor een stokbroodje. Om negen uur begonnen met de Tongariro River Walkway, eerst via de brug naar de overkant en dan richting zuiden lopen. Het is een zeer goed begaanbaar pad met links weidevelden en rechts begroeiing die naar beneden naar de rivier loopt. Af en toe koeien in de wei, dan weer braak liggend veld of grasvelden. Je kunt zien dat het hier ook al lange tijd droog geweest is. In het zonnetje wat gegeten en toen naar de volgende brug gelopen, de Red Hut Bridge. Alleen bij de brug is de rivier te zien geweest voor de rest kun je alleen door de bomen af en toe een glimp zien.
.. ..
…Vol goede moed weer op weg terug, nu aan de overzijde van de rivier en in noordelijke richting. Onderweg kwamen we langs een forellen kwekerij. Wilden we een kopje koffie drinken maar om dan eerst 30 NZD te betalen voor de entree werd het wel een dure koffie dus hebben we het bij water gehouden op onze stoeltjes. Het pad liep nu vlak langs de SH1 wat herrie veroorzaakte maar even later boog het van de weg af richting rivier. Nu hoorden we alleen de rivier nog. Naarmate we weer dichter bij de brug kwamen kregen we ook meer mooie uitzichten op de rivier waar een visser midden in stond te vissen.
.. .. ..
…Nogmaals gepauzeerd, de brug weer over en nu richting noorden gelopen naar de volgende brug. Hier weer weilanden, nu rechts van ons en uiteindelijk een klim naar boven waar we een uitzicht hadden op Turangi en het meer van Taupo. Dit keer een normale brug waar de SH1 overheen ging., dit in tegenstelling tot de 2 eerdere bruggen welke hangbruggen waren. Die hebben we al heel veel op onze wandelingen gehad. Toen weer terug richting Zuiden en op een gegeven moment het pad verlaten, het dorp in gelopen en vervolgens naar de camping. Moe en voldaan daar aangekomen na 6 uren op pad geweest te zijn waarvan vier en een half uur gelopen. Weer een mooie dag gehad.
.. ..
26 februari, dinsdag
…Vanochtend alle tijd, we hoefden pas om 10 uur in Tokaanu te zijn voor een bezoek aan de Thermal Pools. Het is vannacht flink afgekoeld en de temperatuur in de camper was bij het opstaan een graad of zes, dus voor het eerst de kachel aan. We zitten aan de rand van het Tongariro National Park, een vulkanisch gebied met een aantal nog af en toe werkende vulkanen. Even over half tien reden we de parkeerplaats op van de Thermal Pools, 5 km van de camping. Eerst even buiten rondgekeken want daar kwamen de dampen van straat en uit tuinen.
.. ..
…Om 10 uur het complex in voor een bezoek aan een privé hot pool van 20 minuten en daarna het zwembad in voor de baantjes van Anneke, alleen is de temperatuur van het water te warm om je erg in te spannen. Bovendien is het zonnig en de zon brand al weer aardig op je huid. Na een half uur weer aangekleed en een route buiten het complex gelopen van 20 minuten waar je over al de vulkanische activiteit zag middels stoomwolken boven water, bubbelend water, bubbelende moddergaten e.d. .
.. .. .. .. ..
…Daarna op naar een wandeling bij Lake Rotopounamu. Onderweg bij een lookout geluncht waar we een schitterend uitzicht hadden op Lake Otamangakau.
.. ..
…Vervolgens naar het meer toegereden, een tiental kilometers verderop. Daar was een wandeling van twee uur rond het meer. Af en toe zag je het meer maar voor de rest was het een goed begaanbaar pad wat in de schaduw lag. Een paar stevige klimmen gehad en we hebben over een omgevallen boom moeten klauteren. Je kunt zien dat het droog geweest is want het meer is wat kleiner geworden.
.. .. ..
…Toen op naar Whakapapa Village waar we twee nachten willen blijven. Het is een D.O.C camping die midden in het Tongariro National Park ligt. Het zijn campings die vallen onder het Departement of Conservation en zijn over het algemeen primitief met vaak alleen een toilet en een waterkraan met niet drinkbaar water. Deze camping is echter de luxte die ze hebben en alles is aanwezig en is ook duurder dan veel andere campings. Onderweg hadden we een mooi uitzicht op Mt. Tongariro (1967 m), Mt Ngauruhoe (2291 m) en Mt Ruapehu (2797 m). De laatste hebben we twee dagen gelden al gezien maar dan van de oostelijke kant. Nu zitten we aan de westkant. (is ook de volgorde van de foto’s).
.. ..
…De eerste heb ik acht jaar gelden beklommen, niet de top, maar wel de Tongariro Crossing die 19 km lang is en van 1100 naar 1900 meter gaat. Was een hele mooie tocht, durf ik nu niet meer aan met mijn knie. Op de D.O.C. camping aangekomen bleek deze helemaal vol te zijn. Dus moesten we uitwijken naar een andere camping. Er bleek op 6 km afstand een andere , primitieve D.O.C. camping te zijn waar wel voldoende plaats was. Ligt midden in de rimboe. Hier loopt ook een track waar we morgen een stuk van willen lopen. Het is de Mangahuia track die start vanaf de Mangahuia D.O.C. camping.

27 februari, woensdag
…Na een donkere nacht, geen licht van een camping, op tijd wakker met weer lage temperaturen in de camper. Het koelt hier ’s nachts af tot rond het vriespunt, we zitten op een hoogte van circa 800 meter. Wat tosti’s gegeten en toen op pad voor de Mangahuia track. In het begin is het een goed aangelegd pad met gravel en gaat licht stijgend. Je kunt de bergen niet meer zien want je loopt door manshoge begroeiing aan beide zijden. Later wordt het wat ongelmatiger, soms over boomstronken, soms over boomstammen die als pad dienen dan weer eens stukken over vlonders vanwege moerasachtige ondergrond. De begroeiing werd allengs hoger en dichter. Voor beschut lopen maakte dat niet veel uit want het werd steeds bewolkter. Na ruim een uur even wat gedronken en na ruim ander half uur kwamen we bij een rivier. Daar zijn we niet overheen gegaan omdat dat te lastig werd, moesten we onze schoenen uittrekken en daar hadden we niet op gerekend anders hadden we een handdoek en slippers meegenomen. Weer wat gegeten en gedronken en toen weer op de terugweg. De weg ziet er dan toch weer anders uit. Ondanks dat het zicht beperkt was door de begroeiing kwamen we na ruim vier uur en 12 km gedaan te hebben voldaan terug. Voor de rest van de middag en avond is het luieren geblazen. Het was inmiddels rustig geworden op de camping maar dat zal in de loop van de middag wel veranderen. Later op de middag werd het weer wat zonniger en waren de besneeuwde hellingen van de hoogste berg weer zichtbaar. Wij blijven hier nog een nacht staan.
..
28 februari, donderdag
…Rond half negen op pad naar Whakapapa Village om de wandeling naar de Taranaki Falls te doen. In tegenstelling tot dinsdag middag was het nog erg rustig, meer dan voldoende parkeerruimte. De camper geparkeerd en langs het immense Chateau Tongariro Hotel gelopen naar het begin van de wandeling. We hadden de keuze tussen de upper Walkway of de lower. Begonnen met de upper met mooie uitzichten het dal in en aan de andere kant de drie bergen, Tongariro, Mt. Ngauruhoe en Mt Ruapehu.
.. ..
…De upper route ging voornamelijk door open terrein over een goed begaanbaar pad, af en toe wat klimmen. We kwamen stukken gestolde lava tegen. Af en toe een bruggetje over een riviertje om uiteindelijk na een uur bij de Taranaki Falls te komen. Het is niet zo’n spectaculaire waterval maar toch leuk om te zien. Het water valt 20 meter naar beneden in een poel.
..
…Via de lower route weer terug naar het beginpunt. Na ruim twee uur waren we weer bij de camper.
.. ..
…We verlaten nu het Tongariro NP en gaan naar Taupo via de 47, de 41 en de 1. Aan de 47 geluncht op dezelfde plek als dinsdag, het was er nu vrij rustig. In Turangi getankt en in het drukke Taupo eerst boodschappen gedaan. Even over drieën reden we het Kiwi all seasons Holiday Park Taupo op waar we voor twee nachten geboekt hebben. Het is de duurste camping tot nu toe maar alles ziet er netjes en schoon uit. Morgen gaan we kijken of we elektrische fietsen kunnen huren.

1 maart, vrijdag
…Op ons gemak opgestaan, Anneke heeft eerst een was gedraaid en om 10.00 uur wandelden we aan naar de Huka Falls. We kunnen er vanaf de camping naar toe. Eerst kwamen we langs het Bungy Jumpen waar net iemand naar beneden ging, helaas niet ingedrukt bij foto nemen. Wel had Anneke een kat gefotografeerd die op een muurtje zat te genieten van het ochtend zonnetje. Via het Car park de bike route genomen die buiten om inging .Er is hier veel veranderd, acht jaar geleden was dit er helemaal nog niet. Het was een leuke route die nogal slingerde en omhoog en omlaag ging. De rivier was pas op het einde zichtbaar.
..
…Bij de Huka Falla aangekomen na ongeveer ander half uur lopen. Wat foto’s genomen. De Waikato rivier perst zich hier door een nauwe opening en er gaat 200.00 liter water per minuut (2 olympische zwembaden) doorheen wat zich met een donderend geraas 11 meter naar stort.
.. ..
…Langs de rivier terug richting camping gelopen met nu mooie uitzichten op de rivier en zijn blauwe heldere water. Hoe verder terug hoe rustiger de rivier alhoewel er een flinke stroming in stond.
.. ..
…Bijna terug bij het Car park was een zijstroompje die in de Waikato rivier uitkwam. Ik herinner me van 8 jaar geleden dat Anneke daar in dat zijstroompje met blote voeten gezeten heeft omdat dit erg warm water was dat van een hot pool van boven kwam. Toen was er de plaatselijke jeugd er aan het zwemmen. Het gebied is nu totaal veranderd, er is een koffie tentje gekomen waar we heerlijk gebak en koffie genuttigd hebben. Het tentje was pas een week open. Verder waren er allerlei voorzieningen waaronder toiletten en verkleedruimten die pas sinds juli klaar waren. Er wordt veel aan de recreatie gedaan met uitstekende voorzieningen. Ik heb een foto van nu en van 8 jaar gelden ingevoegd.
.. …….
…Tegen kwart voor twee waren we weer terug op de camping. Even in een hot pool gezeten, gedoucht, een uurtje gerust en toen naar het centrum gelopen, een 2,5 km van de camping. Hier heb ik wat sokken gekocht omdat er een paar kapot gelopen waren. Heerlijk Indiaas gegeten op de 1e verdieping met uitzicht op het meer van Taupo. Daarna huiswaarts met in de verte een donkere lucht hoewel er geen regen voorspelt is. Thuis gekomen het verslag gemaakt en doorgestuurd.

Verslag 8e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland

02 maart, zaterdag
…Om kwart over negen aangereden naar Craters of the Moon, een vulkanisch park 5 km van de camping. Het is vulkanisch erg actief en verandert voortdurend en is onvoorspelbaar. Je loopt over een goed aangelegd pad, deels gravel, deels vlonders. Om je heen zie je overal stoomwolken omhoog komen. Af en toe loop je langs een krater waar ook stoom uitkomt. Het is allemaal niet spectaculair maar leuk om doorheen te wandelen. Aan het eind is een lookout waar je een mooi overzicht op het park hebt.
.. .. ..
…Na het park doorgereden naar het thermo vulkanisch park waar we gisteren ook waren. Eerst weer een heerlijk stukje gebak met koffie en thee genuttigd alvorens Anneke even is gaan zwemmen in de Waikato. De stroming was er zo hevig dat ze in de monding van het kreekje is gaan zitten dat heerlijk verwarmd wordt door warm water dat vanboven uit een of andere pool naar beneden stroomt.
.. ..
…Daarna weer terug richting Craters of the Moon waar Reids Park Farme Freedom is waar we een nacht willen staan. Eerst geluncht en toen ben ik een stukje van een bike pad gaan doen wat me weer bij de Huka Falls bracht, nu van de andere kant. Wat foto’s genomen en toen weer terug via het pad door het bos wat tegenover onze camper uitkomt.
.. .. .. .
…’s avonds nog een stukje een track gelopen richting Taupo. De camping begint nu goed vol te lopen, er wordt links en rechts geparkeerd. Het is al vroeg donker, rond achten, dus het zal wel snel stiller worden.
.. .. ..
03 maart, zondag
…Vanochtend om kwart voor 8 vertrokken van een overvolle camping (gratis natuurlijk) richting Rotorua. Het is mistig en af en toe nog een laagstaande zon wat het erg lastig maakt om te rijden. Maar na 60 km goed aangekomen bij het Waimangu Volcanic Valley waar we een deel van de dag door willen brengen. Het is een wandeling van 4 km die je naar het lager gelegen meertje Lake Rotomahana brengt. Heen nemen we halverwege het Mt. Haszard wandelpad wat een steile klim en een stele afdaling inhoudt. Maar eerst volgen we het gewone wandelpad.
…Aan de horizon de berg Tarawera, een onrustig slapende vulkaan die op 10 juni 1886 voor het laatst uitgebarsten is. Heel het planten- en dierenleven is toen vernietigd. De meest zuidelijke krater die door de laatst uitbarsting is ontstaan is 50 meter diep. De smaragd poel is een koude waterpoel met grote hoeveelheden algen en mossen. Dit meer wordt vooral gevuld met regenwater, de maximale diepte is 2 meter.
.. ..
…De bodem van de zuidelijke krater bestaat uit het Frying Pan meer en is gevormd door de uitbarsting van de Echo krater in 1917. Het meer heeft een gemiddelde diepte van 6 meter en heeft een oppervlakte van 36.000 m2. De gemiddelde watertemperatuur is 55 graden. Als je luistert kun je de lugubere geluiden horen die onder andere uit de hete bronnen van de Echo krater en het Frying Pan meer komen.
.. .. ..
…Het Frying Pan meer stroomt door een riviertje heen met een snelheid van 110 liter per seconde en een temperatuur van 50 graden. Aan de kanten van deze geul vormen zich afzettingen die sporen hebben van o.a. antimonium en arsenicum. Deze mineralen vormen samen met de blauwgroene algen de spectaculaire oranje, bruine, gele en groene kleuren die aan de randen van en in de hete bronnen zelf te zien zijn.
.. .. ..
…Het witte kruis markeert het punt waar 4 toeristen door een plotselinge uitbarsting van de Waimangu geyser gedood werden, zij waren vooraf gewaarschuwd dat het gevaarlijk was om op die plek te gaan staan. Het Te Ara Mokora Terras is gevormd door bron ‘N’die in 1975 plotseling als kleine bron tot leven kwam.
.. .. ..
…Als de Inferno krater overstroomt, stort het bijna kokende water in deze smalle vallei. Het hete riviertje uit het Frying Pan meer zwelt op en dood alle blauwe algen die tussen de overstromingen door op de bodem van het kanaal groeien.
.. ..
…Nu beginnen we met het Haszard wandelpad wat begint met een steile klim via traptreden om uit te komen bij de Inferno krater. Het Inferno Krater meer is het juweel van Wainmangu en is meestal lichtblauw van kleur. Het water van het meer wijkt in een ritmische cyclus terug naar verschillende niveaus. Het meest normale gedrag is dat het om de twee of drie dagen overstroomt, zich 15 dagen rond de 8 meter terug te trekken, in 3 of 4 weken
.. .. ..
…Vervolgens is het weer klimmen geblazen via traptreden om boven te eindigen bij een mooi uitzichtpunt dat Lake Rotomahana laat zien met de Tarawera vulkaan op de achtergrond. Ook is het Frying Pan meer te zien alsmede enkele kraters die echter totaal overgroeid zijn.
.. .. ..
…Via een steile afdaling, wederom via traptreden weer op het gewone pad uitgekomen bij het riviertje. Hierin bevinden zich ongewone combinaties van stoomgaten, planten en een grote het bron. Een assortiment van mossen, varens en korstmossen floreert in deze warme vochtige en schaduwrijke omstandigheden.
.. .. ..
…Hieronder zie je de Marmer Terrassen die gevormd werden in de jaren 70 toen het Rotomahana meer een hoger waterniveau had waardoor dit gebied regelmatig overstroomde.
.. .. ..
…Via een korte route liepen we nu naar oevers van het Rotomahana meer waar je ook nog een rondvaart kon doen. Omdat er een aantal vaarten waren uitgevallen en een aantal volgeboekt waren konden we pas tegen drieën met de boot mee. Omdat we geen zin hadden op uur en tijd te lopen hebben we dit achterwege gelaten, deze boottocht hadden we 8 jaar geleden ook al gedaan, was wel heel leuk. Bij het meer had je een mooi uitzicht op de rode krater van de vulkaan Tarawera. Onderweg ook nog de nodige zwanen en eenden tegengekomen.
.. .. ..
…Op een bankje wat gegeten en toen via een natuurpad terug richting begin.
.. ..
…Vlak bij een busstop is het Warbrick Terras wat wordt gevormd dor een aantal veelkleurige snelgroeiende silicaat terrassen. Algen hebben bijgedragen tot het afzetten van silicaat waardoor een dam gevormd werd dwars door de in de krater sijpelende warme stroom.
.. .. ..
…Als laatste kwamen we langs de Clamshell-Lente, een kokende waterstraal. Het water van deze kokende lente vormt een ongebruikelijke schelpvorm terras en helpen bij het onderhouden van de temperaturen in de stroompjes.
.. .. ..
…Na 5.5 uur waren we weer boven bij het beginpunt. Een mooie dag, volop genoten. Met de camper naar een meertje hier vlakbij gereden waar we 2 nachten willen blijven. Er liggen hier 3 campings aan het meertje, we hebben de eerste genomen. Er staat bijna niemand en we hebben een plaats die direct op het water uitkijkt. Het is het Guy Roe reserve. Het is geen DOC camping, dat zijn de andere twee. ’s Avond nog wat vogels gespot.
.. .. ..
4 maart, maandag
…Vanochtend wakker geworden met mist. Gordijntjes om hoog en vanuit bed gewacht tot de zon door kwam. Duurde wel even. Anneke is gaan zwemmen en rond half tien was het zonnig en we hebben toen heerlijk buiten ontbeten. In de loop van de ochtend zijn de andere 3 campers en auto’s vertrokken zodat we helemaal alleen op de camping staan. We kunnen niet betalen omdat er geen formulieren zijn en de paal waar het geld in moet opengebroken is. Het is een warme dag geworden en we doen verder niets dan alleen wat lezen en naar de vogels in het water gekeken. Anneke heeft ’s ochtends een uurtje gelopen en ik ben ’s middags naar een camping 3 km verder opgelopen waar we 7 en 8 jaar geleden gestaan hebben. Er was niemand behalve wat vogels in het water. ’s Avonds kwamen er weer wat nieuwe campers en auto’s. Morgen gaan we naar Rotorua want het water is op en onze telefoons beginnen leeg te raken. Nog even wat foto’s gemaakt van de ondergaande zon.
.. .. ..
5 maart, dinsdag
…Vanochtend was het mistig en bewolkt maar in de loop van de ochtend kwam de zon goed door. Anneke is even gaan zwemmen en daarna hebben we ontbeten, de boel ingepakt en naar Rotorua gereden waar we voor twee nachten op het Kiwi Rotorua Thermal Holiday Park geboekt hebben. ’s Middags geluncht op de camping en daarna naar het centrum gelopen een 3,5 km van de camping. Bij een fietsenzaak e-bikes gehuurd voor woensdag om wat in de omgeving te fietsen. Even bij de I-site rond gekeken en ergens wat gedronken alvorens weer naar de camping te lopen. Het blijven ongezellige plaatsen met brede rechte wegen, veel winkels en weinig mensen. Je ruikt overal de zwavel want we zitten weer in een vulkanisch gebied, nog wat modderpoelen tegen gekomen. Morgen fietsen, donderdag gaan we naar een free camping vlak bij het centrum en vrijdag gaan we naar Waikite Valley waar Thermal pools zijn. Omdat het vrijdag een regendag belooft te worden leek dat ons een goed idee. Als we daar kamperen hoeven we de entree niet te betalen, zit uiteraard in de prijs van de overnachting.
.. ..
6 maart, woensdag
…Vanochtend met de camper naar de Count Down in Rotorua gereden en daar de wagen geparkeerd, was een groot parkeerterrein voor de supermarkt. Vandaar nog een paar honderd meter gelopen naar de fietsenwinkel waar we de e-bikes gehuurd hadden. Het waren een beetje gewone fietsen dus hoefden we niet constant voorovergebogen hangen over het stuur. Eerst naar de oever van het meer van Rotorua gereden waar een wandel- en fietspad lag dat langs allerlei geothermische zaken kwam. Eerst langs een chique hotel, toen naar het einde van het fietspad waar een vrije camperplaats is waar we morgen een nacht willen gaan staan. Je kijkt direct uit op het meer en ziet her en der stoom naar boven komen.
.. .. ..
…Het pad slingert zich door bosschages en open stukken waar de hitte je tegemoet komt alsmede de stank van zwavel. Uiteindelijk kwamen we vlak langs de camping om uiteindelijk uit te komen bij een mountainbike gebied waar diverse routes liggen voor jong en oud en voor beginners en gevorderden. Daar eerst bij een tentje koffie en thee gedronken.
.. .. ..
…Het is een bosrijk gebied waar geklommen en gedaald moet worden. Ik heb een app geïnstalleerd met de routes alleen is niet duidelijk voor wie welke route geschikt is. Dus pakken we maar de wat bredere paden en dat ging goed. Ik ben maar 1 keer onderuit gegaan wat me weer wat schaafplekken opleverde, maar ik kon zonder problemen weer verder. Een poosje wat rond gedoold en toen richting koffie tentje en vandaar weer terug naar de fietsenwinkel. Een leuke tocht over vrij liggende fietspaden. Uiteindelijk rond de 40 km gefietst. Morgen gaan we een deel van de route lopen die we nu gefietst hebben.
.. ..
7 maart, donderdag
…Vanochtend weer afscheid genomen van de Kiwi camping. We zijn verkast naar de oevers van het meer van Rotorua, een 4 km verderop. We weten niet of we hier mogen staan maar er staat niets van dat het niet mag, dus blijven we hier een nacht staan. Van hieruit een wandeling langs het meer gemaakt richting centrum en een Maori dorp bezocht waar de oudste Anglicaanse kerk van Nieuw Zeeland staat. Ook hier weer een en al vulkanische activiteit. Ze zijn volop bezig het gebied langs de kust te ontwikkelen.
.. .. ..
…Aan het eind van de middag naar het centrum gelopen voor een kop koffie. Er was een nacht markt wat inhield dat er alleen eigenlijk eettentjes waren, dus een keer er over heen gelopen. Op de terug weg nog een stukje van het vulkanisch wandelpad gedaan.
.. .. ..
8 maart, vrijdag
…Goed geslapen, weinig herrie ondanks dat er de nodige busjes met jonge mensen naast ons stonden. Het is nog steeds droog ondanks de regen voorspellingen. Rustig ontbeten en toen langs de waterkant naar het centrum gelopen. Even gebruik gemaakt van het toilet bij de I-site. Toen via een andere kant langs het vulkanische pad terug gelopen naar de camper. Koffie gedronken en toen naar de Count Down om boodschappen te doen. Onderweg naar de Count Down een flinke bui gehad maar toen we het parkeerterrein opreden was het alweer droog. Daar in de camper een stokbroodje gegeten en vervolgens langs een dumpsite hier vlak bij om het toilet te legen en het water bij te vullen.
.. ..
…Toen op naar de volgende excursie, de hotpools van Waikite Valley, een 35 km hier vandaan waar we ook de nacht kunnen blijven staan. Echt het binnenland in, heuveltje op en heuveltje af. Nog steeds droog. Rond kwart over twee waren we bij de pools. Bleek dat we pas van af twee uur op de camping konden, kwam goed uit. Ingecheckt voor 54 NZD, wat betekende 36 NZD voor de entree en 18 NZD voor de camping (met stroom, douche e.d. ). Een goedkope camping dus. De camper geïnstalleerd en toen de hotpools in. Er zijn een stuk of zes en we kunnen van vier gebruik maken. Het water in de pools is tussen de 35 en 40 graden, lekker warm. Je moet er niet te lang in blijven anders begin je te koken. Ook is er een zwembad met dezelfde temperatuur. Ze zijn allemaal buiten en bij een aantal heb je een mooi uitzicht. Het complex is gesitueerd langs een riviertje waar de dampen vanaf komen, nog steeds vulkanisch gebied. Ondertussen een paar zware regenbuien over ons heen gekregen maar de meeste pools zijn overdekt, dus weinig last ervan. Morgen gaan we er nog een keer van genieten. Vanuit ons bed hebben we een mooi uitzicht op de ‘jungle’.

Verslag 9e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland

09 maart, zaterdag
…Vanochtend als eerste om half acht nog even de hotpools in geweest. Na een avond met zware buien is het inmiddels weer droog geworden. Het was nog rustig in de pools, een drie kwartier gepoedeld toen gedoucht en gegeten. Op het terrein was nog een klein wandelingetje die je naar de warmwaterbron leidde die gebruikt wordt voor dit complex. Het water komt met een temperatuur van 95 graden uit de bron en stroomt dan naar beneden naar een riviertje waar het water van oorsprong koud is maar door het kokende water uit de bron wordt opgewarmd naar een temperatuur van 40 tot 45 graden. Dit water wordt dan weer gebruikt als voeding voor de hotpools en loopt dan via een terrasvorm geheel waar het nog een graad of vijf afkoelt.
.. .. ..
…Even over tienen reden we van de camping af nogmaals naar het meertje waar we al eerder twee dagen gestaan hebben. Het was een afstand van 25 km en dus waren weer er zo. Het staat er nu vol met auto’s en trailers omdat het een geliefd meer voor de vissers is. Voor de rest van de dag gaan we hier wat luieren en Anneke zal nog een keer gaan zwemmen, wel een verschil met de hotpools, van 35 graden naar 15 graden. Rond twaalf uur kwamen de bootjes een voor een terug en hebben ze twee uur gepauzeerd alvorens het meer weer op te gaan. Na twee uur rond te hebben gehangen zijn ze weer het water opgegaan om tegen vijf uur weer. terug te keren en huiswaarts te gaan. Ondertussen is Anneke ook nog even te water geweest.
.. .. ..
10 maart, zondag
…Eindelijk afscheid genomen van Lake Rerewhakaaitu. Anneke eerst nog gezwommen, afscheid genomen van de vissers die voor de 2e dag op rij kwamen vissen. Twee hadden de nacht ook op de camping doorgebracht. Via de 38 en de 5 naar Rotorua gereden om bij het dumpstation het toilet te legen en water bij te tanken. Vervolgens op weg naar Whakatane bij de Plenty Bay aan de PacificOcean. Onderweg kwamen we langs Lake Rototi en Lake Rotoma, vrij grote meren. Het is zondag, dus geen vrachtverkeer. Na in het begin de nodige kilmmetjes gehad te hebben werd het na 40 km wat vlakker en na zestig km reden we in Awakeri het Awakeri Hot Springs Holiday Park op waar we een nacht willen blijven. Het is er niet druk en we mochten zelf een plaatsje opzoeken. Er is hier een wandeling die we 7 jaar geleden ook gedaan hebben en die willen we nog een keer doen.
.. .. ..
…Na de lunch onze wandelschoenen aangetrokken voor de Latham’s Hill Track. Het is in het eerste uur een steile klim door een bosrijk gebied met af en toe een glimp van een uitzicht. Na drie kwartier stelde ik Anneke voor om terug te gaan maar dan moesten we een steile afdaling maken waar ze geen zin in had. De tanden op elkaar en door geklommen vanaf 10 meter naar circa 230 meter. Daar een tijdje over een smalle heuvelkam gelopen om uit te komen bij een mooi uitzichtpunt dat uitkeek over de Bay of Plenty. Daar zag je op de voorgrond de eilandjes Moutohora en Rurime met vaag op de achtergrond White Island. Daar wilden we in eerste instantie naar toe maar we laten het schieten omdat we het al een keer gedaan hebben en het is een vrij dure excursie.
.. .. ..
…Boven bij het uitzichtpunt kwamen we nog een jong stel met 3 jonge kinderen waarvan de jongste achter bij moeders op de rug zat. Was wel de makkelijke kant die ze geklommen hadden maar toch. De terugweg naar beneden was een stuk gemakkelijker, niet zo steil en het goed begaanbare pad werd uiteindelijk breder om uit te komen op de 30 waar we nog 1,5 km langs terug moesten wandelen om na drie uur weer bij de camping te komen. Onderweg nog een buitje gehad en ik heb even de poncho aangehad. Zeven jaar geleden hadden we ook al regen maar toen wat meer. Moe maar voldaan thee gedronken en de hot pools ingegaan. Deze bestonden uit een groot en een klein zwembad met een watertemperatuur van rond de 35 graden. Goed voor de stijve spieren. Morgenochtend vroeg gaan we er ook nog even in.
.. .. ..
11 maart, maandag
…Vanochtend met stralend weer om kwart over zeven opgestaan en eerst voor een halfuurtje de hotpools in geweest. Heerlijk ontspannend. Daarna alles op ons gemak gedaan en even over tienen (voor het eerst te laat van een camping) naar whakatane gereden waar we bij de Waikato rivier het laatste plekje van 5 op een free camping konden bemachtigen. We waren net op tijd want een halve minuut na ons reed een andere camper achter ons aan maar ving bot. Zij probeerden nog om ons allemaal wat op te laten schuiven zodat zij er tussen konden maar daar begonnen we niet aan. Er mogen maar 5 staan dus geen zes. Ze baalden als een stekker en hebben de hele dag rond gereden om te kijken of er iemand weg ging.
..
…Het is een mooi gebied,we zitten achter een dijk die langs de Waikato loopt. Op de dijk ligt een prachtig wandelpad en fietspad die beide richtingen opgaat. Naar het zuiden loopt hij uiteindelijk dood, naar het noorden weet ik niet hoe lang het doorloopt. We hebben dit wandelpad genomen richting zuiden om naar het centrum te lopen, met een uur waren we daar. We hadden het ook (achteraf) in tien minuten kunnen doen maar zo hebben we alvast wat beweging gehad. Eerst een Vodafone winkel op gezocht want onze bundel loopt 18 maart af. Uiteindelijk gekozen voor verlenging van 1 bundel en een nieuwe bundel met een nieuw telefoonnummer, nu voor een maand. Ergens koffie en thee gedronken, waar we een kiwi gespot hebben, en bij de i-site gekeken wat we hier het beste konden doen. Uiteindelijk gekozen voor een wandeling, de Kohi Point Walkway, die naar Ohope loopt en via een andere kant weer naar Whakatane, een dorp verder. Het is een rondwandeling die zeven a 8 uur duurt waarvan wij het eerste gedeelte willen doen. In Ohope kunnen we de bus terug nemen naar Whakatane. We moeten alleen rekening houden met hoog tij omdat we een stuk over het strand moeten wat met hoogtij niet begaanbaar is.
.. .. ..
…Terug op de camping is Anneke gaan hobbyen en ik ben gaan kijken waar de wandeling begon. Was nog even lastig om te vinden maar uiteindelijk met behulp van de i-site de juiste weg er naar toe gevonden. Alvast een stukje van de track gedaan, het eerste half uur is alleen maar klimmen maar wel over een goed begaanbaar pad en iets minder steil dan het begin van de wandeling van gisteren. Onderweg een paar mooie lookouts voor wat foto’s tegengekomen. Om vijf uur was ik weer teru bij de camper. Morgen lopen we eerst even langs de New World om een vers stokbroodje te halen en zijn dan met 5 minuten bij het begin van de wandeling.
.. .. ..
12 maart, dinsdag.
…Vroeg uit de veren, om zeven uur aangelopen naar de New World waar we brood gekocht hebben. Het is 5 minuten lopen vanaf de camping. Met nog eens 5 minuten lopen waren we aan het begin van de wandeling. Eerst een half uur stevig klimmen, soms over trappen. Daarna afwisselend vlak, dalen en klimmen. Uiteindelijk was ons hoogste punt 172 meter. Zo nu en dan een mooi uitzicht. Omdat we vroeg waren begonnen was het nog niet zo warm maar ondanks dat was het toch zweten geblazen. Na 1,5 uur even uitgerust, we moesten rond 10.00 uur het strand voorbij zijn in verband met opkomende vloed.
.. .. ..
…Na de rustpauze was het voornamenlijk dalen naar her strand, waar we over basaltblokken en rotsen moesten klauteren om uiteindelijk bij een strandje uit te komen. Daar nog een soort van kiwi gespot maar deze kon vliegen, dus geen echte kiwi. Onderweg een paar joggers en een paar wandelaars tegengekomen.
.. .. ..
…Na het strand was het weer klimmen en nog even pauze gehouden en toen uiteindelijk afgedaald naar het strand van Ohope. Daar kreeg een schoolklas surf les. De bouelevard was een grote picknick plaats met allemaal groene grasvelden, gescheiden door bosjes en/of bloemperken.
.. .. ..
...Om 11 uur waren we bij de bushalte na 10 km lopen. Om half twaalf met de bus terug naar Whakatane die op het parkeerterrein van New World stopte zodat we binnen 5 minuten thuis waren. Koffie gedronken, gegeten en nog even naar het dorp gelopen. Ik ben nog even naar het einde van de boulevard gelopen waar je dood liep op de rotsen waar we vanochtend boven langs gegaan zijn. We hebben nu de helft van de route gelopen, morgen willen we de andere helft doen, ook ongeveer 10 km. Dus nog een nachtje op de gratis camping. Je mag 2 nachten staan en het is een ideale uitvalsbasis voor het dorp en eventuele wandelingen. Ik hoorde vanochtend dat ze 9 jaar bezig geweest zijn om die 5 plekken te realiseren, tevens is er een dumpstation en even verderop een groot toiletgebouw bij een speeltuin en speelvelden.
.. .. .. ..
13 maart, woensdag
…Vanochtend weer op tijd op en bij New World weer wat broodjes gekocht. Om tien over zeven begonnen aan het tweede gedeelte van de Kohi Point Walkway. Eigenlijk bestaat de wandeling uit 8 afzonderlijke wandelingen die je aan elkaar kunt knopen als een loop walkway. Wij moeten nog 4 stukken doen, ongeveer 11 km. Het begin is makkelijk, langs de grote weg maar het tweede stuk is geclassificeerd als ‘hard’. En dat klopt wel, het is weer stevig klimmen via trappetjes en redelijk steile bospaden maar wel goed te belopen. Het gaat voornamenlijk door het bos waar weinig uitzichtpunten zijn. Het is druk met lokale lopers en wandelaars die ook al vroeg op pad zijn. Het derde stuk ging gedeeltelijk over open prive terrein en je moest steeds over trappetjes naar de andere kant. Het laatste stuk ging weer door het bos en was een grote klim gevolgt door een stevige afdeling. Rond 10 over elf stonden we weer bij het bushokje voor de bus van half twaalf. In Whakatane erst naar de Vodafonewinkel want mijn kaartje was niet goed , ik had 200 belminuten en 1,5 GB maar bellen ging niet. Uiteindelijk de winkel uit met weer een nieuw telefoonnummer, 200 belminuten (werkte nu wel) en 4GB data dit alles zonder verdere kosten, goed geregeld.
.. .. .. ..
.. ..
…Op de camperplaats geluncht en koffie gedronken. Jammer dat we hier wegmoesten want het was een schitterende camperplaats die direct door een grote caravan werd ingenomen. Water getankt en vuilwater en toilet geleegd bij het dumpstation. Waarschijnlijk voor de laatste keer diesel getankt en toen via de 30 naar Thornton, een 15 km verderop, naar het Thornton Beach Holiday Park waar we voor twee nachten geboekt hebben.. Hier hebben we 7 jaar geleden ook al gestaan. Er zijn nieuwe eigenaren en de hele boel is vernieuwd en opgeknapt maar dat kunnen we ons niet meer herinneren. Het is nu veel drukker dan toen, destijds stonden we met 4 campers nu staan er een stuk of 25. De camping ligt aan het strand die je via een poort kunt bereiken. Daar gaan we morgen even kijken, voor vandaag is het uitrusten van 4 dagen intensief wandelen. Vandaag weer heerlijk weer, rond de 23 graden, het dreigt wel maar er valt nog steeds niet. De komende week ziet er redelijk uit, hoge temperaturen en een grotere regenkans, maar dat hebben ze al eerder beloofd. Eerst zien en dan pas geloven.
.. .. ..
14 maart, donderdag
…Vandaag een luie dag, er staat niets op het programma. ’s Ochtends even op het strand geweest en de zeemeeuwen gevoerd met oud brood. Geen strandwandeling gemaakt omdat het te rul zand was om in te lopen.Anneke is nog wel even de zee in geweest maar er staat een sterke stroming die je gemakkelijk onderuithaald, wat ik zeven jaar geleden hier heb ondervonden.
.. .. ..
…Ik ben ’s middags een cache wezen zoeken, helaas niet gevonden. Maar toen ik daar bezig was kwam opeens de een na de andere politiewagen. De agenten deden kogelwerende vesten aan en waren zwaar bewapend. Op enig moment werd er een weg afgesloten en mij werd verzocht naar de camping terug te gaan. Ben natuurlijk even verder op blijven hangen en hoorde van iemand wiens ouders daar woonden dat er een gewapende man rond liep. Na ruim een uur kwam er versterking, ik denk een onderhandelingsteam en later ook een brandweer- en ziekenwagen. Rond vier uur gingen 2 politiewagens de afgesloten weg in en rond kwart over vijf was alles achter de rug want brandweer- en ziekenwagen reden weer weg. Ik las ’s avonds op internet dat ze een school ontruimd hadden en dat er een man aangehouden was. Zo maak je weer eens wat mee.
.. .. ..
…Rond kwart voor zes was ik weer bij de camper na nog een paar foto’s onderweg genomen te hebben waaronder een van Mount Tarawera, de berg die we al gezien hadden in het vulkanisch park bij Rotorua en bij Lake Rerewhakaaitu. Vandaag weer een zonnige en warme dag met 28 graden, het blijft maar mooi weer met hoge temperaturen. Ze snakken hier naar regen, sinds kerst vier kleine buitjes gehad.
.. .. ..
15 maart, vrijdag
…Vandaag wilden we naar Papamoa Beach bij Tauranga. Tegen tienen reden we aan via een kustweg die naar de SH2 liep. Die gevolgd tot Papamoa Beach dat ligt aan het begin van een schiereiland. Op een gegeven moment zaten we op een tolweg waar je alleen via internet kon betalen. Raar systeem maar Anneke is het uiteindelijk gelukt. Naarmate we dichter bij Tauranga kwamen werd het steeds drukker. Er is hier enorm veel bijgebouwd en ook qua wegen is het heel erg veranderd. We wilden Mt. Maunganui gaan beklimmen en zochten daar een camping. Uiteindelijk op een top 10 camping uitgekomen waar het net leek of je bij sporthuis centrum kwam. Dat zagen we niet zitten, Mt. Maunganui rechts laten liggen en doorgereden naar Katikati waar het een stuk rustiger was. Daar op het Sapphire Hot Pools Holiday Camp voor twee dagen geboekt. Er zijn wat warm water zwembaden en een paar hotpools, bovendien kun je hier wat wandelingen vanaf de camping doen. Na het eten ben ik een kleine twee uur gaan wandelen, een boswandeling van een uur en buiten het park via de normale weg een stuk om hoog waar je mooie uitzichten had. Daar willen we zondagochtend nog een paar uur gaan wandelen. Anneke had hoofdpijn en is was gaan rusten. Vandaag doen we verder rustig aan.

Verslag 10e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland

16 maart, zaterdag
…Rustige nacht ondanks alle tentjes met kinderen naast ons. Vanochtend samen nog een keer de boswandeling gedaan die ik gisteren alleen gelopen heb. Na de lunch via een asfaltweg naar boven waar de weg ophield en je een aantal wandelingen kon doen. Hier zetten we morgen de camper neer en gaan dan een van de wandelingen doen. Net als gisteren mooie uitzichten ook op de zee in de verte. Verder een rustige dag, het weer is half bewolkt en de temperatuur schommelt tussen de 23 en 27 graden, afhankelijk van de hoeveelheid zon. Laatste foto is genomen vanuit onze achtertuin met uitzicht op het riviertje.
.. .. ..
17 maart, zondag
…Een snelstromend riviertje geeft niet voor iedereen rust. Anneke had slecht geslapen en liet het zwemmen ’s ochtends achterwege. Wel reden we om half ngen de camping af om naar onze wandeling te rijden. De start was 3 km vanaf de camping en er stonden een paar auto’s. De camper geparkeerd en de wandelschoenen aangetrokken voor een wandeling van circa 4 uur.
…Het begin is een uitstekend pad dat langzaam omhoog gaat. Na 20 minuten kwamen we bij een splitsing waar we naar een lookout konden gaan, wat onze bedoeling was, tevens was er een loopje van 5 minuten waar je langs een Kauri boom kwam. De route naar de lookout niet genomen omdat die stijl omhoog ging en dat zou een flinke klauterpartij worden waar we geen zin in hadden. De kauri boom op de foto gezet voor zover dat ging, behoorlijk hoge boom met een flinke diameter. We zijn gegaan voor de Hiahu track en we willen hem lopen tot die een andere track, de North-South track, kruist. Zou nog 1,5 uur lopen zijn. Vol goede moed over een redelijk begaanbaar pad dat licht steigend omhoog ging. Niet veel te zien want je slingert langs de bergwanden omhoog. Een paar keer een riviertje over gemoeten en sporadisch een uitzicht naar zee, maar omdat het vrij heiig was en de zon precies verkeerd kregen we niet echt goede foto’s. Na ruim 2 uur lopen bij de crossing aangekomen.
.. .. ..
…Even een foto gemaakt, wat gegeten en gedronken en toen terug naar beneden. We waren inmiddels van 125 meter naar 500 meter geklommen zonder noemenswaardige inspanning voor wat betreft klimmen. Na twee uur waren we weer bij de camper. Nu op naar de volgende camping, eerst in Katkati het dumpstatopn bezocht om toilet en vuil water te legen en water bij te tanken.Toen naar Waihi Beach, een 25 km verderop, waar we voor een nacht geboekt hebben op een top 10 Holiday Park.
.. .. ..
…Even aan zee geweest en toen terug naar de camping om badpak voor Anneke te gaan halen. Anneke is gaan zwemmen en ik ben in een tentje aan zee wat gaan drinken waar we later ook gegeten hebben, hoeven we niet af te wassen. Omhalf zeven waren we weer bij de camper om allerlei administratieve zaken af te handelen.
.. ..
18 maart, maandag
…Anneke moest vandaag om negen uur bij de kapper zijn en daarom op tijd op en om half negen de camper buiten de camping op een parkeerplaats gezet en lopend naar de kapper gegaan. Het dreigde te gaan regenen maar het bleef nog steeds droog. Ik heb in het dorp een kopje koffie gedronken en daarna zijn we weer naar de camper gegaan en naar Waihi gereden om boodschappen te doen. Ondertussen was het gaan regenen maar de temperatuur is nog best redelijk.
..Na de boodschappen nog 25 km gereden naar onze volgende camping die vlak bij Whangamata ligt. Het is een DOC camping en voor het eest moesten we over een gravel road rijden gedurende 5 km. Aan het einde van de weg, in de rimboe en aan een riviertje ligt de Wentworth DOC camping. Betaalden we 7 jaar geleden hier nog 5 NZD, nu zijn we 26 NZD kwijt. Was er toen 1 toilet, nu zijn er diversen en kun je een plaats met stroom krijgen, een warme douche voor 2 NZD en er staat een beheerders gebouw. Kortom, de tijd heeft ook hier niet stil gestaan. Er zijn 60 plaatsen maar er zijn maar een stuk of 4 plaatsen bezet. Een mooie plaats uitgezocht en toen eerst at gedronken en geluncht.
.. ..
…Na de middag hebben we samen de Wentworth Miners track gelopen die langs twee afgeloten mijningangen liep om na een half uur dood te lopen op het riviertje dat ook langs de camping loopt. Niet al te moeilijke route met weinig uitzicht behalve op de rivier. Vroeger werd hier naar goud gezocht en waren er diverse mijnen en ook een dorp maar daar is niets meer van over.
.. .. ..
…Ik heb daarna nog de Wentworth Falls track gedaan. Diit is een goed onderhouden pad dat langs een riviertje loopt en stijgt naar 200 meter waar de waterval te zien is. Ook hier heeft de tijd niet stilgestaan want 7 jaar geleden was dit een lastig te bewandelen pad en bij de waterval moest ik toen halsbrekende toeren uithalen om er te kopmen. Nu zijn er twee loopbruggen over de rivier en een uitkijkvlonder bij de waterval. Morgen gaan we hem samen nog een keer doen. In de loop van de middag zijn er toch nog een stuk of 10 plaatsen bezet. Het was een grauwe dag maar de middag was in ieder geval droog.
.. .. ..
19 maart, dinsdag
…Geen haast vanochtend want we hoeven niet te verkassen. ’s Ochtends eerst de wandeling gedaan naar de Wentworth Falls die ik gisteren alleen gedaan heb. Na ruim drie kwartier bij de waterval aangekomen, eigenlijk maar een miezerig stroompje. Het zou eigenlijk een paar dagen hard hebben moeten geregend om hem iets voller te kunnen aanschouwen. Onderweg nog een oude mijningang tegengekomen. Ik wilde nog wel een stukje verder en Anneke is teruggegaan naar de camping.
.. ..
…Verder omhoog geklommen waar het water naar beneden stort, niet spectaculair. Nog verder omhoog waar het pad steeds slechter werd en na een riviertje te zijn overgestoken liep het pad dood op een grondverschuiving en vond ik geen aanduidingen meer van een pad. Er restte mij na een ruim een half uur lopen niets anders dan terug te keren naar de camping.
.. ..
…Op de camping geluncht, wat gerust en aan het eind van de middag nog even een stukje langs de weg gelopen.
.. .. ..
…Heerlijk ontspannen dag met veel bewolking maar een aangename temperatuur.

20 maart, woensdag
…Op tijd uit bed en na het ontbijt de boel klaar gemaakt voor vertrek. Eerst nog even de beentjes gestrekt door de Wentworth Miners track nog een keertje te lopen.
.. ..
…Vervolgens over de grotendeels unsealed road naar de SH5 gereden en daar de richting Whangamata genomen. Dat lag nog een 5 km verderop. Daar op het Whangamata Moter Camp ingechekt en vuil water en toilet geloosd en schoon drinkwater getankt. Toen ons kleine plaatsje opgezocht over smalle paadjes. Koffie gedronken en toen het dorp even in. We zitten vlak bij het centrum en bij de zee. Even aan het strand gekeken waar Anneke ’s middags even gaat zwemmen. Ook hier weer een modern toiletgebouw zoals we die al meer gezien hebben. Ik denk als ze zoiets bij ons neer zouden zetten dat ze binnen een week totaal vernield zouden zijn.
.. .. ..
…Op de camping geluncht en daarna is Anneke even in de golven gaan spelen en ben ik naar de New World gelopen om wat boodschappen te doen. We kwamen gelijktijdig thuis. Ik nog een keer geprobeerd om Office 365 te installeren en zo waar, het is gelukt. Kan ik gewoon weer verder gaan met de verslagen. Rond zes uur naar het dorp gelopen want we willen Indiaas gaan eten.
.. ..
…Heerlijk Indiaas gegeten met naan brood. Daarna nog even langs het strand voor wat foto’s. onder anderen van de opkomende volle maan in het oosten. Morgen gaan we kijken of we een zonsopgang kunnen zien, ze beloven voor morgen zonnig weer.
.. .. ..
21 maart, donderdag
…Om kwart voor zeven was de wekker afgegaan en om vijf over zeven waren we op het strand om de opkomende zon te zien. Het was helder, dus alles was goed te zien.
.. .. ..
…Daarna gegeten en op weg naar de volgende camping. Via de kustweg richting Tairua en een stuk voor de afslag naar de SH25A de Opoutere Road ingereden om na enkele kilometers uit te komen bij het Waiponga Reserve waar een free camping is. En inderdaad in eeen schitterende omgeving ligt een parkeerplaats waar afgebakent tussen twee borden een paar campers mogen staan. Er was nog plaats dus ons geinstalleerd. De parking ligt beneden terwijl boven een toiletgebouw staat. Het is vloed je ziet dat de omgeving vol water staat en er is een een riviertje dat een eindje verderop de zee in stroomt. Om bij het strand te komen moet je 700 meter door een bos lopen, het WharekawaHarbour Wildlife Refuge.
.. .. ..
…Eerst een kopje koffie gedronken en toen via het ‘Joe Man’ bospad naar het strand gelopen. Het is een lang gerekt strand waar bijna niemand is en de Pacific Ocean ziet er blauw uit, een mooi gezicht. We zijn langs het strand gelopen in noordelijke richting tot we bijna niet meer verder konden om dat daar een rotswand was. Met eb kun je daar misschien wel omheen lopen maar dat doen we niet. Onderweg geprobeerd om een paar vogels van dichtbij te fotograferen. Anneke heeft ook nog wat schelpen gezocht die ze in een tekening wil verwerken. Rond enen waren we weer terug op de parking, waar nu 3 campers staan en een aantal auto’s. Inmiddels was het eb aan het worden en er is al een flink deel drooggevallen.
.. .. ..
…s Middags is Anneke even wezen zwemmen en ’s avonds zijn we nog een keer naar het strand gegaan om koffie te drinken. Er waren surfers aan het spelen in de golven en er liepen een paar wandelaars maar verder erg rustig. Morgen willen we nog een keer naar de zonsopgang kijken mits het weer het toelaat. Vandaag was in ieder geval weer een zonnige, warme dag.
..
22 maart, vrijdag
…Vanochtend om half zeven opgestaan om de zonsopgang te zien, tenslotte eerst 700 meter wandelen naar de zee. Het was nog donker toen we opstonden. Warm water voor thee meegenomen maar helaas zwaar bewolkt, dus geen zonsopgang maar wel op een bankje bij het strand genoten van de golven en de beesten die voorbij komen. Wel de maan gereflecteerd in het water gezien bij de parking. Bij de camper nog buiten kunnen eten maar net toen we klaar waren begon het te regenen. Alles weer naar binnen en toen een pakket gemaakt met spullen die we naar huis willen sturen zodat we wat meer ruimte in de koffers krijgen. In China mogen we maar 20 kg meenemen terwijl op internationale vluchten dat 23 kg is. Morgen willen we de doos versturen bij een postkantoor. Alle benodigde formulieren in gevuld en de doos opgevuld met kleren. Het motregent nog steeds zodat we het wandelen uitgesteld hebben naar vanmiddag.
.. .. ..
…Om drie uur was het droog en ben ik door het bos in noordelijke richting gelopen. Het pad slingerde van lings naar rechts. Links lagen de achtertuinen van huizen en ook een camping. Rechts hoorde je de zee. Uiteindelijk kwam het pad op het strand uit. Daar ben ik tot het einde gelopen bij de rotsen. Bij een geul kon ik niet meer verder. Langs het strand teruggelopen en omdat het eb was was het vlak bij de zee een harde ondergrond wat het lopen vergemakkelijkte. Er was niemand op het starnd, raar idee om over een lengte van 4 km niemand tegen te komen. Na een kleine twee uur was ik weer bij de camper. Inmiddels stonden er al acht campers en was het vol omdat je binnen 2 borden moest blijven.
.. .. ..
…Na het eten met Anneke nog een strandwandeling gemaakt, nu naar het zuiden totdat je doodliep op de rivier, die daar in zee kwam. Het was hoog tij, dus moesten we door het rulle zand ploegen, best zwaar maar we hebben het weer gehaald. Twee mooie dagen hier gehad in een schitterende omgeving en voor het eerst last gehad van de regen maar uiteindelijk toch nog buiten kunnen spelen. Morgen gaat alweer onze laatste week in NZ in.

Verslag 11e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland

23 maart, zaterdag
…Met mist opgestaan, maar het lijkt een mooie dag te gaan worden. Rond negenen waren we op weg naar onze volgende camping, een 30 km verderop in de plaats Tairua. Het is een kleine plaats en direct aan het begin van het dorp de camper geparkeerd omdat we eerst ons gisteren gemaakte postpakketje willen versturen. Het Postoffice bllek 80 meter verderop te zijn dus hoefden we niet te veel te sjouwen. Bij nadere weging bleek het pakket niet 12 maar 14 kg te wegen hetgeen weer extra kosten met zich mee bracht. Wij wilden er vanaf dus konden we verder alles afhandelen. Hebben wij in ieder geval wat legere koffers als we naar China gaan. Nog even een koffie gedronken in het zonnetje met uitzicht op de baai van Tairua waar het eb was. De camping bleek 300 meter verder te liggen maar de receptie was gesloten. Na telefonisch overleg konden we zelf een plaatsje zoeken, maar veel te kiezen hadden we niet. Direct bij de ingang was nog een redelijke plek. Het is een camping die niet meegegaan is met de tijd maar we doen het ervoor, er is niets anders in de naaste omgevong waar we naartoe kunnen gaan en we moeten de boel opladen. Anneke heeft vlug nog even een was gedraaid.
.. ..
…Na de lunch langs een wandelpad via de baai naar het strand gelopen. Daar even naar surfers gekeken en toen weer terug naar de baai waar we het wandelpad verder afgegaan zijn. Langs de nieuwe haven gelopen waar je appartementen voor 1.125.000 NZD kon kopen, omgerekent 750.000 euro. Erg duur voor weinig maar ook Tairu wordt voortgestuwd in de economische groei. De meeste appartementen staan echter nog leeg. Gelopen tot we niet meer verder konden en toen terug. Na twee uur lopen waren we weer bij de camping, net op tijd om de was binnen te halen voordat het begon te gieten.
.. .. ..
24 maart, zondag
…Om kwart over zeven vanochtend boodschappen gedaan, de super is onze achterbuur. Ontbeten en via een dumpstation gereden om vuil water te lozen en schoonwater bij te tanken. We gaan twee dagen de rimboe in. In het navigatie systeem onze camping ingegeven en na ca. 25 km een gravel road ingedraaid en na 2,5 km zou de camping moeten liggen. Helaas, de camping niet aaangetroffen. Bij navraag bij een boerderij bleek dat we aan de verkeerde kant van de heuvel stonden. Ik vond het al vreemd, ik had zelf het idee dat we al veel eerder een gravel road hadden moeten inslaan. Gekeerd en 8 km teruggereden en daar de de juiste weg ingeslagen. Puketui Valley road in plaats van Puketui Road. Foutje in het navigatie systeem. Uiteindelijk na 6 km via deels asfalt en deels gravel kwamen we bij de DOC camping, diep in de rimboe. Het is een mooie camping met verschillende grasvelden en een paar toiletgebouwtjes en her en der not drinkable water kranen. Camper geinstalleerd op een veldje van 45 bij 12 meter waar we helemaal alleen op staan. Wat gedronken en gegeten. Er zijn hier diverse wandelingen te doen.
.. .. ..
…Ik ben na het eten een stukje gaan wandelen. Een mix van een aantal wandelingen, eerst langs de rivier en toen via trappen omhoog naar Collins Drive East. Ik had via het Water Race Track terug willen gaan die door 3 tunnels liep maar ergens heb ik de afslag gemist, morgen een nieuwe poging. Na ruim een uur was ik weer bij de camping. Onderweg nog de resten van vroegere mijnactiviteiten tegen gekomen. Rond 1900 werd hier goud gedolven gedurende een paar jaar.
.. ..
…Toen nog de Golden Hiils Bettery Walk, De Briken Hills Battery Walk en de Creek loop gelopen die we later op de middag ook nog een keer samen hebben gedaan. Deze wandelingen voerden langs mijn ingangen en de funderiningen van vroegere gouddelvers activiteiten.
.. .. ..
…Morgen gaan we een grotere wandeling doen van een uur of vier.

25 maart, maandag
…Na een nacht met weinig slaap tegen achten opgestaan en buiten ontbeten. De temperatuur is niet zo hoog maar er staat nauwelijks wind. Na het eten de wandelschoenen aangetrokken voor een stevige wandeling. Gekozen voor een aaneenschakeling van een aantal wandelingen. Eerst het Main Range track. Dit pad klom geleidelijk naar 400 meter en was , zeker voor Anneke, moelijk te belopen omdat het redelijk stijl omhoog ging en je af en toe hoge stappen moest maken. Ook waren er veel boomstronken op het pad. Af en toe een trap wat het wat makkelijker maakte. Ook een foto gemaakt van de “Broken Hills” waar de camping zijn naam aan ontleend heeft. Na een uur klimmen waren we op het hoogste punt en hebben nog even een klimmetje naar een lookout gedaan waar je een mooi uitzicht had over de vallei en in de verte de Pacific Ocean.
.. .. ..
… Na de rustpauze begon de afdaling en bij een splitsing het Main Range track verlaten en via Collins Drive verder gegaan. De daling vergde ook veel, grote afstappen en veel boomwortels. Uiteindelijk bij een 500 meter lange tunnel aangekomen. Het licht van de Garmin ingeschakeld en over een rubberen pad door de tunnel gelopen. Bijn bij het eind kwamen we gloeiwormen tegen die blauw oplichtten in de duisternis. Even een foto van gemaakt, de lichtpuntjes zijn de gloeiwormen. Aan het eind toch weer mijn hoofd gestoten maar nu niet zo erg als 7 jaar geleden. Na de tunnel weer even gepauzeerd.
.. ..
…Weer verder afgedaald en bij weer een splitsing het Water Race track genomen die door 3 korte tunnels ging. Ook was het een vlak smal pad waar vroeger misschien een treintje liep ivm de goudmijnen. Uiteindelijk vlak bij het begin van de Main Range track uitgekomen en rond kwart voor twee waren we moe maar voldaan weer bij de camper. We waren op dat moment nog de enige gasten op de 60 plaatsen tellende camping. Tegen zeven uur ’s avonds kwam er nog een campertje. Nog drie dagen te gaan, morgen willen we naar Thames gaan aan de andere kant van de Coromandel.
.. .. ..
26 maart, dinsdag
…Vanochtend eerst nog een rondje van een uur gelopen alvorens op pad te gaan. Via de SH25A naar Thames waar we wat gedronken hebben en de laatste boodschappen gedaan hebben. Bij de camping nog een watervalletje gevonden en gouden draden aan de pluimen die hier met duizenden staan. Soms hele hellingen vol. Onderweg nog bij een lookout een foto gemaakt, je had daar een goed uitzicht over de Coromandel alleen de zon werkte niet mee. We zouden eerst in Thames op een camping gaan staan maar omdat er hier weinig te doen is naar Port Waikato gereden dat ligt aan de Abel Tasman Zee waar de Waikato rivier in zee stroomt. Hier hebben we de 2e nacht ook al gestaan. We hebben hier voor 3 nachten geboekt en vertrekken hier vrijdag vandaan naar de camperverhuurbedrijf om de camper in te leveren. We moeten dan een kleine 80 km rijden. We hebben nu de Coromandel verlaten en zijn de streek Waikato ingetrokken. De laatste dagen doen we het hier rustig aan.
.. ..
27 maart, woensdag
…Vandaag en morgen luierdagen. Om elf uur even naar het strand gewandeld. Het is droog met af en toe een waterig zonnetje. ’s Middgags wat gerust en gelezen. Anneke geschilderd. We zijn de laatste restjes van het eten en het drinken aan het opmaken. Morgen gaan we de koffers pakken. Volgens de weersvoorspellingen zou het vanavond en morgen gaan regenen, we wachten af.
.. ..
28 maart, donderdag
…Vanochtend het droeve bericht gekregen dat onze goede vriendin Jetty vannacht is overleden. Het doet ons pijn dat we niet bij Rob, Crista en Dave kuunen zijn. De afgelopen weken hebben we bijna dagelijks contact gehad maar nu zo definitief doet pijn daar zij deel uitmaakte van een waardevolle vriendengroep.
…De rest van de dag stond in het teken van opruimen, koffers inpakken en een wandeling. Vanwege de regen hebben we een uurtje gelopen. Verder rustig aan gedaan. Morgen vertrekken we richting camperbedrijf om de camper in te leveren.
..
29 maart, vrijdag
…Vanochtend is het dan zover, na 10 mooie weken gaan we de camper inleveren. Vanochtend de laatste spullen ingepakt, overtollige levensmiddelen in de campingkeuken gedeponeeerd en om tien uur reden we op weg naar Auckland. In Manukau, vlakbij het vliegveld de camper op een betaalde parkeerplaats gezet tegenover een winkelcentrum. Daar op ons gemak gewinkeld, een frietje gegeten bij de Mac en bij een ander tentje een kopje koffie gedronken. Nog een eindje gewandeld met benauwd weer. Ruim boven de 22 graden. Ze hebben ook onweersbuien voorspeld. Tegen drieen waren we bij het camperverhuurbedrijf waar we de camper vlot ingeleverd hadden. Kregen nog wat geld terug als compensatie voor wat klachten. Al met al hebben we toch wel plezier gehad van de camper. Op het laatst waren er wat kleine mankementjes maar daar konden we goed mee overweg. Hij heeft ons overal gebracht waar we heen wilden, starte altijd, we hadden meer dan voldoende bergruimte dus we klagen niet. Om vier uur met de bus naar het vliegveld gebracht waar het lange wachten begint. We kunnen pas om zeven uur inchecken dus ergens een tafeltje gezocht om het verslag af te maken zodat we dat nog kunnen versturen. In China weten we nog niet of we gmail, whatsup of wat dan ook kunnen gebruiken maar dat merken jullie wel. Als er niets meer komt lukt het niet.
.. ..
…In Beijing is het tien graden kouder dan in NZ, rond de 13 graden met ’s nachts temperaturen dicht tgen het vriespunt. Maar het is er zonnig en de komende dagen gaan de temperaturen omhoog. We vliegen om 22.00 uur locale tijd naar Shanghai en moeten daar overstappen op een vlucht naar Beijing. Daar hopen we morgen tegen 12.00 uur locale tijd te landen en staat er iemand ons op te wachten om ons naar het hotel te brengen.