Welkom op onze gezamenlijke site

ANNEKE

Als kind keek ik vaak naar de wolken en pakte een stukje papier om deze te tekenen. Helaas lukte het me niet dit goed weer te geven. Daarna deed ik afstand van mijn kunstaspiraties zowel op school als in mijn vrije tijd.

Mijn creativiteit heb ik echter in de jaren met mijn gezin en mijn drukke bedrijf goed ontwikkeld. Mensen adviseren op financieel gebied vraagt mee denken en overal oplossingen voor zien te vinden. Dat komt overeen met schilderen waar je steeds een stapje zet tot je schilderij is wat je zoekt.

Even voor mijn 50e levensjaar zijn de werkzaamheden in ons bedrijf afgebouwd en kwam het fenomeen vrije tijd. Daar heb ik van genoten met talloze activiteiten waarbij wandelen erg belangrijk was.

Helaas kreeg ik 12 jaar geleden ernstige gezichtsproblemen en moest ik zoeken naar nieuwe mogelijkheden. In 2012 tijdens onze vakantie kocht ik een tekenblok en potloden om wat te proberen.
Dit werd al snel een passie en in het najaar 2012 ging ik op zoek naar schilderlessen in de regio.

Vreemd dat je met minder zicht toch dagelijks tijd door brengt met talloze creatieve hobby’s. Autorijden, lezen en tv kijken zijn vervangen door fietsen, het luisteren van boeken en schilderen. Ik geniet hier enorm van en voel me er erg rijk bij.

Gelukkig heb ik de mogelijkheid gehad om op veel plaatsen lessen en workshops te volgen. Dit heeft er voor gezorgd dat ik materialen en technieken heb geleerd door het te doen onder begeleiding. Maartje en Janneke de Haan die lessen geven in Oostelbeers en Middelbeers hebben mij enorm geholpen mezelf te ontwikkelen. Naast hun lessen heb ik wat gesnuffeld aan glasbewerking, beeldhouwen, keramiek, olieverf en mix media. Een geweldige zoektocht waardoor veel dagen te weinig uren hebben.

De afgelopen jaren heb ik veel werken gemaakt. Ik wil graag mijn passie delen met andere mensen en daarom neem ik op 25 en 26 juni 2022 deel aan de kunstroute in Best. Ik hoop op deze manier te laten zien waar ik me zo gelukkig door voel, namelijk KUNST.
Wie ben ik? image
MENNO

In mijn werkzame leven heb ik me bezig gehouden met automatisering bij Philips en later bij ons eigen bedrijf. Deze tijd ligt inmiddels ver achter mij.
Sinds wij in 1976 voor het eerst een hond, de Ierse setter Sasha hebben genomen, is het wandelen met de hond stilaan een hobby geworden. Na Sascha volgde in 1989 Quintus, een Engelse setter. Nadat ik kennis had genomen van een Epagneul bleu de Picardie, zijn wij verliefd op dit ras geworden. Onze eerste Epagneul was Rasko die vanaf 2000 12 jaar bij ons geweest is en waarmee wij diverse lange afstandspaden hebben gelopen. Na Rasko volgde in 2012 Ascha die maar twee jaar bij ons geweest is. Uiteindelijk besloten om in 2015 toch nog met een jonge Epagneul te beginnen, namelijk Lana. Ik breng nu dagelijks enkele uren per dag met de hond door en neem ook vaak Quira van onze dochter Monique mee die ook een Epagneul heeft.
Sinds onze zoon Martijn in de pubertijd zat en Anneke voorstelde iets met hem te gaan doen hebben we een seizoenkaart van Feyenoord genomen en bezoeken we samen de thuiswedstrijden, mits ik niet op vakantie ben.
Spelletjes doen met de kleinkinderen kan ik lang volhouden en verveelt niet, zeker nu ze wat ouder worden. De laatste jaren zijn we meestal met de herfstvakantie een week met hen alleen en ondernemen dan het nodige.
Doordat we op jonge leeftijd hebben kunnen stoppen hebben we een caravan aangeschaft en zijn, uiteraard met de hond, veel in Nederland en Frankrijk op pad geweest, Sinds we in 2012 de caravan voor een camper verwisseld hebben doen we af en toe leuke reizen, o.a. naar de Noordkaap. Ook Spanje staat sindsdien op het programma.
Op de reizen worden natuurlijk de nodige foto's gemaakt en ik ben nu druk doende om die op de website te zetten. Ook heb ik verslagen van verre reizen hierop gezet en hoop dit de komende jaren bij te kunnen werken en bij te houden.
Wie ben ik image
Verslag Spanje 2020
  
woensdag 26 februari

Wederom op tijd vertrokken en met sneeuw door de Ardennen gereden. Tegen twaalven waren we thuis, ik heb een deel van de spullen uit de camper gehaald en ben toen naar bed gegaan. Een flinke griep opgelopen. Anneke heeft ook het grootste gedeelte eruit gehaald, een was gedraaid en alles wat er verder bijkomt.
We hebben een prima vakantie gehad met heel veel zon en een paar dagen wat minder door storm Gloria en hoge temperaturen. Eigenlijk het beste weer van de zeven keren dat we nu in Spanje geweest zijn. Volgend jaar zien we wel weer.
afstand 291 km

dinsdag, 25 februari
Weer op tijd aangereden, door Lyon waren we zo heen omdat er geen enkele file was. Het weer werd wel slechter, af en toe regen. De temperatuur was aardig gezakt, tussen de zes en de tien graden. Ik voelde me iets beter dan gisteren. In Luxemburg getankt en overnacht op een parkeerplaats.
afstand 879 km

maandag, 24 februari
’s Ochtends op tijd aangereden richting Frankrijk. Via de besneeuwde toppen van de Pyreneeën richting Perpignan gegaan. De buiten temperatuur liep gaande weg op tot 28 graden in de buurt van Orange. Onderweg een paar keer gestopt en bij Montelimar op een parkeerplaats de camper gestald voor een overnachting. Ik ben gelijk naar bed gegaan, was behoorlijk ziek. afstand 600 km

zondag, 23 februari
Slechte nacht gehad, ben ziek aan het worden. Besloten om het eten met de Belgen te cancelen. De vrouw van Jan1 was ook al ziek, bovendien organiseerde Trini en Juan paparajotes eten tussen de middag. Omdat ik echt ziek aan het worden was hebben we besloten om vandaag alvast aan te rijden zodat we de reis over 4 dagen kunnen verspreiden. 
Eerst nog even naar de markt geweest in El Raal om nog wat groenten in te slaan. Daarna de boel ingepakt, afscheid van een aantal mensen genomen en tegen twaalven reden we aan, eerst nog even langs de pomp. 
Uiteindelijk in Cambrils naar de camping gegaan waar we ook op de heenweg enkele dagen hebben gestaan. Lana even uitgelaten, gegeten en ik ben gelijk naar bed gegaan, voelde me echt niet fit.
afstand 474 km

zaterdag, 22 februari
Eerst Lana 1,5 uur uitgelaten, vervolgens buiten ontbeten en daarna wat lekkers gehaald voor bij de koffie. Tussen de middag pannenkoeken gegeten en Anneke is naar de kapper geweest. Ik heb even wat gerust want het was gisteren een vermoeiende dag geweest. Verder lekker geluierd. Morgen gaan we met een stel Belgen naar Orihuela om in een tentje daar te lunchen. Het begint al weer flink warm te worden, maandag wordt het 28 graden. Aan het eind van de dag keelpijn gekregen.
 
vrijdag, 21 februari
Eerst op gemak ontbeten en tegen half elf ben ik aangefietst voor een tocht door de ‘bergen’. Wel vest en een jas aan want het was bewolkt en koud, pas tegen tweeën kwam de zon door en werd het lekker. Via een omweg over een col van 350 meter naar boven met mooie uitzichten over het achterland. Daarna een afdaling van 5 km en vervolgens over een vlakke weg  richting Murcia. De weg ging daarna geleidelijk om hoog richting de bergen om daarna via een schitterende weg al slingerend naar Murcia af te dalen. 
Uiteindelijk bij de Segura, vlak bij het centrum uitgekomen, Daar bleek alles afgezet te zijn wegens een protest bijeenkomst. Even rond gekeken en om hekken heen richting de demonstratie gegaan. Uiteindelijk via een omweg weer naar de camper gefietst. Uiteindelijk stond er 85 km op de teller. .Dit is de mooiste fietstocht die ik hier gemaakt heb,
Weer buiten gegeten en daarna de Lana uitgelaten. Nog een paar dagen en dan zit het er weer op.

donderdag, 20 februari
‘s Ochtends eerst buiten ontbeten en daarna even wat lekkers gehaald in het dorp voor bij de koffie. Het is een stralende dag geweest en vooral rond 11.00 uur waren de gele bloemetjes op de camping en tussen de citroenbomen op zijn mooist.
Daarna even naar de markt geweest in Murcia om aardbeien te kopen. De prijs was bijna het drievoudige van vorige week. Uiteindelijk 3€ betaald voor 2 kg. Het dubbele t.o.v. de laatste keer.
’s Middags heb ik op mijn gemak nog wat rond gefietst en vanaf Murcia de toeristische route naar de camping genomen. D.w.z. niet over het fietspad maar over ‘landwegen’ een beetje parallel aan het fietspad. Erg mooi stukje met weinig verkeer. Onderweg wordt je verblind door de gele bloemetjes die je overal ziet staan. ’s Avonds eerst buiten gegeten en daarna Lana uitgelaten. Het wordt weer steeds warmer maar dat houdt in dat de nachten ook weer kouder worden.

woensdag, 19 februari
Om kwart voor negen zaten we op de fiets voor een rit naar de markt in Guardamar, een kleine 45 km hier vandaan. Onderweg in Bigastro stokbroodjes gekocht en na 28 km op een voor ons inmiddels gebruikelijk plekje ontbeten. Op een ruime picknick plaats bij een kerk waar Lana heerlijk los kan lopen.
Na het ontbijt was het nog een klein uurtje fietsen over vrij rustige binnenwegen. Een uurtje over de gezellige markt gelopen waar je veel Nederlands hoort praten. Zelfs Lana werd verwend door een Nederlander die een zak met brokjes bij zich had. Hij had zelf geen hond meer maar heeft altijd iets bij zich voor het geval hij een hond tegenkomt.
Na de markt bij de zee nog een stokbroodje verorbert. Het is geen gezellig strand, bebouwing staat tot aan het strand met de achterkant, zodoende zie je alleen maar muren staan met af en toe een onderbreking van een weg die doodloopt op het strand met meestal een klein parkeerterreintje.
Vervolgens weer richting camper met nog een tussenstop op dezelfde plek als ’s ochtends. Al met al een prima dag om te fietsen, half tot zwaarbewolkt weer en een temperatuur rond de zestien graden. Moe en voldaan waren we rond half vijf weer terug. Eerst gegeten en daarna Lana uitgelaten, het is tot ruim kwart over zeven nog net niet donker.

dinsdag, 18 februari
Op gestaan met bewolkt weer en een hele lichte miezer. De hond uitgelaten en daar na zijn we naar een ‘Hyper China’ geweest in een dorp hier acht km vandaan. Een soort super Action maar heel netjes, Groot gebouw met twee verdiepingen en twee liften. Over vrij rustige wegen weer terug naar de camper met ondertussen wat motregen. Het zou vandaag verder bewolkt blijven met af en toe wat motregen. Ik ben ’s middags nog even naar Orihuela geweest om crème freche bij de Mercadona te halen. Heb het redelijk droog gehouden. Anneke heeft wat zitten schilderen. Morgen is de verwachting wat beter en willen we naar de kust fietsen, hier 45 km vandaan.

maandag, 17 februari
Vandaag weer naar het stuwmeer geweest. De ochtend was weer mistig begonnen maar al gauw kwam de zon door en konden handschoenen en vesten uit. Verder in T-shirt gefietst. Bij het meer een eitje gebakken en daarna weer terug richting camper.
Rond half drie waren we terug en ben ik de tuinbonen en doperwten gaan schoonmaken. Op tijd gegeten en na het eten Lana uitgelaten. Het is nu ’s avonds tussen kart over zeven en halfacht pas donker. Nog geprobeerd om de website bij te werken, maar ik kom er gewoon niet op. Al sinds 3 februari is het mij niet meer gelukt.

zondag, 16 februari
Vanochtend naar de markt in El Raal, een dorp hier 5 km vandaan. Het was wel mistig maar tegen dat we naar huis gingen kwam de zon door. Waren nog nooit op die markt geweest, zo zie je maar, toch weer iets nieuws. Een gezellige, niet al te grote markt. Nog wat verse tuinbonen en doperwten gekocht voor een zacht prijsje, betekent wel weer werk om ze schoon te maken. Iets voor bij de koffie gehaald in Alquerias en daar heerlijk van genoten in het zonnetje. Wisten we overigens ook niet dat die bakker iedere dag open is.
Lana goed uitgelaten en aan het einde van de middag bij Belgen op de borrel geweest vanwege zijn verjaardag. Waren nog wat Belgen en een Duits echtpaar. Erg gezellig, af en toe even gekeken wat de stand bij Feyenoord was maar al goed eind goed. Rond zeven uur weer treug bij de camper, een salade gegeten en verder gerelaxt.

zaterdag, 15 februari
Met een kleine kater opgestaan en eerst met Lana ruim 5 kwartier gelopen. Anneke had intussen van de overgebleven groente van gisteren een pan soep getrokken, die komt de komende week wel op. Ook onze buren van een emmertje soep voorzien wat ze op prijs stelden. Toen op de fiets naar een zaak voor schilders benodigdheden gegaan. Met behulp van google maps er naar toe via een zeer onlogische weg maar we hebben weer een deel rond Murcia gezien waar we nog niet geweest waren. Via allerlei binnen weggetjes uiteindelijk bij de zaak gekomen waar we even hebben rondgeneusd. Anneke heeft wat aquarel spullen gekocht en een folder meegenomen voor cursussen die er gegeven worden. Misschien iets voor volgend jaar.
Terug geprobeerd een iets logischer weg te nemen maar helaas liepen we vast op een weg in aanleg die dwars door een stadje liep. Toen maar terug en eerst een kopje koffie gedronken in een tentje, heerlijk in het zonnetje. Uiteindelijk via een zes baans weg waren we snel in Murcia en weer op bekend terrein. Na een half uurtje reden we de camping weer op.
Eerst warm gegeten, de hond even uitgelaten en toen is Anneke wat gaan schilderen en ben ik nog even op de fiets gestapt om naar een Chinese winkel te zoeken op aanwijzing van onze buren. Deze gevonden en toen nog even naar Murcia naar de Carrefour gegaan om even wat rond te kijken. Daar een wegenkaart van Spanje en Portugal gekocht. Aan het eind van de middag Lana uitgelaten en ’s avonds verslagen en foto’s bijgewerkt. Helaas kan ik ze nog niet op de website zetten. Sinds 3 februari lukt het me niet meer.

vrijdag, 14 februari
Vandaag is het Valentijnsdag, feest op de camping, paella eten. ’s Ochtends nog even naar Orihuela gefietst (totaal 35 km). Anneke had nog een fotolijstje nodig voor een Belg die zondag jarig is. Ze heeft een aquarel tekening gemaakt van een kerkje langs de Segura. Voor Trini en Juan (de eigenaren van de camping) heeft ze ook een aquarel tekening gemaakt van de receptie.
Op een tafel voor de receptie waren alle spullen uitgestald die voor de paella nodig waren, pannen, groenten, rijst en wat er verder nog in ging. Rond 12 uur begonnen de voorbereidingen, een aantal dames hielp mee met groenten snijden, waaronder ook Anneke. Nadat het vuur onder de paella pannen was aangestoken en de paprika in de pannen was gedaan, vervolgens het vlees en als laatste de rijst kon het festijn beginnen. Eerst iedereen een bord groente en vervolgens de paella. Dit alles onder het genot van een glas wijn.
Nadat iedereen zijn buik had kunnen vol eten en drinken was het tijd voor een toetje, bestaande uit bladerdeeg en opgeklopt eiwit. Er werden behoorlijke stukken afgesneden en het was wel lekker, mierzoet maar veel te veel. Anneke en ik konden het niet op. Nadien waren er nog een paar gitaarspelers onder de gasten die het slot nog muzikaal opfleurden. Al met al een gezellige dag waar de 88 gasten die meededen met voldoening op kunnen terugkijken. Voor het toetje had Anneke het schilderijtje overhandig en Trini was tot tranens toe bewogen, een groot succes dus.
Tegen zevenen zijn we naar de camper gegaan, ik ben naar bed gegaan en als een blok in slaap gevallen. Meer wijn op dan goed voor me was. Anneke had rond zes uur met iemand anders Lana al uitgelaten, ook die kon dus al vroeg gaan slapen.

donderdag, 13 februari
Vanochtend naar de markt in Murcia geweest, aardbeien gekocht, 2 kg voor € 1,50. Even bij een zaak voor schilders benodigdheden geweest en toen bij de kathedraal een pizza gegeten. ’s Middags de gekochte groenten, tuinbonen en doperwten, schoongemaakt. Om half zes het gebruikelijke rondje met Lana gelopen. Morgen is het Valentijnsdag en is er feest op de camping. Zondagmiddag zijn we uitgenodigd bij een Belg die dan jarig is.


woensdag, 12 februari
Vandaag rond de camper gebleven in verband met perikelen rond de schade thuis. Lana op gezette tijden uitgelaten en verder genoten van het weer, aanvankelijk bewolkt, later meer zon. Het is nu afwachten op een telefoontje van de schade expert van de verzekeringen. Afhankelijk van wanneer die komt kijken we wanneer we naar huis gaan.

dinsdag, 11 februari
Vandaag alleen even naar de markt in Orihuela gefietst met Lana om wat groenten te kopen. Lana heeft zich een stukje kunnen uitleven langs het fietspad. Omdat het niet zo druk was hebben we haar even losgelaten en gelijk ging ze er als een speer vandoor. Na 2 km was ze afgepeigerd en kon ze de hondenkar weer in. Voor de rest weinig gedaan, ook vanwege het weer. Het was weer ruim boven de twintig graden en Lana wilde zelfs niet ver uit. Aan het eind van de middag te horen gekregen dat de zonnepanelen waarschijnlijk schade bij ons thuis hebben bezorgd. In de badkamer boven zijn enkele gipsplaten naar beneden gekomen. Wat daar de oorzaak van is weten we nog niet, morgen komt de aannemer poolshoogte nemen.

maandag, 10 februari
Vanochtend op tijd ontbeten. Om kwart voor tien op weg naar Ikea voor een nieuwe poging om bed overtrekken te kopen. Weer langs Monteagudo (beeld van Jezus) met weer een foto vanuit een ander perspectief. Eerst nog even wat reservebinnenbanden voor de hondenkar bij Decathlon gehaald. Vervolgens naar Ikea waar we er drie kwartier over gedaan hebben om ons in te schrijven voor de familie pas. De Nederlandse pas is hier niet geldig, een huisadres in Spanje hebben we niet. Uiteindelijk op het adres van een medewerker is het gelukt op een pas te krijgen, nu hebben we in ieder geval de koffie gratis die we eerst zijn gaan halen om gelijk de pas uit te kunnen testen.
De dekbedovertrekken wel gevonden maar niet meer in de aanbieding. Toch maar genomen. Via binnendoor weggetjes weer terug naar de camping. Daar weer genoten van het warme lenteweer. Ik heb nog een uurtje rond gefietst om een fietsenzaak te vinden die hier 5 km vandaan moet liggen. Inderdaad gevonden zodat als we pech hebben we niet helemaal naar Murcia toe moeten.
’s Avonds op de camping waren de eigenaren al bezig met de voorbereidingen voor Valentijns dag van a.s. vrijdag door het plaatsen van een knipperend hart.

zondag, 9 februari
Vandaag een rustdag gehouden. Een paar keer met de hond gewandeld en verder van de zon genoten. Het zonnescherm van de camper uitgehad vanwege het warme weer. In de zon weer ruim boven de 20 graden. In de middag 3 wielen van de hondenkar voorzien van nieuwe binnen- en buitenbanden. Verder niets bijzonders te melden.

zaterdag, 8 februari
‘s Ochtends na het ontbijt met Lana gewandeld in het buitengebied. Tussen de groentetuinen en citroen- en sinaasappel velden doorgewandeld en een stukje langs de Segura. De zon kwam al snel door waardoor het aangenaam werd. ’s Middags ben ik nog naar Orihuela gefietst voor een boodschapje en op de terugweg bleek even buiten Alquerias de weg afgesloten vanwege waarschijnlijk een processie. Morgen zal er ook waarschijnlijk een processie zijn bij een kerkje vlak bij Alquerias. Daar willen we even gaan kijken. Had ik ’s ochtends een mooie zonsopkomst, ’s avonds hadden we bij zonsondergang een volle maan.

vrijdag, 7 februari
Vanochtend op de fiets, zonder Lana, via het buitengebied naar Ikea gefietst, dat ten westen van het centrum van Murcia ligt. Het ligt vlak bij de grote weg, de AP7. Bij de Ikea ligt ook nog een groot winkelcentrum met o.a. Decathlon. Er loopt zelfs een tram naartoe vanuit de stad. Het was ongeveer 15 km fietsen vanaf de camping.
Eerst een kopje koffie gedronken bij Ikea en vervolgens op zoek naar dekbedovertrekken en ze voor 10€ per stuk gevonden. Ook nog een wok voor 12 a 13€ meegenomen. Bij de kassa bleek echter dat de dekbedovertrekken 15€ per stuk kosten terwijl ze boven voor 10€ afgeprijsd waren. Ook de pan was aanzienlijk duurder dan we dachten gezien te hebben. Ze hebben nog gebeld met de afdeling maar hielden uiteindelijk voet bij stuk, wij ook, dus uiteindelijk niets meegenomen. Anderhalf uur verloren.
Toen maar naar de Decathlon waar we nog binnen- en buitenbanden voor de fietskar wilden hebben. Ook nog spuitbussen voor een eventuele lekke band voor de fietsen gekocht alsmede een fietspompje voor onderweg.
Gaan volgende week nog een keer terug naar Ikea, maken dan foto’s van de aanbieding en proberen het dan opnieuw. Rond half drie waren we terug op de camping waar Lana met samengeknepen billen met smart zat te wachten. ’s Avonds waren er weer mooie luchten te zien bij zonsondergang.

donderdag, 6 februari
Op tijd op de fiets richting Murcia gefietst over het fietspad langs de Segura In Murcia bij een hondenspeelplaats koffie gedronken. Helaas waren er geen speelkameraadjes voor Lana. Vervolgens doorgefietst over het fietspad dat na Murcia nog 12 km doorloopt.
Aan het einde is een soort park waar we eerst gegeten hebben (salade) op een bankje. Toen nog buiten het park langs een pad een uurtje gewandeld. Het pad was op een gegeven moment afgezet maar we zijn er toch langs gegaan. Even later bleek waarom het afgezet was, het pad was gedeeltelijk weggeslagen door waarschijnlijk een overgelopen Segura. Lana heeft nog even in een plas gespeeld en op de terugweg nog even van ver de kathedraal op de foto gezet alsmede een “vis” in het water met een aalscholver erop.

woensdag, 5 februari
Vandaag is het circa 12 graden koeler dan gisteren, maar toch nog wel 15 graden. Wel is het bewolkt maar alleen 's ochtends heeft het 20 seconden geregend. Naar Murcia gefietst voor een bezoek aan een schilders benodigdheden winkel (penselen voor aquarel), door de Media Markt gelopen (niets bijzonders gezien) en bij de Lidl boodschappen gedaan. Voor de rest van de dag niets bijzonders dan alleen even de hond uitlaten. Op de camping hebben ze diverse zonnepanelen geplaatst en de eigenaar was met een telescoopbezem de panelen aan het schoonmaken. Lana haar poten en in een lauw badje gehad, ze liep wat mank en er zat wat leem tussen. Hopelijk morgen beter want dan willen we met haar gaan lopen.

dinsdag, 4 februari
Voorlopig de warmste dag voor ons tot nu toe, ruim 27 graden. Vanochtend even naar de markt in Orihuela geweest om wat boodschappen te doen. Heerlijk windje mee, terug wind tegen maar toch in T-shirts gefietst. Dit alles zonder Lana want die heeft het vandaag moeilijk met de warmte.
Anneke is 's middags gaan schilderen, ik ben een rondje wezen fietsen richting Murcia. In Murcia staat een kale torenflat die in de acht jaar dat wij hier komen nooit is afgebouwd, alleen een kaal kolos is wat er staat. Richting Ikea gefietst aan de oost kant van Murcia, vlak bij de AP-7 en het stadion van Murcia.
Bij de Ikea is een grote parkeerplaats met ook een gedeelte voor campers die bijna helemaal vol staat. Saaie bedoening zonder enkele voorzieningen op chemisch toilet en vuil water lozing na. Maar ja, het kost ook niets en je mag er maximaal 72 uur staan. Dan heb je Ikea toch wel van binnen gezien. Verder is er nog een heel shopping centrum met o.a. Decathlon.
Op de terugweg via wat binnenwegen langs Monteagudo gereden waar op een stuk rots een kasteel staat, het Castillo en Cristo de Monteagudo, met een groot beeld erop. Het beeld is het monument voor het Hart van Jezus, een majestueuze sculptuur van 14 meter hoog en in 1951 ontworpen door Nicolas Martinez Ramon.Monteagudo is een wijk die behoort bij de gemeente Murcia.
Vlak bij Monteagudo bevinden zich nog 4 kolossale rotsblokken. Via de groenten tuinen weer terug naar de camping gefietst Een mooie tocht van 40 km. Aan het einde van de middag het gebruikelijke uurtje met de hond gelopen waarbij weer mooie plaatjes van de ondergaande zon te zien waren.

maandag, 3 februari
Omdat het weer een warme dag beloofde te worden vroeg vertrokken voor een fietstocht naar een stuwmeer hier in de omgeving. Het is een van onze favoriete fietstochten. Even na Los Ramos begint het ‘klimwerk’. Na 7 km zit je in het prachtige achterland waar het klimmen en dalen is. Onderweg stonden vele bomen in bloei wat leuke plaatjes gaf. Hier is het voornamelijk citroen- en sinaasappel plantages.
Op ons gebruikelijke plekje gepauzeerd en na nog wat klimmen en een wat langere afdaling kwamen we bij het plaatsje Torremendo, gelegen aan het stuwmeer.
Nu moesten we aan de overkant zijn zodat we nog een stukje om het stuwmeer heen moesten. Het niveau van het stuwmeer is sinds dat we hier twee jaar geleden waren wederom gezakt. De ‘uiterwaarden’ staan volledig droog.
Onderweg zagen we de zoutmeren van Orihuela en diverse artisjokken velden waar de vruchten bijna loodrecht omhoog staan. Ook de urbanisatie Bella Vista van afstand gezien. Hier zaten Gerrit, Roos, Rob en Jetty enkele jaren geleden voor een maand in een van de appartementen.
Pauze gehouden bij het stuwmeer waar Lana even helemaal uit zijn dak kon gaan en op enig moment compleet kapot was, weliswaar van korte duur. Het was bloedheet in de zon, boven de 25 graden. Rond twee uur begon de terugtocht, nu via de andere kant van het stuwmeer. Na 2 km constateerden we dat een band van het fietskarretje lek was. Geen probleem, reserve binnenbanden in ruime mate aanwezig. Echter……geen fietspompje. Toch maar begonnen met de band er uit halen en ondertussen had Anneke een race fietser aangehouden die een pompje bij zich had. In samenwerking met de Belg was het gauw gepiept, alleen minimaal lucht in de band. In rap tempo zonder te rusten naar huis gereden waar ik de band alsnog op de juiste spanning gebracht heb. Het fietspompje bleek ergens bij regenkleding verstopt te zijn en die hadden we natuurlijk niet bij ons. Al met al goed afgelopen en ’s avonds voor het eerst buiten gegeten. Morgen wordt het nog warmer, zo’n 28 graden. Blijven maar rondom huis want voor Lana wordt het te warm.

zondag, 2 februari
Vanochtend eerst gebeld met de jarige Daniëlla, 42 jaar geworden. Verder verslagen en foto’s bijgewerkt, zowaar gisteravond en vanochtend uitstekend internet. Na de lunch zijn we naar Orihuela gefietst. Daar was gisteren en vandaag jaarmarkt/braderie. Heel veel kraampjes in het oude centrum met veel eettentjes, oude ambachten, muziek en nog veel meer. Een uurtje daar rondgelopen, de drukte viel mee, en toen met heerlijk weer in onze t-shirts weer naar de camping gefietst. Daar genoten van een heerlijke namiddag zon. Het wordt iedere dag een graadje warmer. Na woensdag daalt het kwik overdag naar 16 graden maar het blijft droog.

zaterdag, 1 februari
Vandaag met de fiets en Lana in de fietskar naar de markt in Fortuna geweest. Het ligt wat hoger in de bergen en de enkele reis bedraagt rond de 25 km.
Rond kwart over negen vertrokken langs de groentevelden richting Santomera. Daar de AP7 onderdoor gegaan en via veelal lokale rustige wegen naar Fortuna geklommen. Onderweg een theepauze gehouden. Rond kwart over elf waren we op de markt.
De markt ligt verspreid over enkele straten rondom een kerkplein. Het is best een redelijk grote, gezellige markt voor zo’n kleine plaats. Wat groente gekocht, geluncht en weer op de fiets terug. Ging nu een stuk gemakkelijker en sneller omdat het veelal dalen was. Rond kwart over drie waren we weer terug op de camping. ’s Avonds eindelijk gelukt om verslagen en foto’s op de website te zetten. Ook vandaag weer zonnig en warm lente weer.

vrijdag, 31 januari
Na de vermoeiende dag van gisteren is het vandaag een rustdag. Anneke heeft wat geschilderd en ik heb geprobeerd om de website bij te werken wat niet lukte vanwege zeer slecht internet. Rond half zes het dagelijks uurtje lopen met de hond, voor het eten. Overigens vandaag weer heerlijk weer met temperaturen boven de 20 graden en veel zon.

donderdag, 30 januari
Vanochtend geen ontbijt. Om kwart voor negen op de fiets richting La Marina, 50 km verderop aan de kust. Onderweg, na 28 km, ontbeten op een picknickplaats bij een kerk, even buiten de plaats Algorfa. Hier hebben we afgelopen zaterdag koffiepauze gehad. Anneke heeft een eitje gebakken, hier waren goede voorzieningen zoals een waterpas tafel waar het gasstelletje mooi op kon staan. Rond twaalf uur reden we het strand op bij El Pinet aan de noordkant van La Marina. Geluncht en een stukje over het strand gelopen en door het gebied achter de duinen. Rond twee uur de terugreis begonnen en op dezelfde plek als de heenweg nog een eitje gebakken. Tegen vijven waren we terug op de camping, moe maar voldaan na ruim 100 km gefietst te hebben. Morgen houden we een rustdag.

woensdag, 29 januari
Vandaag houden we een rustdag. Alles op ons gemak, Anneke is even naar de kapper geweest en ik heb de accu laders van de fietsen even uit de knoop gehaald. Anneke is wat gaan schilderen en ik ben de verslagen en de foto’s gaan bijwerken. Na de middag ben ik caches gaan zoeken langs de Segura. Nu 14 caches van de nieuwe E-serie gevonden. Ik kom steeds verder van huis en zit nu al op 8km van de camping. ’s Avonds genoten van wederom mooie luchten bij de zonsondergang.

dinsdag, 28 januari
Bij het uitlaten van Lana ’s ochtends om half acht foto’s genomen van schitterende luchten bij de zonsopkomst. Vanochtend om kwart voor tien vertrokken richting Orihuela, vandaag is er daar markt. Vlak bij Orihuela gepauzeerd op een voor ons bekende plek. Daarna de markt opgezocht die op een groot parkeerterrein wordt gehouden. Echter alleen auto’s op de parkeerplaats, maar geen markt. Aan een voorbijganger gevraagd of het op een nieuwe plek was en dat klopte. Haar aanwijzingen gevolgd en zo waren we gauw bij de nieuwe locatie. Op een van de brede wegen gescheiden door een middenberm was nu de markt.
Even wennen, er lijken minder kraampjes te staan en de prijzen lijken wat hoger. Twee riemen gekocht .voor 5€, laatst op de markt in Almoradi kon je er een voor 10€ kopen van dezelfde kwaliteit. Maar goed dat we dat toen niet gedaan hebben Uiteraard de bekende Churros gegeten, beetje vettig. Het was ook een andere dan waar we normaal de Churros haalden. Verse doperwten gekocht en rauwe bieten. Na de markt te hebben afgelopen weer naar het pauze plekje gereden om onze stokbroodjes op te eten.
Op de terugweg nog wat broccoli geplukt van een reeds geoogst veld. Rond drie uur waren we terug en hebben we eerst de groente verwerkt wat altijd de nodige tijd vraagt. ’s Avonds weer mooie foto’s gemaakt van de zonsondergang.

maandag, 27 januari
Met zon opgestaan. Op ons gemak ontbeten, buiten in het zonnetje. Rond half elf zonder hond naar Beniel gefietst. Een dorp 8 km van de camping, langs de Segura richting Orihuela. Daar was markt waar we een klein uurtje over heen geslenterd hebben. De markt ligt gedeeltelijk tegen de ommuurde gemeentelijke begraafplaats. Rond half een weer terug en is Anneke gaan schilderen en ik ben caches wezen zoeken.
Er liggen hier langs de Segura 8 series van 18 caches waarvan ik de nodige al heb gevonden. Vlak bij de camping ligt de F-serie en die is helemaal vernieuwd. Ik heb er 12 gevonden, komende weken zullen er wel meer volgen.

zondag, 26 januari
Het weer lijkt vandaag verder te verbeteren. Geen regen meer verwacht en temperaturen oplopend tot 16 a 17 graden. Wel af en toe een wolkje maar daar hebben we geen moeite mee. Om kwart voor elf naar Murcia gefietst voor een bezoek aan het museum ‘Casino’. Geen speel hol maar een gebouw uit 1852 met diverse zalen. Het is een mengeling van verschillende artistieke stromingen.
Het gebouw is een hoofdkantoor van een instelling met dezelfde naam, die functioneert als een privé club. Er is o.a. een Arabische binnenplaats en een Engelse bibliotheek (vandaag gesloten). Ook is er een balzaal. Het gebouw bevat ook een verzameling 19e-eeuwse Spaanse schilderijen.
Na een uurtje te hebben rondgekeken zijn we weer teruggefietst naar de camping waar Anneke is gaan schilderen en ik ben de verslagen en foto’s gaan bijwerken omdat het internet het ’s middags beter doet dan ’s avonds. Verder een prima dag met winst voor Feyenoord, verlies voor 020 en gelijke spelen voor 040 en 013.

zaterdag, 25 januari
Opgestaan met een bewolkte lucht. Het zou wel droog blijven. Vandaag zijn we naar de markt van Almoradi geweest, een fietstocht van 35 km heen en 35 terug. Na 25 km een pauze gehouden op een plek bij een ruïne en een citroen plantage. Hier hebben we al vaker gepauzeerd, Lana kan zich hier aardig uitleven.
Het is een gezellige markt in Almoradi, die geconcentreerd ligt rondom de straten van een kerkplein. Aan de ene kant bevinden zich de groente kraampjes en aan de andere zijde de kleren e.d. Ook is er een kraampje met honden spullen wat eigenlijk de reden was om er naar toe te gaan. Wat lekkers voor Lana gekocht en zelf hebben we Churros gegeten. Na een uur weer op de fiets gestapt voor de terugweg. Onderweg op een grote , vrij liggende picknickplaats bij een kerk geluncht. Rond vieren waren we terug op de camping, moe maar voldaan. Nog even gelopen met Lana maar vanwege een flinke regenbui de wandeling ingekort.

vrijdag, 24 januari
Om half acht Lana uitgelaten. Het was bewolkt en een graad of tien. Daarna soep met stokbrood gegeten. We hebben de bakker wel ’s ochtends om half tien precies voor de camper maar ik heb zelf stokbrood in het dorp, Alquerias gehaald. 3 broden voor 1€. Bij de bakker betaal je 1.20 tot 1.40 voor 1 stokbrood. Na het eten met Lana naar het dorp Alquerias gelopen via een omweg om nu daar de markt te bezoeken. Het is een kleine markt met dezelfde kraampjes als in Murcia maar dan maar 1 of twee van het zelfde. Om half een waren we weer thuis. Gegeten en Anneke is toen gaan schilderen.
Ik heb eerst een uurtje met de hond gelopen en heb toen de fiets gepakt. Via de groenten tuinen van Murcia en omgeving naar Orihuela gefietst. Je komt van alles tegen, borenkool, bloemkool, groene kool, artisjokken, valse peterselie , citroen gaarden en dergelijke. In Orihuela wat boodschappen gedaan bij de Lidl en Supermercado. Onderweg op de terugweg regenkleding aan moeten trekken. Terug op de camping was het zo goed als droog. Nog even wat gedronken en toen beiden nog even met Lana een blokje lopen. Maar dit was van korte duur vanwege een flinke regenbui.

donderdag, 23 januari
Op ons gemak opgestaan en gegeten. Rond kwart voor elf zonder Lana op de fiets naar Murcia. Het is tien kilometer fietsen, of over het fietspad langs de Segura of via doorgaande wegen en de laatste 5 km over het fietspad langs de Segura. Heen voor optie 2 gekozen, terug voor optie 1.
De markt in Murcia is de grootste in de omgeving. Zeker 1 km lang met dubbele kramen. Dat wil zeggen, heen aan beide zijden kraampjes en terug ook weer aan beide zijden kraampjes. Af en toe een doorgang naar de andere kant en geregeld in zijstraten ook nog kraampjes. Veel van het zelfde, veel groente- en fruitkraampjes, schoenen, ondergoed, sokken, kleding e.d.
De bedoeling was om 1 groente te kopen maar uiteindelijk met 2 tassen vol terug naar de fietsen. Heerlijk verse tuinbonen gekocht en veel paprika’s voor paprika soep. Rond half twee waren we thuis op de camping. Lana even laten plassen, gegeten en toen nog twee uurtjes met Lana gelopen maar nu richting Orihuela. Wederom langs de Segura. Ze waren bezig om een stuk van het onverharde pad te egaliseren met bulldozer. Ik ben benieuwd of het volgend jaar geasfalteerd is. Tegen half vijf waren we terug op de camping. Nog even wat gedronken maar toen werd de zon bedekt en daalde de temperatuur. (Tussen door tuinbonen en paprika’s schoongemaakt). Dus naar binnen, eten en het avond programma afwerken, op de computer, schilderen of lezen. Helaas geen spelletjes want die liggen nog netjes thuis in de la.

woensdag, 22 januari
Vandaag stond de verplaatsing naar een nieuwe camping op het programma. Het weer is inmiddels een stuk verbeterd, het is warmer geworden en er is een waterig zonnetje te zien. Rond tien uur vetrokken voor een rit van 44 km naar camping Huerta de Murcia in Los Ramos, een 10 km van Murcia verwijderd. We konden zonder navigatie rijden omdat we de weg hier inmiddels wel weten.
Tegen elf uur reden we de camping op en werden we hartelijk verwelkomd door Trini, de vrouwelijke helft van de eigenaren. Er waren genoeg plaatsen vrij dus konden we zelf een plekje uitzoeken. Op het oude gedeelte van de camping een mooie plaats uitgezocht. Tenslotte willen we hier enkele weken blijven staan. We hadden gelijk aanspraak met onze Nederlandse buren en ook met Belgen die we een paar jaar geleden hier al ontmoet hadden. Ook “opa Frans” was er, die komen we ieder jaar tegen. Het is een Fransman van in de 80, vandaar de naam. Eerst koffie gedronken en toen de hele santenkraam geïnstalleerd.
Na het middageten zijn we met Lana een stuk langs de Segura gaan wandelen. Het riviertje was een brede modderige stroom geworden. Het pad langs de Segura is goed begaanbaar, soms moet je om wat plassen heen. De citroenbomen hangen vol en er zal eerstdaags wel geoogst gaan worden. We hebben een uur gelopen, toen wat gedronken (warmwater en thee meegenomen) en daarna zijn we weer terug naar de camping gegaan. Vroeg gegeten en toen nog even met Lana naar het dorp gewandeld om een nieuw maatbekerbakje voor het voer voor Lana te kopen, deze was inmiddels dankzij Anneke naar de knoppen. Ook nog een pak koeken, Rollos, gekocht die we erg lekker vinden.
Bij thuiskomst nog even Met de Belgen staan kletsen. Die vertelden dat ze vorig jaar hier problemen met de stroom hadden, in die zin, dat de energie maatschappij geen stroom meer leverde. Met zonnepanelen en een stroomgenerator lukten ze het toen op de zaak draaiende te houden maar dat koste de gasten wel 7€ per dag. Nu lijkt alles weer normaal maar ze hebben er wel enkele gasten mee verloren.


dinsdag, 21 januari
Vannacht heeft het flink geonweerd en geregend. Om half zeven vlug even de hond uitgelaten omdat het even niet zo hard regende. Verder weer regen en onweersbuien. Tussen de buien door Lana uitgelaten. Na enen werd het droger en kwam een mager zonnetje te voorschijn. Met Lana 1,5 uur gelopen. Het pad wat ik normaal neem was nu niet mogelijk vanwege diepe plassen op de weg. Een stuk omgelopen en daar waar Lana gisteren te water ging was het peil zeker 75cm tot 1m gestegen. Je zag de betonnen bak helemaal niet meer. Voor het overige weinig gedaan, morgen vertrekken we naar Alquerias waar we de camping besproken hebben. Vanavond kaasfonduen en naar Cambuur-Feyenoord op mijn mobiel proberen te kijken, de ontvangst is 's avonds niet zo best.

maandag, 20 januari
Vannacht veel wind en regen gehad maar al met al viel het wel mee. Lana even in de regen snel uitgelaten. Rond 11 uur leek het een tijdje droog te blijven, dus vlug naar buiten om een wat grotere ronde met hem te doen. Net op tijd weer terug. Bij het toiletgebouw ontmoette ik mensen die naast ons op de camping bij Valencia stonden. Die waren via Calpe hiernaar toe gekomen omdat ze daar van de camping moesten vanwege plaatsgebrek. In Calpe was de boulevard afgesloten omdat die onder water stond.
’s Middags was het grotendeels droog. Dus vlug met Lana naar buiten. Toch een heel avontuur met Lana meegemaakt. Achter de camping loopt een afwateringskanaal met een schuin stijl oplopende betonnen wand. Het kanaal is niet breed, 1 a 1,5 meter. Na 5 jaar er langs gelopen te zijn besloot ze eindelijk om eens het water te inspecteren, ze sprong er pardoes in (waarschijnlijk zwom er een eend of reiger in). Maar ze kon er op eigen kracht niet uitkomen omdat de wand te hoog was. Er stond een sterke stroming in , gelukkig kon ze er staan. Maar ze raakt een beetje in paniek, rende met de stroming mee en dan weer tegen de stroming in terug. Ik heb eerst Anneke gewaarschuwd en daarna geprobeerd haar bij me te krijgen .Uiteindelijk kwam ze naar me toe en kon ik de riem om haar kop krijgen. Ik kon er zelf niet in want dan kwam ik er ook niet op eigen kracht meer uit. Geprobeerd haar op de kant te trekken en na twee keer , waarbij Lana ook meehielp, haar er uit gekregen. Anneke had inmiddels alarm geslagen op de camping en er waren al hulptroepen onderweg die ze weer af kon zeggen. Een Duits echtpaar was inmiddels met de auto gearriveerd maar hun hulp was niet meer nodig. Lana was opgelucht dat ze eruit was en rende als een gek heen en weer. Voortaan het kanaal maar mijden of daar aan de riem doen.
Tegen zessen is het gaan onweren en hard gaan regenen, maar wij zitten binnen droog, gedoucht en al.

zondag, 19 januari
Ik heb 's ochtends een uurtje met Lana gewandeld en daarna hebben we ontbeten. Volgens de verwachting zou het rond 12 uur gaan regenen dus om half elf hebben we nog 1,5 uur met de hond gelopen. Bij thuiskomst enkele spetters maar dat was niet de moeite. Rond twee uur is het uiteindelijk gaan regenen.

zaterdag , 18 januari
Het zou vandaag nog mooi weer zijn en de bedoeling was dat we een stukje gingen fietsen. Na het uitlaten van Lana kwam Anneke met het plan om toch vandaag te vertrekken omdat voor de regio Valencia code rood was afgegeven in verband met de naderende storm Gloria.
Eerst alles ingepakt, gegeten en uitgecheckt bij de receptie. Vervolgens op weg naar Catral waar we op camping Marjal een paar dagen willen blijven staan. Komende woensdag hebben we gereserveerd op camping Huerta de Murcia in Los Ramos, een 10 km van Murcia. Onderweg wat regen gehad maar naarmate we bij Catral kwamen werd het zonniger. Na 209 km waren we bij Camping Marjal. Ingecheckt en de boel uitgepakt. Lekker in het zonnetje wat gedronken en toen een uur met Lana gewandeld achter de camping. Morgen wachten we wel af waarnaar de regen en de storm komt. 's Avonds op mijn mobiel naar Feyenoord gekeken, werkt uitstekend en ik heb MB's genoeg.

vrijdag, 17 januari
Vandaag een fietstocht gemaakt naar El Palmar. Een dorpje, 6 km van de camping. Het ligt tussen het water en de rijstvelden. Het staat bekend om zijn paella. Eest wat rondgelopen door het dorpje en toen uiteraard paella eten. Een toeristen menu van 3 gangen genomen wat bestond uit 3 voorgerechten, paella als hoofdmaaltijd en een ijsje toe Heerlijk in het zonnetje gezeten en ruim 1,5 uur getafeld. Daarna weer terug naar de camping en ik heb nog een wandeling gemaakt met Lana. Besloten om nog 4 nachten bij te boeken omdat het de komende dagen slecht weer wordt.

donderdag, 16 januari 
Vandaag een dag van caches zoeken en schilderen, dus verder weinig te melden. Alleen wat nieuwe fietspaden ontdekt door het caches zoeken. Je kunt bijna geheel over vrij liggende fietspaden naar Valencia fietsen.

woensdag, 15 januari
Voor ons doen laat opgestaan, rond kwart voor negen. Eerst met de hond een uur gelopen door bos, duinen en strand. Hanneke via whatsapp gefeliciteerd met harar 35e verjaardag. Op ons gemak gegeten en rond half twaalf met de fiets naar een naburig dorp, El Perellonet, gegaan. Daar bij de Consum boodschappen gegaan. Kunnen we weer een paar dagen vooruit. Het is wat bewolkt maar het wordt 17 graden.
Op de camping gegeten, diepvries pizza's van de Consum. Smaakte prima. Nat het eten lekker nog een eind met de hond gelopen en geprobeerd om een cache in een boom te vinden die ik eergisteren niet heb kunnen vinden. Helaas niet gelukt.
Tegen vijven weer op de camping waar Anneke zich even neder heeft gevleid om naar haar boek te luisteren en ik ben verder gegaan met verslag en foto's. Bij de receptie hebben we doorgegeven dat we zaterdag willen vertrekken. Inmiddels al voor de derde keer verlengd, een teken dat we het hier goed naar onze zin hebben.

dinsdag, 14 januari
Na het uitlaten van de hond Martijn via whatsapp gefeliciteerd met zijn 39e verjaardag. Om kwart voor tien met de fiets richting Valencia gefietst. Hetzelfde pad als een paar dagen geleden. Blijft een mooi fietspad. In Valencia zelf via fietspaden naar de groen strook. Deze strook loopt dwars door Valencia heen. Het is een aangelegde groene strook waar je kunt genieten. Je kunt hier ongestoord fietsen of wandelen op gescheiden paden. Er zijn diverse plekken waar je kunt zitten en er zijn diverse sport mogelijkheden. In de groens strook stroomde vroeger de rivier de Turia maar het is nu park Turia geworden.
In de stad op een zonnig terras een pizza gegeten en toen weer teruggefietst naar de camping. Op het strand Lana nog even laten rennen. De afstand naar Valencia is ongeveer 22 km.

maandag, 13 januari
Vandaag op caches jacht geweest. Er liggen hier in het natuurpark een aantal series. Vandaag heb ik er een twaalftal gevonden. Anneke heeft zich bezig gehouden met een van haar muurschilderingen die aan de buiten muur van de keuken komen te hangen. Kortom, een rustige dag en zonnig weer.

zondag 12 januari
Na het ontbijt naar het naburig dorp El Perellonet gefietst, op zo’n kleine 7 km van de camping. Een saai lang gerekt dorp met diverse kleine boulevards. Die allemaal doodlopen zodat je weer naar de hoofdweg terug moet. In het centrum van hert dorp was een iets langere boulevard, daar even Lana los gelaten op het strand. Die was als een speer vertrokken en kwam een tijdje later als een speer over de boulevard terug gerend. Was niet zo’n succes. Weer terug gefietst naar de camping waar we gegeten hebben en daar na ben ik met de hond gaan wandelen en is Anneke wat gaan schilderen.

zaterdag 11 januari
Vandaag naar Valencia gefietst over het mooie b rede fietspad dat door het natuurpark Albufera loopt en waar de camping aan grenst. Na zo’n 6 km , kom je uit op de CV500. Daar fiets je dan een paar km over de CV 500 en kom je door het dorp El Saler heen. Her hebben we een koffie en thee pauze gehouden. Na El Saler ligt er weer een mooi fietspad dat door de duinen loopt en na een paar km loopt het direct langs een boulevard en zie je de container haven steeds dichterbij komen. Aan het eind van de boulevard op goed geluk het juiste fietspad aangehouden die ons bij het aquarium, het L’Oceanografic. Dit is een futuristisch gebouw met een dolfinarium. Uiteindelijk in het centrum uitgekomen waar we een pizza gegeten hebben. Op het plein staan veel oude gebouwen die er allemaal goed verzorgd uitzien. Ook ligt er een mooie fontein en hebben we een toren, behorende bij de kathedraal gefotografeerd. Doordat Lana mee was waren we wat beperkt in onze bewegingen. Rond haf drie weer teruggefietst naar de camping.

vrijdag 10 januari
Rond tien uur vertrokken richting Valencia waar we een paar dagen willen blijven. Via de tolweg AP7 weer op weg, alleen konden we zo door de tolpoortjes heen rijden zonder een ticket te hoeven pakken. Bij nazoeken op internet bleek dat met ingang van 1 januari 2020 geen tol meer betaald hoeft te worden tussen Cambrils en Alicante. Een prettige meevaller. Rond enen reden we camping Devesa Gardens op. De camping ligt een 20 km onder Valencia direct aan de CV500 Het ligt tussen de zee (en duinen) en een langgerekt meer in. Je kunt alleen in zuidelijke richting of in noordelijke richting gaan.
Het is een luxe camping met bijna honderd plaatsen voor campings. De plaatsen zijn ruim, bijna 100 m2 en er is 16 A stroom. Ook is er per plaats een waterkraan. Na installatie van de camper heb ik even de omgeving verkend met Lana. Aan de overkant van de CV500 ligt een schitteren natuurgebied waar je met Lana heerlijk kunt wandelen, of in bosachtig gebied, over een fietspad, door de duinen en op het strand. Hier kunnen we het wel even volhouden.

donderdag, 9 januari

Weer volop zon vandaag. Eerst Lana uitgelaten op de boulevard in Cambrils. Anneke ging schilderen en ik ben caches wezen zoeken in de buurt van Mont-Roig el Camp. Een mooie omgeving om te fietsen en ik heb een stuk of vijf caches gevonden en nog meer niet gevonden. Een mooie dag met heerlijke temperaturen. Aan het eind van de middag nog even met Lana gewandeld op het strand direct aan de camping. Je kon achter lang lopen naar het dorp Mainou. Morgen vertrekken we naar Valencia. Deze camping is ons in ieder geval goed bevallen en we zullen hier zeker terugkomen.

woensdag,8 januari

Vandaag marktdag in Cambrils. Eerst Lana goed uitgelaten en toen op de fiets zonder hond naar de markt gefietst. Het is een vrij grote markt echter met weinig groente stalletjes. Heel wat anders dan in Murcia waar het stikt van de groente stalletjes, dus veel concurrentie, dus lagere prijzen. Een half uurtje rond gelopen en wat groente gekocht. Ron de markt was nog een demonstratie aan de gang, waarvoor was niet duidelijk, maar ja, iedereen moet tegenwoordig ergens voor protesteren. Op de terugweg bij een Spar supermarkt aanvullend groente gekocht en daarna weer terug naar de camping. Lana nog een paar keer uitgelaten en voor de rest van de dag rustig aangedaan.

dinsdag, 7 januari

’s Ochtends bij 3 graden b uiten gegeten. In de zon en met weinig wind is dat goed te doen. Vandaag een fietstocht gemaakt, weer richting klooster Ermita en daar in een lager gelegen deel gewandeld lang olijfgaarden en paden geflankeerd door cactussen. Aan het begin van de middag heb ik met Lana nog even bij Cambrils een wandeling gemaakt. Mooie zonsondergang op de camping gezien.

maandag, 6 januari
Vandaag een fietstocht gemaakt naar Salou, 10 km ten noorden van Cambrils. Vroeger het vakantie dorp voor de jeugd. Het eerste stuk mocht Lana aan de fiets meelopen, en in Cambrils hebben we nog even in de droge rivierbedding gewandeld. Over een vrij liggend . fietspad langs de kust naar Salou gefietst. Langs de boulevard staan alleen maar appartement gebouwen of hotels waar totaal geen leven in zit. Het was uitzonderlijk druk op de boulevard omdat het drie koningen was, dus een vrije dag voor de Spanjaarden. In Salou langs het strand op een bankje gegeten en toen weer de teruggefietst naar de camping. Weer een mooie zonnige dag gehad maar op de fietst moet je wel een vest of jas aan.

zondag, 5 januari
Vandaag een fietstocht gemaakt naar het naburige dorp Mont-Roig del Camp op zo’n 7 km van de camping. Op de weg er naar toe veel wind tegen en geleidelijk klimmen wat een aanslag op de accu van de fiets was. Even buiten het dorp de fiets geparkeerd bij een lange afstand pad. Dit pad een tijdje gevolgd en liep langs bij een hoger gelegen klooster , Ermita de la Mare de Deu de la Roca, waar je een mooi uitzicht had over de omgeving.
Lana heeft zich uitstekend kunnen vermaken waarbij zij dwars door de langs het pad gelegen olijfgaarden kon rennen. Boven even de bij het klooster gelegen kerk bezocht en genoten van het uitzicht. Dezelfde weg weer teruggelopen naar de fietsen. Nu ging het naar de camping gesmeerd omdat we de wind in de rug hadden en de weg omlaag ging. Vandaag weer een mooie en nieuwe omgeving ontdekt.

zaterdag 4 januari
Eerst de hond uitgelaten en daarna ontbeten. Enige discussie over een camping maar uiteindelijk niet voor Llosa gekozen maar voor Camping Playa y Fiesta In het dorp Mainou, 5km ten zuiden van Cambrils. Er was plaats zat en de kosten zijn € 15 all in per nacht. Er zijn ruime plaatsen en we worden niet gehinderd door bomen wat wel het geval was bij camping Llosa. Bovendien ligt de camping direct aan zee. Voorlopig voor 3 dagen geboekt. Het weer ziet er voor de komende weken goed uit, veel zon en temperaturen tussen de 12 en 16 graden.


vrijdag 3 januari
Op tijd weer vertrokken en zonder problemen Lyon door getuft. Onderweg geluncht, avondeten genuttigd en vlot door de Pyreneeën Spanje binnen gereden. De weg is nu eindelijk klaar en dat scheelt de nodige tijd. Onderweg getankt voor € 1,544. Bij Cambrils de tolweg afgegaan, Tolpoortjes stonden nu direct op de AP7 en niet na de afslag. Wegwerkzaamheden?? Bij een pompstation getankt voor € 1,289, twee cent goedkoper dan bij de Makro. Rond negen uur stonden we op een parkeerplaats bij het pompstation. Volgens een bord koste het € 16,50 voor een nacht, maar dat bord konden wij natuurlijk niet lezen. Morgen gaan we naar camping Llosa in Cambrils.


donderdag, 2 januari
Rond half tien vertrokken uit Best, eerst bij de Makro nog getankt. Voorspoedige reis, rond twee uur getankt in Luxemburg voor € 1,134. Even gepauzeerd en verder gereden door een mistige wereld. Rond zes uur gegeten en daarna tot negen uur 's avonds doorgereden. Op een parkeerplaats in de buurt van Tournus de camper geparkeerd, na 702 km gereden te hebben.
Overnacht op de parkeerplaats tussen de vrachtauto's.

 

25 juli, zaterdag

Vlucht van Amsterdam naar Vancouver

 

26 juli,zondag

Ophalen camper

Verslag 12 1e week China reis

30 maart, zaterdag
…Gisteravond om 22.00 uur vertrokken richting Shanghai. Goede vlucht, redelijk geslapen op een slaappilletje en rond half zes in de ochtend lokale tijd na dertien uur vliegen aangekomen. Eerst lang taxiën voordat we er uit konden en toen nog een hele busrit over het vliegveld naar de aankomsthal. Even een gedoe met de transfer maar uiteindelijk moesten we toch eerst langs de douane en toen weer opnieuw langs de douane om binnen te komen bij de vertrekhal. Gelukkig was de bagage doorgelabeld naar Beijing zodat we ons daar niet druk over hoefden te maken. We hadden weer nieuwe telefoonkaarten voor onze telefoons gekocht. Google en Gmail werken niet, WhatsApp werkt wel alleen kunnen we geen bijlagen en foto’s versturen.
…Met een kwartier vertraging vertrokken richting Beijing. Onrustige vlucht met de nodige turbulentie, zeker het laatste half uur. Vlogen het laatste halfuur laag over Beijing met veel turbulentie, was niet prettig. Uiteindelijk met een kwartier vertraging geland en weer eerst weer een kwartier taxiën over het vliegveld en toen weer een kwartier met de bus naar de aankomsthal. Wij kwamen gelijktijdig met onze koffers bij de band zodat. we gelijk door konden lopen naar de aankomsthal. Daar stonden onze reisleider en chauffeur al klaar met een bordje met onze naam erop.
…Naar de auto en op weg naar het hotel. Het was druk op de weg, veel files. Veel 3-baans wegen, veel gebouwen maar de hoogte ervan viel mee. Vaak maar 5 etages. Ook door de dure winkelstraat gekomen met de bekende merken. Burger King, Mac Donalds en Starbucks zijn goed vertegenwoordigd. Na een klein uur kwamen we bij ons hotel, het DongFang hotel van 17 verdiepingen. Wij kregen een kamer op de zevende verdieping en die zag er prima uit.
…Eerst wat spullen uitgepakt en toen een eettentje wezen zoeken. Bij de eerste konden we niet goed duidelijk maken wat we wilden hebben ondanks de vertaalapp. Bij het tweede tentje waar we door naartoe waren verwezen lukte het wel. Een maisschotel, spinazie met bonen, een soort mie met ei en een soort pannenkoek gevuld met sla. Was heerlijk en dat voor maar omgerekend euro 9,50. Bij een coffeeshop wilden we iets drinken maar voor omgerekend euro 15,00 vonden we toch iets te gortig, ruim 1,5 keer het eten. Terug naar het hotel waar we rond zes uur waren. Inmiddels waren we bekaf en om ’s avonds nog een keer te gaan eten hadden we geen zin in. Om zeven uur ging bij mij het licht uit en was direct vertrokken, Anneke volgde een half uur later.
.. .. ..
31 maart, zondag
…Al vroeg wakker, rond vier uur. We moeten nog even in het ritme komen. Om zeven uur ontbeten, half Europees en half Chinees maar we kunnen onze buik wel vol krijgen. Om kwart over acht was onze gids er al. De eerste stop was het Tiananmen plein, het plein van de hemelse vrede. Het is een enorm plein van 500 meter breed en ruim 800 meter lang. Het was er al behoorlijk druk en het was pas tegen negenen. Via een voetgangers onderdoorgang en een controle post kwamen we op het plein waar in 1989 de studentenopstand werd neergeslagen. Er omheen liggen diverse gebouwen waaronder het spoorweg museum, het gebouw waar eens in de 5 jaar het nationaal congres wordt gehouden met vertegenwoordigers uit alle provincies. In het midden staat het monument voor de Helden van het volk. Ook ligt er het nationaal museum wat op dit moment gerenoveerd wordt. Bij de poort van de Hemelse Vrede staat een groot portret van Mao en overdag staan er soldaten van de landmacht, de luchtmacht en de vloot op wacht.
.. .. ..
…Als tweede hoogtepunt stond de Verboden Stad op het programma. Toen de Yongle-keizer de hoofdstad in 1421 van Nanjing naar Beijing verplaatste, liet hij de ommuurde Verboden Stad bouwen op de plek waar het paleis van de Yuan-keizers stond. Aanvankelijk was dit complex niet toegankelijk voor het gewone volk. Letterlijk betekent de naam Purperen Verboden Stad wat niet verwijst naar de kleur van de muren maar naar de Poolster, het centrum van de hemel en symbool van de keizer. Sinds de Ming-dynastie is de stad diverse malen gerestaureerd en verder opgeluisterd. Het onderkomen van de keizer bestaat niet uit een groot en statig gebouw, zoals in het Westen, maar uit talrijke gebouwen die met doorgangen met elkaar verbonden waren. Het paleis is voornamelijk uit hout opgetrokken, waardoor voortdurend gevaar voor brand was. De Mantsjoes staken het in de 17e eeuw in brand en de Japanners plunderden het. De ingang bevindt zich in het Zuiden waar je door de Meridiaan Poort het complex binnenkomt. Via 5 marmeren bruggen kom je bij het eerste gebouw, de Poort van de Opperste Harmonie. Vervolgens krijg je de zaal van de Opperste Harmonie, de zaal van de Volmaakte Harmonie en de zaal van de blijvende Harmonie
…In de zaal van de Opperste Harmonie handelde de keizer zijn staatszaken af. In de zaal van de Volmaakte Harmonie werden de ministers van het Ministerie van Riten ontvangen. In de zaal van de blijvende Harmonie hield de keizer toezicht op het laatste stadium van de toelatingsexamens voor de ambtelijke dienst. Het geheel wordt gedeeltelijk omgeven door water en op elk van de vier hoeken bevinden zich torens. Op weg naar de volgende activiteit kwamen we nog een bruidje in het rood tegen.
.. .. ..
.. .. ..
.. .. ..
.. ..
…De tempel van de Hemel was ons volgende doel. In een enorm park, even ten zuiden van de Quianmen poort, in een enorm park voerde de keizer de belangrijkste ceremonies en riten van het jaar uit. De rituelen moesten de goddelijke band tussen de hemel (tian) en de Zoon des Hemels (huangdi) staven en brachten de eeuwige wet naar de aarde. Vroeger was de tempel vorstelijk terrein en taboe voor het gewone volk. Vanaf 1918 werd de tempel opengesteld en sindsdien zijn er ingrijpende renovaties uitgevoerd. De gewijde geometrie handhaaft echter de hoofdassen die oost-west en noord-zuid lopen, en de daarbij behorende hemelse metaforen. De grote ronde gebedszaal is het opvallendste gebouw Het kegelvormige dak, dat de uitgestrektheid van de hemel symboliseert, is prachtig. Het gewelf van 36,5 meter is zonder een spijker in elkaar gezet. De vier binnenste pilaren staan voor de seizoenen, twee andere reeksen van 12 pilaren staan voor de uren van een etmaal en de 12 maanden van het jaar.
.. .. ..
…Vanaf het bordes voor de tempel had je een mooi zicht op de skyline van Beijing.
.. .. …
…Vervolgens naar het Keizerlijk Hemelgewelf, een ronde zaal met blauwe dakpannen die op een wit platform staat. Ook daar moet je eerst dooreen poort om bij de tempel te komen langs een 500 jaar oude boom.
.. .. ..
.. .. ..
...Na bijna vier uur slenteren was het tijd voor de lunch. Die kregen we in een typisch Chinees restaurant en met behulp van onze gids Er werden 4 schotels besteld waar we met zijn vieren van aten, de chauffeur at ook mee. We hadden een schotel met varkensvlees, een schotel met Tofu, een met aubergines & boontjes en een schotel met rijst. Meer dan genoeg maar alles was wel bijna op. Na de lunch hield het programma op maar onze gids was bereid om op ons verzoek naar het National Art Museum te gaan waar we door de chauffeur heen gebracht werden. Daar een uur rondgekeken totdat ik aangaf dat ik het had gehad.
.. .. ..
…Onze gids had voorgesteld om naar een Kung Fu voorstelling te gaan die ergens in een theater werd opgevoerd. Vonden we een goed idee, maar eerst met de taxi naar het hotel gegaan. Daar een drie kwartier gerust en toen weer met de gids in een taxi naar het Red Theatre. Het was niet vol in het theater, de voorstelling ging over het leven van Kung Fu. Een spetterende show met veel spierballen geweld, kleurrijk afwisselend, mooie decors en ook spelers die opeens vanuit de gangpaden door de zaal liepen. Het was geen lange voorstelling maar hij was wel indrukwekkend. Na de show terug met de taxi naar het hotel en we waren te moe om nog uit eten te gaan. Wat in een winkeltje in de buurt gekocht en tussen zeven en acht sliepen we weer als rozen.
.. .. ..
.. .. ..
..
Maandag, 1 april
…Vanochtend weer op tijd wakker, tussen 4 en vijf uur. Om zes uur opgestaan, gedoucht en wat aan het verslag gewerkt. Om zeven uur een stevig ontbijt genomen. Om half negen was onze gids in de lobby van het hotel. Als eerste vertrokken richting Chinese muur bij Mitianyu op ruim zeventig kilometer. Het was druk in de stad en na een goed uur waren we eruit. In de stad veel mooie gebouwen gezien en de nodige woontorens. Buiten de stad was het rustig en in de dorpen waar je doorheen kwam was het erg rustig. Het viel op dat van alle huizen aan de wegkant de ramen dichtgemetseld waren. Na twee uur waren we bij de muur. Eerst een stukje lopen, toen met een bus naar de kabelbaan. Eerst een stuk klimmen voordat we bij de kabelbaan waren. Toen stijl naar boven en weer een stuk klimmen voordat we op de muur waren. Van beneden hadden we al de contouren van de muur gezien en in de cabine kwam hij steeds dichterbij.
.. .. ..
…Vanboven heb je een mooi uitzicht op de omgeving en de ‘Great Wall’ zoals de muur hier genoemd wordt. Niet overal is de muur begaanbaar maar hier is een stuk dat goed te belopen valt tussen de wachttorens 1 en 24 zoals ze hier genummerd zijn. We hebben de keus om een wandeling te maken van toren 14 terug naar 1 en dan weer terug naar 14, deze is redelijk vlak maar wel langer. De andere mogelijkheid is om van toren 14 naar 20 te lopen en dan weer terug. Dit is een lastiger stuk dat af en toe steil omhoog gaat. Gekozen voor het laatste omdat je van toren 20 een mooi uitzicht hebt.
.. .. ..
.. Het is goed oppassen met lopen, soms stukken zonder traptreden, soms stukken trap met hoge opstap, soms gewoon omhoog zonder oneffenheden. Je hebt mooie uitzichten op de muur en op de omgeving waar veel bomen in bloei staan. We boffen weer met het weer, het is een blauwe lucht en niet al te warm . Van het klimmen breekt je af en toe het zweet uit. Om de paar honderd meter kom je door een wachttoren waardoor je eerst een stukje moet klimmen, de toren door en dan weer een stukje dalen. Het laatste stuk ging behoorlijk steil omhoog, wel via traptreden. Het is dus niet een echt moeilijke wandeling maar wel af en toe zwaar. Uiteindelijk voldaan toren 24 bereikt waar we even gerust hebben.
.. .. ..
.. ..
…Het eerste stuk van de terugweg was lastig, steil via een smal stuk via traptreden naar beneden. Met behulp van de gids lukte dit prima. De rest van de terugweg verliep goed en snel. Weer met de kabelbaan naar beneden en daar de lunch gebruikt in buffetvorm. Was wel aardig maar wij prefereerden het eten zoals we dat gisteren in een typisch Chinees restaurant hadden gehad.
.. .. ..
…Na de lunch reden we naar de graftomben van de Ming keizers. Het was een uur rijden over goede tweebaanswegen met af en toe een dorp waar je weinig mensen zag. Het enige wat opviel dat ze veel bezig waren met dingen te restaureren, een rivierbedding die met keien werd verfraaid, een pad dat werd aangelegd, bermbeplanting en het opknappen- en bouwen van nieuwe huizen. De belangrijkste Ming-tomben liggen 48 km ten noordwesten van het centrum van Beijing. Er liggen hier 13 van de 15 Ming keizers begraven, verspreidt over een groot gebied. Van de tomben zelf zie je niets, die liggen onder de grond.
.. .. ..
.. .. ..
…Als laatste programmapunt voor vandaag was de praalweg, de weg der Geesten die is afgezet met mythologische beelden van dieren en beambten. Dit was de weg die de keizerlijke kist aflegde, door de Draken en Feniks-poort.
.. .. ..
.. .. ..
Dinsdag, 2 april
…Vandaag verlaten we Beijing. Om even een indruk te krijgen van de grote van de steden hier wat cijfers over aantallen inwoners van de steden die we gaan bezoeken.
Guangzhou 48.600.000
Sjanghai 34.730.000
Beijing 21.500.000
Chengdu 9.750.000
Hong Kong 7.300.000
Xi’an 6.850.000
Kunming 6.500.000
Dali………………………3.300.000 oude stad 350.000
Lijiang 1,137.600
Guilin……………………..670.000
Pingyao 40.000 (oude stad)
Yangshuo…………….???
…Om half negen opgehaald door gids en chauffeur die ons naar het station brachten door was een drukke spits. Eerst een security check voordat we het gebouw in konden. Voordat ik de tijd had om foto’s te maken van het immense gebouw moesten we al in de rij gaan staan om te ‘boarden’. Een kwartier voordat de trein vertrok konden we het perron op. Omdat de trein vanuit hier vertrok konden we er direct in. Iedereen heeft gereserveerde plaatsen dus het is geen run op de plaatsen. Onze koffers moesten we in een ruimte tussen twee wagons inzetten omdat die niet in de rekken boven ons hoofd konden. De wagons zien er schoon uit en in iedere wagon was iemand aanwezig die de boel schoon en in de gaten hield. Bovendien kon je in ieder rijtuig warm water tappen wat door de Chinezen veelvuldig gedaan werd Onderweg bereikten we snelheden van 300 km per uur maar meestentijds reden we ruim boven de 200 km. Onderweg veel tunnels en bij de steden veel bouwkranen. Ook werden er veel nieuwe spoorlijnen aangelegd, soms kilomerts langs de bestaande lijnen
… … …
...
…Precies op tijd vertrokken en na enkele tussenstops en vier uur later kwamen we op de minuut aan in Pingyao. Het is een oude koopmansstad met grootse stadsmuren uit de Ming-dynastie en kwam in de 17e eeuw tot bloei als bankiers stad. De grote rijkdom die in die tijd werd vergaard komt tot uiting in de vele Ming- en Qing huizen met binnenhoven, indrukwekkende tempels en de fraai gedecoreerde straten. Op het station werden we opgewacht door onze nieuwe gids die ons met de chauffeur naar ons hotel in de oude binnenstad brachten. De middag was ter vrije besteding en hebben we de straten en steegjes van het oude centrum verkend. Op aanbeveling van onze gids ergens gegeten, weer typisch Chinees, een aantal groente gerechten met rijst. ’s Avonds op tijd naar bed want we zijn nog niet gewend aan de nieuwe tijd.
… … …
… … …
Woensdag, 3 april
…Om half negen opgehaald door onze gids voor een rondleiding door het oude centrum van Pingyao waar we achtereenvolgens de volgende bezienswaardigheden bezocht hebben:
Bezoek oude stad
Op weg naar het oude gouvernementsgebouw.
… …
Het gouvernementsgebouw
… … … … … …
… … …

De oude stadsmuur
De stadsmuur , uit de Ming-tijd, is goed bewaard gebleven en vanaf de muur heb je een mooi uitzicht over de oude stad. De 12 meter hoge muur is bezet met 72 wachttorens, die de 72 wijzen symboliseren, en zes poorten. De noord- en zuidmuur hebben elk 1 poort, de oost- en west poort elk 2. Een gedeelte van de zuidelijke stadsmuur stortte in 2004 in maar is inmiddels gerestaureerd. Nu was maar een zeer beperkt deel van de muur toegankelijk i.v.m. restauratie werkzaamheden. De hele muur is zes kilometer lang en heeft 3000 kantelen.
… … ..
… … …
De Confucion Temple
De grote zaal dateert uit de 12e eeuw.
… … …
Cheng Huang Temple
… … …
Xie Tong Qing Draft Bank
Had vroeger meer dan honderd kamers en is gesticht als bank in 1824 waarna in heel China filialen werden opgericht.

… … …
…Na de rondleiding hadden we nog 1,5 uur om ergens de lunch te gebruiken. We hoorden van onze gids dat hij een aantal jaren geleden bij het bezoek van Willem Alexander en Maxima uitgekozen was om de rondleiding voor hen te doen in Pingyao gedurende een kwartier. Heerlijk buiten de lunch gebruikt.
…Om half drie naar de hoge snelheidstrein gebracht waar we stipt om 15.43 vertrokken naar Xi’an, waar we 3 nachten zullen blijven. Onderweg veel rijstvelden gezien, veel lange tunnels en gedurende ruim een half uur kassen van kwekers waar de bloesem mooi in de struiken en bomen stond.
… …
…Op het station in Xi’an werden we opgewacht door onze nieuwe gids Jerry. Het was minder druk op de weg dan in Beijing maar het was ook al avond. We hadden een lux hotel met een ruime kamer. ’s Avonds geprobeerd om ergens te eten maar dat was niet gelukt. Bij een supermarkt iets gekocht en op de kamer opgegeten.

Donderdag, 4 april
…Om half negen zijn we bij het hotel opgehaald voor een bezoek aan het Terracottaleger. Eerst door de drukke spits via het centrum, toen door de buitenwijken en uiteindelijk gestopt voor een bezoek aan de ‘Factory’. Een grote fabriekshal waar souvenirs gemaakt worden. Soldaten van het terracottaleger van groot tot klein, schilderijen en van alles meer. Je werd gekoppeld aan een verkoopster die je door de hal heen leidde en je van alles wilde aansmeren. Ze had al gauw door dat er bij ons niets te halen viel en was al snel vertrokken. Niets gekocht, wel op ons gemak rond gekeken.
… …
… … …
…Vervolgens werden we naar het terrein gebracht van het terracottaleger. Het is een immens complex met een groots aangelegd park waar je doorheen moest om bij de hallen te komen.

…In 1974 stuitten een paar boeren tijdens het graven van een put op het tweeduizend jaar oude leger van terracotta soldaten. Keizer Qinshi Huangdi bracht China voor het eerst bijeen onder de Qin dynastie. Hij gaf opdracht tot gigantische bouwprojecten waaronder de Chinese Muur. De best bewaard gebleven onderneming is waarschijnlijk dit Terracottaleger, een eeuwige keizerlijke garde die in de buitenste wal van het keizerlijk mausoleum tijdens zijn leven werd ingegraven. De duizenden terracotta figuren staan in drie grafkelders. De grafkelders hadden oorspronkelijk houten daken die waren bedekt met een laag aarde. Opmerkelijk genoeg was het bestaan van dit leger nergens opgetekend, dus het had voor altijd verloren kunnen gaan.
…De grootste soldaat is 1.80 m hoog. Elk exemplaar was uitgerust met scherpe bronzen wapens: zwaarden, speren, kruisbogen en handbogen die helaas zijn verwijderd en niet meer kunnen worden bezichtigd. De soldaten en paarden zijn gemaakt van klei die na het bakken in levendige kleuren waren beschilderd: deze kleuren zijn vrijwel helemaal vervaagd.
Tentoonstellingsruimte
Het kleine museum bevat een aantal fraai versierde bronzen strijdwagens. Deze wagens werden 20 meter ten westen van keizer Qinshi’s graftombe uitgegraven.
… …
… …
… … …

Opgraving 3
Van de drie vertrekken in deze kleine grafkelder is er 1 nog niet uitgegraven. De andere twee zijn open en de inhoud lijkt redelijk intact te zijn. Ze bevatten 68 soldaten en een strijdwagen. De figuren zien eruit als hoge officieren, want ze dragen kostbaarder kleding dan het voetvolk in opgraving 1; wellicht was dit het commandocentrum van het spookleger.
… … …
… … …

Opgraving 2
Dit deel werd ontdekt in 1976 en geopend in 1994. Hier zijn strijdwagens en beelden van cavaleristen en infanteristen begraven, in totaal zo’n 1300 stuks. Je ziet enkele boogschutters, een soldaat te paard en enkele voetsoldaten; ze zijn allemaal met oog voor detail en zeer vakkundig gemaakt.
… … …
Opgraving 1
Het grootste leger bevindt zich in opgraving 1 en bestaat uit zesduizend van de achtduizend soldaten en paarden. Bij binnenkomst staren de verstilde gelederen van eeuwen her je strak aan. De rijen figuren worden gescheiden door wallen van c.a. 2,50 m breed.
.. … …
De hele onderneming heeft een ontzagwekkende omvang en de soldaten vormen een plechtig en ontroerend schouwspel. Als je goed kijkt zie je het superieure vakmanschap waarmee elk figuur een unieke uitdrukking heeft. Vanaf de benen zijn de figuren hol, handen en hoofd werden afzonderlijk gemaakt en pas later toegevoegd. De vondst heeft Xi’an in een klap op de toeristische kaart gezet. President Xi komt hier vandaan en heeft ervoor gezorgd dat er in de stad en zijn omgeving flink is geïnvesteerd in wegen, gebouwen, spoorlijnen en infra structuur.
…Met hulp van de gids in een typisch Chinees restaurant gegeten en om drie uur waren we weer terug in het hotel, moe maar voldaan. De rest van de dag geluierd en nog wat rond gelopen rondom het hotel.

Vrijdag 5 april
…Om negen uur opgehaald voor een fietstocht bij de stadsmuur. Binnen een half uur had de chauffeur ons vlak bij de stadsmuur afgezet. Xi’an is de hoofdstad van de provincie Shaanxi. Het raamwerk van de stad bestaat nog steeds evenals de Ming-stadsmuren. Deze muren omvatten een groot deel van het huidige Xi’an met de klokkentoren als centraal punt. Van daaraf lopen centraal een straat in Noord-Zuid richting en een in Oost-West richting.
… …
De indrukwekkende verdedigingsmuren, 16 km in omtrek, 12 m hoog en onderaan 15 - 18 m dik, werden gebouwd door de stichter van de Ming-dynastie, Hong Wu. Elke zijde heeft op het belangrijkste punt een poort en een reels uitkijktorens. Daarbij komen nog eens zesduizend kantelen en een brede gracht. Vanaf de borstwering gezien straalt de muur een duurzame ondoordringbaarheid uit.
…Boven op de muur konden we onze fietsen ophalen, mountainbikes. De gids ging niet mee, maar dat was geen probleem want op de muur kon je niet verkeerd rijden. Onderweg genoten van het uitzicht op de wolkenkrabbers, een bruidje, uitkijktorens e.d. Het was heerlijk weer en we waren vroeg zodat het nog niet druk was. Toen we bijna rond waren begon het aardig druk te worden. Het was een brede boulevard waarvan een deel was voor fietsers, een deel voor voetgangers en een deel voor golfkarretjes. Helaas hield niemand zich hieraan.
… … …
… … …
… … …
…Na de fietstocht hebben we geluncht in een theater waar we een buffet kregen. Was goed, maar we gaven eigenlijk de voorkeur een gewoon Chinees restaurant.
… …
…Na de lunch hebben we een bezoek gebracht aan de Kleine Wilde Gans Pagode. De pagode is gesticht in de 8e eeuw en was oorspronkelijk 15 verdiepingen hoog, maar door een aardbeving waren het er nog maar 13. Het verfijnde gebouw heeft nu een geschonden top en de pagode is meer dan 40 meter hoog.
Chinese pagodes
Pagodes vormen een mooi kenmerk van het Chinese landschap. Ze hebben een oneven aantal etages en zijn gemaakt van hout, bakstenen, steen of bij uitzondering van ijzer of brons. Pagodes waren oorspronkelijk bedoeld voor relikwieën van de Boeddha. Sommige pagodes zijn de enig bewaard gebleven aandenkens aan tempels die zijn verdwenen, maar soms ook hebben de tempels het overleefd zonder hun pagode. Soms komen ze ook in paren voor en in Dali zelfs drie, de drie pagodes van Santa Si.
.. … …
… … …
Voldaan maar moe naar het hotel terug om uit te rusten.


Verslag 13 2e week China reis 

6 april, zaterdag
…Om negen uur opgehaald voor een bezoek aan het Tang Bo Art Museum waar Anneke ook een kalligrafeer workshop zou volgen. Eerst een rondleiding door het museum gehad waar ook veel werkstukken van kalligraferen hingen. Dat gedeelte was zeker de moeite waard. We waren overigens de enigen die rondgeleid werden.
… … …
…Daarna kreeg Anneke de workshop, die niet veel voorstelde. Een kwartiertje Chinese karakters tekenen en dat was het. Viel wel wat tegen. Ook hier was ze de enige.
… … ..
…Omdat we voldoende tijd hadden voor ons vliegtuig naar Guilin vertrok nog even in een warenhuis rondgekeken en een lunch gebruikt. Om half twee zijn we naar de luchthaven gebracht waar onze vlucht op tijd vertrok. Om 20.30 kwamen we volgens schema aan in Guilin waar een nieuwe gids en chauffeur ons naar het Universal Hotel brachten, een stukje buiten het centrum. Morgen weer op tijd eruit, we worden om half negen opgehaald.

7 april, zondag
… Om half negen opgehaald voor een bezoek aan de Rieten Fluit grot. Op weg er naar toe was het redelijk druk maar bij de grotten zelf waren we bijna de enigen. Het is goed toeven in de spelonken met stalactieten en stalagmieten, die bont verlicht worden door disco lampen. Het druipende water geeft de wanden een kille glans. Onze gids verlichtte met een zaklantaarn de sneeuwmannen, leeuwen en reusachtige zonnebloemen die uit de rotsformaties naar voren komen. Het is een schitterend natuurverschijnsel, met name het enorme kristallen paleis van de Drakenkoning, een grot zo groot als een vliegtuighangar, die zich deels uitstrekt boven een zeer koud meer.
… … … …
De grotten zijn miljoenen jaren geleden ontstaan door schuiving op breuklijnen waardoor de grond omhoog kwam en de huidige bergen ontstonden. Door erosie van ondergronds water ontstonden de stalactieten en stalagmieten.
… … …
Het is een mooi aangelegd complex in de rots waar met behulp van lichteffecten schitterende dingen te zien zijn. Chinezen zijn gek op mythes en rituelen dus overal zien ze dieren in. Helaas moeilijk om op de foto te krijgen.
… … …
…Buiten de grot natuurlijk de gebruikelijke stalletjes met souvenirs waar Anneke even moest rondkijken. Op onderstaande foto zie je de Karsttorens, alleenstaande bergen waarvan de wanden bijna loodrecht zijn en die zijn gevormd doordat de omliggende kalksteen in water is opgelost.
… …
…Na de grotten hebben we een bezoek gebracht aan een parelfabriek. Daar wilden ze alleen maar verkopen dus hier waren we gauw klaar.
… …
…Vervolgens een eindje buiten Guilin aan de rivier de Li een 1000 jaar dorp, Daxu, bezocht. Het is een vroegere handelsplaats. Een wandeling door het stadje gemaakt waar ook nog een oude boogbrug was. Vroeger werd hier handel bedreven op de rivier. Ook een cd gekocht met lokale muziek en voordat we weer naar Guilin gingen heerlijk geluncht.
… … …
… … …
… … …
… …
…Om half drie waren we terug in het hotel en om vier uur zijn we er zelf op uitgetrokken en hebben we wat rondgewandeld in de omgeving van het hotel. Aan het eind van de middag in een tentje Chinees gegeten. De hele familie werd ingeschakeld en er werd zelfs een familielid gebeld die Engels sprak aan wie ik de bestelling door kon geven. Zo lukt het meestal wel om goed eten op tafel te krijgen.
… …
… … … … …
8 april, maandag
…Om half tien opgehaald foor een tocht naar Longshen waar we ook de nacht doorgebracht hebben. De rit ging door het woongebied van verschillende minderheden zoals de Zhuang, Yao en Dong. Het gebied rond Longshen staat bekend om zijn rijstterrassen die soms duizend meter hoog zijn. De bergen zijn volledig bedekt met rijstterrassen van soms meer dan honderd niveaus. Allereerst hebben we een bezoek gebracht aan de Zhuang. Hier laten de vrouwen een keer in hun leven hun haar knippen en dat is als ze achttien jaar worden. Ook hier weer de gebruikelijke stalletjes voor de toeristen.
… … ,,, …
… … …
… …
…Daarna over een slechte weg omhoog richting Longshen waar we buiten het dorp op een parkeerplaats afgezet werden. Het dorp ligt tegen een helling en is per auto, voor zover mogelijk, alleen toegankelijk voor de lokale bewoners. Wij moesten via smalle looppaden naar ons hotel toe. We hadden alleen de hoogst nodige spullen bij ons, de rest van de bagage was achtergebleven in het hotel in Guilin.
… … …
…Na ingecheckt te hebben in ons hotel, het Ping An Guesthouse, zijn we gelijk met onze gids een wandeling door de rijstvelden gaan doen in verband, , met het te verwachtten slecht weer aan het eind van de middag. Via flagstone-achtige paden zijn we omhoog geklommen naar de top van de Seven Star & the Moon uitkijk platvorm. Onderweg hadden we schitterende uitzichten over de rijstvelden.
… … …
… … …
… … … … …
…’s Avonds in het dorp gegeten zonder hulp van de gids, het gaat steeds beter. Daarvoor eerst nog een stukje gelopen door het dorp.
… …
…Alweer een mooie vermoeiende dag gehad, op tijd het bed in. Morgen weer vroeg op want dan gaan we weer terug naar Guilin.

9 april, dinsdag
…Na het ontbijt zijn we naar Sanjiang gereden, een rit van ruim twee uur. Daar hebben we een dorp van de Dong minderheid bezocht. Daar is de Chengyang wind- en regenbrug die in 1916 gebouwd is door de Dong-dorpelingen en in een vruchtbare vallei ligt. Langs een riviertje gelopen waar een aantal watermolens staan die gebruikt worden om de velden te bevloeien. In de buurt liggen diverse theeplantages tegen de hellingen. In een van de dorpjes stond een bijzonder trommeltoren.
… … …
… … …
…Deze trommeltoren is alleen toegankelijk voor de mannen, de vrouwen hadden hun eigen trommeltoren.

… … …
…Even uitrusten op het theaterplein.
… … …
… … …
…Nog even een lunch en toen met de auto terug naar ons hotel in Guilin.
… …
10 april, woensdag
…Om kwart over acht opgehaald door een nieuwe gids, wel dezelfde chauffeur. Deze brachten ons naar de opstapplaats voor de boten want vandaag maken we een vier uur durende tocht over de rivier de Li naar Yangshuo. De tocht is een populair uitstapje en voert langs bamboebosjes, slaperige dorpjes en kalkstenen bergtoppen. Het is een schilderachtige manier om in het fameuze Yangshuo te komen, ten zuiden van Guilin. Het landschap onderweg lijkt uit een fotoboek te komen en behoort tot de meest idyllische van China
…Er liggen tientallen schepen aangemeerd in rijen dik. Gelukkig weet onze gids precies welke boot we nodig hebben en al gauw hebben we binnen een plekje gevonden. Het weer werkt vandaag niet mee want het is bewolkt en regenachtig.
… …
De rivier is niet het hele jaar over de volle lengte bevaarbaar, de lente of de herfst is hiervoor de beste tijd dus zitten we goed. De boot vaart redelijk snel over het 83 km lange parcours, langs rotsformaties die door schilders en dichters van fantasierijke namen voorzien werden. Men doopte de bergen met een heel woordenboek aan fantastische, religieuze en decoratieve namen zoals : de Drakenkopheuvel, de jongen die Guanyin aanbidt, de vleermuisheuvel en de heuvel van het schilderij van de negen paarden.
…Hieronder het schilderij van de negen paarden en de achtergrond zoals die afgebeeld staat op een 20 Juan-biljet.
… …
… … …
… … … .
…Rond enen kwamen we in Yangshuo aan. Daar moesten we eerst een kilometer langs toeristische tentjes lopen voordat we bij de hoofdstraat van het centrum aankwamen. Daar een paar oude stadspoorten bewonderd en voor 5 juan met een visser op de foto met zijn aalscholvers. Door de hoofdstraat naar de doorgaande weg waar we door onze chauffeur werden opgewacht die ons naar het Snow Lion Riverside bracht, even buiten het dorp, waar we 3 overnachtingen hebben. ’s Avonds in het hotel gegeten, daar was niets mis mee, we waren een van de weinigen. Omdat voor morgen regen voorspeld was in de avond heeft de gids in overleg met ons de avondvoorstelling op de rivier de Li, de Impression of Liu Sanjie, naar vanavond verplaatst.
… … … …
… …
…’s Avonds opgehaald door chauffeur en gids die ons naar het terrein gebracht hebben waar de buiten voorstelling was. Rustig, droog weer. De gids heeft ons naar onze plaatsen gebracht en om acht uur begon de show. Een mooi spektakel met op de achtergrond de bergen en op de voorgrond het water waarop de voorstelling plaatsvond. Tientallen vissersbootjes met daarop personen in klederdracht brachten dans en muziek ten gehore waarbij met lichteffecten de omringende bergen werden belicht. Aan de voorstelling deden circa 600 lokale mensen mee.
… …
… … …
… … …
… …
11 april, donderdag
…We zouden vandaag een fietstocht doen op elektrische fietsen maar gisteren bleek dat er geen elektrische fietsen waren. We konden kiezen tussen gewone fietsen of een scooter maar dat zagen we niet zitten. Dus is het vandaag een dag ter vrije bestedeling. Kwam eigenlijk goed uit want het had tot een uur of elf geregend. Om half twaalf ons met de shuttle bus, een elektrische golfkar voor 12 personen, naar het centrum laten brengen. Daar hebben we wat rondgezworven door her stadje, een pizza gegeten en lopend terug gegaan naar ons hotel. Toen we daar aankwamen begon het weer te regenen zodat we precies op tijd waren.
… …
12 april, vrijdag
…Vandaag staat de kookcursus op het programma. Afgesproken met de gids dat hij ons zou ophalen waar de shuttle bus van het hotel ons zou afzetten. En inderdaad, toen wij uitstapten was hij al aanwezig. Hij heeft ons naar de kookcursus gebracht en is toen weggegaan. We waren met 9 man, een internationaal gezelschap. Eerst naar de markt gegaan om een aantal inkopen te doen.
… … …
… … …
… … …
… …
…Vervolgens terug naar het leslokaal waar we een muts en schort kregen en aan de slag konden gaan. De kooklerares sprak goed Engels en gaf de juiste aanwijzingen. We moesten ieder 3 gerechten klaarmaken. Na ongeveer twee uur hadden we alles klaar en mochten we zelf onze gerechten opeten. Lukte bij ons prima want we hadden alles op.
… … …
…Na de lunch nog wat door het dorp gelopen en van een Chinese massage genoten. We zijn weer teruggelopen naar het hotel. Daar wat gerust en ’s avonds weer in het hotel gegeten. Op tijd naar bed want morgen vertrekken we weer naar Guilin.
… … …

Verslag 14 3e week China reis


13 april, zaterdag
…Om half tien opgehaald van ons hotel. Afgelopen donderdag hebben we nog een extra excursie geboekt. We maken een omweg naar Guilin en onderweg bezoeken we nog wat uitzichtpunten op de rivier de Li. Gezien het bewolkte en mistige weer hadden we het idee dat we het beter niet hadden kunnen doen. Eerst citroenbomen van dichtbij bekeken en toen bij een lager uitzichtpunt gestopt om foto’s te nemen.
… … …
…Verder doorgereden naar een hoger uitzichtpunt waar we eerst veel trappen moesten klimmen om bij het hoger uitzichtpunt uit te komen. Daar hadden we een mooi uitzicht over de rivier de Li waar de bergtoppen in de mist lagen wat mooie plaatjes gaf.
… … …
… …
… … …
…Vervolgens via een kronkelijke weg naar beneden en onderaan in het dal nog wat foto’s genomen. We werden op tijd bij het treinstation in Guilin afgezet. Daar nog een half uurtje moesten wachten voor dat onze trein naar Kunming vertrok. Goede treinreis gehad en op tijd in Kunming aangekomen waar we werden opgewacht door een nieuwe gids en chauffeur. Rond 10 uur waren we in ons hotel, het Jinjiang hotel.

14 april, zondag
…Om negen uur opgehaald voor een excursie naar het Stenen Woud. Dit woud maakt deel uit van het Zuid Chinees karstlandschap. Het zijn een serie rotsformaties die gevormd zijn door erosie die vat kreeg op gesteente die honderden miljoenen jaren geleden nog op de bodem van een ondiepe zee lagen. Het Stenen Woud bestaat uit een wirwar van zwaaar geerodeerde stenen pilaren wwar je met enige fantasie allerlei vormen kunt ontdekken zoals een olifant of een moeder met kind. Overallopen Sani vrouwen rond, ook een van de bezienswaardigeheden van de streek.
… …
…Het was er gruwelijk druk maar onze gids loodste ons netjes door de drukte heen. Op 1 punt moest ik ellebogen gebruiken om foto’s te maken, voor het overige ging het goed. We waren hier op zondag, bovendien een mooie zonnige dag wat extra drukte gaf.
… … …
… … …
… … …
…Aan het eind de gebruikelijke stalletjes en een optreden en nog wat mooie plaatjes.
... … …
…Onderweg geluncht, soepkom met groente die je er uit moest lepelen. Er zijn lekeerder gerechten.

…Na de lunch een minderheden dorp bezocht waar we door de enige straat die het dorp rijk was gewandeld hebben.
… … …
… … …
…De weg terug naar het hotel was een probleem voor de chauffeur want na 1,5 uur waren we weer terug buj het Stenen Woud. Dus pas laat terug bij het hotel. Daar in de omgeving wat rond gewandeld en heerlijk ergens gegeten. De hele familie werd erbij geroepen en uiteindelijk werd een familielid gebeld die Engels sprak en bij hem kon ik de bestelling doen. Maar het was zeker de moeite waard.
… … …
15 april, maandag
…Vandaag om 09.30 uur opgehaald voor een tocht naar de westelijke Heuvels. Eerst met de auto een klein uurtje gereden, toen met een bus naar boven en daar nog een stuk met de kabelbaan naar boven.
… …
Naar beneden gelopen met uitzicht op het Dianmeer. In het verleden had een monnik die hoog in de bergen zat daar eigenhandig een pad langs de rand van de berg gemaakt, het zogenaamde monniken werk. Onderweg door de Gouden Drakenpoort en langs een kapel voor Boeddha.
… … …
… … …
… … …
…Weer met de bus naar beneden en daar opgewacht door de chuaffeur die ons naar het centrum van Kunming bracht. Daar eerst een hapje gegeten.Vervolgens een sieradenwinkel complex bezocht waar onze gids connecties mee had (ze had er vroeger gewerkt). Daarna nog even rondgelopen en toen heeft onze gids een taxi geregeld die ons terugbracht naar het hotel. Afscheid genomen van onze gids. Morgen gaan we alleen met de chauffeur naar Dali.
… … …
… … …
…Eerst wat gerust en toen aan de overkant van hotel heerlijk gegeten.

16 april, dinsdag
…’s Ochtends om acht uur opgehaald ddor de chauffeur voor een tocht van 350 km naar Dali. Duurde even voor we de stad uit waren maar eenmaal op de grote weg schoot het op. Halverwege een plaspauze gehouden. Rond een uur gingen we in Dali van de tolweg af en daar wachtte ons een nieuwe gids en een nieuwe chauffeur.
…Eerst onze koffers naar ons hotel, het Landscape Hotel, gebracht. Daarna de lunch gebruikt in de Foreigner Street, direct achter ons hotel. We zitten in het oude gedeelte van Dali met een aantal winkelstraatjes met aan beide zijden winkels die van belang zijn voor de economie van Dali.
… …
…Onze gids heeft in overleg met ons het programma voor vandaag en morgen door elkaar gegooid. In plaats van vandaag geen we morgen Xizhou bezoeken omdat er dan markt is. Dit betekent dat we vandaag met de boot over het Erhai meer gaan om aan de overkant een-tempel te bezoeken.
… …
…Eenmaal aan de overkant was het weer veel trappen omhoog om het tempelcomplex binnen te komen.
… … …
…Van boven had je weer een mooi uitzicht over het Erhai meer en over de pagaode.
… … …
… … …
…Om vijf uur moesten we weer terug met de boot, nog een stukje naar het hotel met de auto en daarna even bijkomen. ’s Avond in het oude centrum gegeten en daarna moe en voldaan naaar bed.

17 april, woensdag
…Om halfnegen op pad met de gids voor een kleine tocht door de oude straatjes en een bezoek aan een katholieke kerk. Hier waren weinig beelden te zien., alles straalde eenvoud uit. Omdat het vroeg was waren de winkels nog dicht en was er verder weinig te beleven.
… … …
… …
…Opgepikt door de chauffeur die ons naar Xizhou bracht, een dorp 24 km boven Dali. Hier hebben we de markt bezocht en heeft Anneke nog wat spulletjes gekocht. Het was er al behoorlijk druk.
… … …
… … …
…Ook bezoek gebracht aan een Bai-huis. De Bai is een volkerengroep in de provincie Yunnan en erzijn ongeveer 2 miljoen Bais. Ze behoren tot de best geintegreerde minderheden in China. Hun naam betekent ‘Wit’ en ze noemen zichzelf ‘sprekers van de witte taal’.
… … …
… … …
…Na het bezoek aan Xizhou zijn we terug gegaan naaar de stad voor een bezoek aan de 3 pagodes van Santa Si. Ze staan ten noordwesten van Dali maar ze zijn niet te beklimmen. De grootste van de drie heeft zestien lagen, is 72 meter hoog en werd in de 9e eeuw gebouwd. Deze bouwwerken hebben divere aardbevingen en zware stormen doorstaan. Achter de 3 pagodes lag nog een tempelcomplex wat we niet bezocht hebben.
… … …
… … …
…Vervolgens eerst ergens van een lunch genoten.
… …
…Daarna zijn we naar de Canshan berg gegaan die tot de uitlopers van de Himalaya behoren. Daar zijn we gestart op 2260 meter hoogte met de kabelbaan die ons naar 2500 meter bracht over bossen en een diep dal. Er waren mooie uitzichten over het Erhai meer en het oude centrum. Er stond wel veel wind waardoor we wat heen en weer werden geslingerd, leuk als je net over een diep dal gaat.
… … …
…We zijn uitgestapt op circa 2500 meter hoogte en via trappen zijn we naar 2600 meter geklommen. Je kunt merken dat we hoog zitten want we hebben wat moeite met de ademhaling. Na wat rondgelopen te hebben weer afgedaald naar het gondel station en naar beneden gegaan met de gondel.
… … …
… … …
…Beneden aangekomen stond de chauffeur al te wachten die ons weer naar ons hotel terug bracht. ’s Avond in het oude centrum gegeten en daarna door de inmiddels zeer drukke straten gewandeld. Op diverse plaatsen werden dansuitvoeringen gegeven. Naarmate het donkerder werd en de lichten overal aan gingen werd het gezellig. In verband met een feest dat komend weekend zou plaatsvinden was het al behoorlijk druk geworden, het was hier en daar aanschuiven.
… … …
… … …
… … …
..Moe en voldaan lagen we pas laat voor ons doen op bed.

18 april, donderdag
…Ontbeten in het Landscape Hotel en nog even wat foto’s gemaakt op het complex. Ook nog de 3 pagodes vanuit de eetzaal op de foto gezet.
… … …
… …
…Afscheid genomen van onze gids, de chauffeur brengt ons naar Dal, een 200 km naar het noordoosten van Dali. Gedeeltelijk over tweebaanswegen en het laatste stuk over een nieuwe weg door de bergen. Onderweg een keer plaspauze gehad bij een schitterend nieuw en ruim aangelegd tankstation. Daar stonden ook wat beelden. Je vraagt je af wat je met zo’n groot station moet doen met de weinige auto’s die op de weg rijden.
… …
…Rond 12 uur waren we in Lijiang waar we door een nieuwe gids werden opgewacht. De chauffeur blijft ook de komende twee dagen nog bij ons. Lijiang ligt aan de voet van de Himalaya in het noordwesten van de provincie Yunnan. Het is een mooi stadje, met name het oude gedeelte en is de bakermat van het Naxi-volk. Ons hotel ligt in het oude centrum en is niet per auto bereikbaar. Bagage wordt vervoerd met een soort bakfiets. Eerst een bezoek gebracht aan de vijver van de Zwarte Draak, gelegen aan de voet van de Olifant berg. Het ligt in een park met een vijver, paviljoens en een museum.
… … …
… … …
…Geluncht buiten het oude stadscentrum en daarna gewandeld door het oude centrum naar ons hotel, het Hexi Hotel. De oude stad van Lijiang, ligt tegen het nieuwe stadsgedeelte aan en is een doolhof ban traditionele Naxi-gebouwen. Veel traditionele gebouwen hebben de aardbeving van 1996 overleefd. Degelijke deels uit leem, deels uit hout opgebouwde huizen hebben solide poorten, een centrale binnenplaats en dakranden met snijwerk van vissen en gelukssymbolen. Aan de rand staat een waterrad.
… …
… … …
… … …
… …
…Bij het hotel aangekomen ingecheckt en onze koffers naar onze kamer gebracht en daarna weer het oude centrum in om een woning van de Mu clan te bezoeken, oude heersers over het Naxi-volk.
… … …
… … …
… … …
…In de tuin van het Mu Clan huis waren nog mooie bloemen te zien.
… … …
…Op weg naar het hotel nog wat plaatjes geschoten.
… … …
’s Avonds vlak bij het hotel wat gegeten en op tijd naar bed.

19 april, vrijdag
…Vanochtend om half negen opgehaald voor een tocht naar de Kloof van de Springende Tijger. (Tiger Leaping Gorge). Het is de belangrijkste attractie van Lijiang. Met op de achtergrond de adembenemende Sneeuwberg van e Jaden Draak stroomt de Jinsha rivier door de kloof, die later uitgroeit tot de machtige Jangtsekiang. De tocht ernaar toe duurt twee uur met de auto en gaat op het laatst langs de rivier.
… … …
…Om dichter bij de rivier te komen moet je eerst 500 traptreden afdalen alwaar je ook een goed zicht hebt op de tijger die de kloof bewaakt.
… … …
… … …
…Eenmaal beneden moet je ook weer de 500 treden naar boven, weliswaar via een andere route, maar je hebt ook de mogelijkheid om je naar boven te laten dragen voor een paar centen door twee dragers. Daar hebben we overigens geen gebruik van gemaakt.
… … …
…Op de terugweg een heerlijke lunch gehad voor een paar centen. In het hotel wat uitgerust en ’s avond in het oude centrum wat gegeten.

20 april, zaterdag
…’s Ochtends wat rondgelopen in het oude centrum. Vanmiddag worden we naar het vliegveld gebracht voor een vlucht naar Chengdu.
… …
… … …
…Had je in Dali rechte straten, in Lijiang had je allerlei bochtige steegjes die allemaal uitkwamen op het centrale plein. Aan de rand van het centrum had je een mooi uitzicht op de besneeuwde bergen, zeker met de heldere blauwe luchten die we vandaag hadden.
… … …
… …
…’s Middags weer heerlijk geluncht in een tentje waar we al eerder gegeten hadden. Om twee uur werden we opgehaald om naar het vliegveld gebracht te worden. Daar afscheid genomen van onze gids en chauffeur. We zouden om 17.25 vertrekken maar in verband met een zwaar onweer in de buurt vertrokken we met een half uur vertraging. Het was een beetje chaotisch omdat veel toestellen vertraging hadden en er steeds andere gates werden aangewezen. Met een half uur vertraging in Chengdu aangekomen waar we werden opgewacht door onze nieuwe gids en chauffeur. We zitten midden in een groot centrum en in het hotel, het Minshan Ane Grand Hotel, geen borg betaald omdat we nog steeds zitten te wachten op vrijgave van onze borg op de visa kaart, van het hotel in Beijing. In alle andere hotels hebben we de borg contant betaald en omdat we anders weer juans over houden hebben we tegen de gids gezegd dat we geen borg wilden betalen wat ze geaccepteerd hebben.

21 april, zondag
…Om half negen opgehaald voor een bezoek aan het Panda instituut. We waren vroeg maar het begon al flink druk te worden. Dor de chauffeur vlak bij de ingang afgezet. Onze gids, een jongen van 18 jaar, haalde de tickets op en wist de juiste weg om de drukke punten te vermijden.
… … …
…Het Panda instituut werd opgericht in 1987.Er wordt geprobeerd panda’s te fokken om zo het uitsterven van deze soort tegen te gaan. Het is begonnen met 6 reuzenpanda’s die uit het wild werden gered. In 2008 had het 24 panda geboorten, en de populatie van in gevangenschap levende panda’s is gegroeid tot 146. Het is een van de grote trekpleisters van Chengdu voor de toeristen. Niet ver van Chengdu ligt het reservaat Fengtonzhai Giant Panda Reserve en het natuurreservaat Wolong, een gebied met bamboebossen waar de laatste wilde panda’s leven. Het instituut ligt in een ruim aangelegd park en via brede wandelpaden kom je uiteindelijk bij de verblijven van de panda’s.
… … …
… … …
…Ook waren er een paar rode panda’s te zien.
… … …
…Na ruim twee uur er te hebben rondgelopen zijn we terug gegaan naar het hotel. Daar is onze gids mee geweest naar een Huawei telefoonzaak om onze oude simkaarten weer in onze telefoon te doen. Morgen vertrekken we weer naar huis. Zelf nog rondgelopen in het centrum, ergens gegeten en ’s avond de koffers ingepakt.

22 april, maandag
…Om half elf uitgecheckt en om kwart voor elf zijn we naar het vliegveld gebracht waar we om 15.40 uur plaatselijke tijd vertrokken. Rond 17.30 Nederlandse tijd geland op Schiphol na een voorspoedige vlucht. Daar opgewacht door Monique die ons naar Best heeft gebracht,
Einde van een hele mooie reis door China waar we mooie dingen gezien hebben en over het algemeen prachtig weer hebben gehad.









Hong Kong 2019 imageHong Kong 2019 imageHong Kong 2019 image
Verslag 1e week Nieuw Zeeland en China reis: Hong Kong
 
11 januari, vrijdag
   Met de trein naar Schiphol gereisd vanaf Den Bosch. Ruim op tijd aangekomen zodat we voldoende tijd hadden voor een lunch. Op tijd vertrokken richting Hongkong en na circa 11 uur vliegen ’s ochtends volgens schema aangekomen op 12 januari. (tijdsverschil van 7 uur)
12 januari, zaterdag
   Met een taxi naar ons hotel , BP Internationaal in het Kowloon district, gereden waar ze ons eerst 1,5 uur wilden laten wachten omdat het erg druk was. Hier waren we het uiteraard niet mee eens, uiteindelijk een kamer gekregen op de bovenste (25e) verdieping. Vanaf de 24e verdieping ging geen lift meer maar dat was voor ons geen probleem. We hadden een prima kamer met uitzicht over de nodige wolkenkrabbers alleen jammer dat het vrij mistig was vanwege de smog.
   Na eerst een paar uur geslapen te hebben een beetje rond gelopen door de wijk die er een beetje armoedig uitzag. Ergens een bordje rijst met curry gegeten en wat boodschappen gedaan bij een supermark tegenover ons hotel. Toen terug naar het hotel om op tijd naar bed te gaan. Tenslotte moesten we 7 uur tijdsverschil inhalen.
13 januari, zondag
   Op tijd wakker, ontbeten op de kamer en daarna op zoek naar een schilderswinkel waarvan we de adressen van Claire gekregen hadden. Daar aangekomen bleek er een andere winkel in te zitten. Toen besloten om met de ferry naar Hongkong Island te gaan. Onderweg daar naartoe kwamen we door een winkelstraat met alle dure merken zoals Gucci, Rolex, Chanel etc. Volgens internet is het de 2e duurste winkelstraat ter wereld. Met de ferry waren we in 7 minuten aan de overkant. Daar was een kermis- en circusterrein. Via dat terrein naar ons volgende adres voor schilder benodigdheden. Ook op dit adres was een andere winkel gevestigd. Op de terugweg een pizza gegeten, weer met de ferry naar de overkant en weer richting hotel gelopen. Onderweg nog een poging gedaan om een schilder zaak te vinden en nu was het raak. Op de 3e verdieping van een gebouw bleek er een te zitten. Wat rond gekeken en Anneke heeft wat kwasten gekocht.
   Op de kamer even een dutje gedaan en daarna in de wijk tegenover ons hotel gegeten. Vervolgens in Temple Street de avondmarkt bezocht waar je van allerlei rommel en bij diverse tentjes eten kon kopen. Op tijd terug op de kamer want de jetlag  speelt nog op.
  
14 januari, maandag
   Weer met de ferry naar Honkong Island, nu om met de Peak tram naar The Victoria Peak te gaan. Een steile rit van 45 graden naar het Sky Terrace waar je in 10 minuten aankwam. Onderweg kwam je langs de wolkenkrabbers die je nauwelijks kon zien vanwege de mist/smog. Op het Sky Terrace was nauwelijks iets te zien. We wilden daar een rondwandeling maken maar vanwege de mist dat achterwege gelaten. Via een zeer steile maar goed begaanbare weg naar beneden gelopen. Vlak bij de ferry pier lag het stadhuis. Daar was een ceremonie bezig met enkele hoogwaardigheid bekleders waar een erewacht en een fanfare voor was opgesteld. Weer met de ferry naar de overkant en terug naar het hotel gelopen. Wat gerust en ’s avonds weer ergens een hapje rijst gegeten en nog een keer over de avondmarkt gelopen.
            
15 januari, dinsdag
…Nog een ochtend om in Hongkong door te brengen. Eerst door het park achter ons hotel rond gelopen om vervolgens nog eens naar de 2e duurste winkelstraat ter wereld te gaan. Aan een kant dure winkels en aan de andere kant van de straat eveneens met daarboven nog 2 etages met allerlei winkels over de hele lengte van de straat (zeker 500 a 700 meter). Er wat gedronken en terug naar het hotel waar we met de taxi naar het vliegveld zijn gegaan. Daar vertrok om 17.25 ons vliegtuig naar Auckland.
   
Waren leuke dagen in Honkong, een en al hoge wolkenkrabbers maar helaas veel smog. De temperaturen waren goed, tussen de 20 en 25 graden. Nu op naar het volgende avontuur.
Nieuw Zeeland 2019 image
Verslag 1e week Nieuw Zeeland en China reis: Auckland
 

16 januari, woensdag
…Dinsdagmiddag tegen zes uur vertrokken met een half uur vertraging omdat 1 passagier weer eens te laat was. Verder een voorspoedig reis en ondanks de vertraging toch nog een half uur te vroeg aangekomen. Helaas had het luchthaven personeel dit niet gekregen en dus alsnog wachten. Op de luchthaven bij een Vodafone stand voor beiden een telefoonkaart gekocht voor 51 NZD (E 3150) met 10GB data en 200 minuten beltegoed. Verder verliep de douane en de koffers ophalen vlot. Via het hotel een taxi geregeld en rond elf uur zaten we al op onze ruime kamer zonder uitzicht.
…Eerst de koffers uitgepakt, toen een paar uur gaan slapen en daarna de stad ingegaan die op 10 minuten loopafstand ligt. In Queens Street (de winkelstraat van Auckland) eerst op zoek naar een nieuwe wereldstekker want die uit Honkong werkte niet. Al snel in het Warehouse gevonden. Deze lag vlak bij de Skytower, dus daar gelijk geboekt voor het draaiend restaurant op 300 meter voor de vrijdagavond om 20.15 uur. In een tentje wat gegeten, bij een supermarkt wat boodschappen gedaan en daarna weer terug naar het hotel. Op de kamer een bordje macaroni klaargemaakt via de waterkoker. Vroeg naar bed want we moesten weer 5 uur tijdsverschil inhalen.

17 januari, donderdag
…Na ’s nachts slecht geslapen te hebben het selfmade ontbijt op de kamer genuttigd. De voorzieningen waren prima: elektrisch fornuis(bleek het niet te doen), waterkoker, broodrooster, wasmachine droger, barretje met twee krukken. Vervolgens de rugzak gepakt om naar het Art Museum te gaan. Bij aankomst daar bleek dit het War Museum te zijn waar we geen zin in hadden om het te bezoeken. Het lag op een heuvel even buiten Auckland vanwaar je een mooi uitzicht had op Auckland. Het is geen echt oorlogsmuseum, maar meer een eerbetoon aan de duizenden gevallenen in de Boerenoorlog en de twee wereldoorlogen.

…Vervolgens naar het uitkijkpunt op Mount Eden. Google Maps leidde ons naar een smalle, geasfalteerde eenbaansweg die naar de top van de uitgedoofde vulkaan Mt. Eden leidde. Deze toornt 196 meter boven zeeniveau uit en biedt 360 graden uitzicht over Auckland en Waitemata Harbour De krater van de vulkaan is 50 meter diep en met gras begroeid. De top is een van Aucklands populairste bezienswaardigheden, want het uitzicht is verbluffend mooi, vooral bij goed weer en dat was het. Voor de Maori’s was Mt. Eden ooit een perfecte pa (verdedigingswerk).

…Vanaf de top weer naar benden gelopen en naar het begin van Queens Street gelopen om een eettentje te zoeken. Bij een Koreaan, er waren veel Koreaanse tentjes, een hapje gegeten. Smaakte niet verkeerd, in ieder geval voor mij niet.
…Op weg naar het hotel kwamen we langs het echte Art Museum, dus daar een bezoek aan gebracht. Het was een mooi gebouw maar de kunst die er tentoon werd gesteld viel erg tegen. Weinig dingen die de moeite waard waren. Thuis op de kamer het restje macaroni van gisteren gegeten en vroeg naar bed.

18 januari, vrijdag
…Vandaag stond het schiereiland Devonport op het programma. Je bent nog maar net aan boord van de veerboot of je moet er al weer af. Het tochtje van de veerbootterminal van de City naar Devonport duurt maar 12 minuten. Toch voelt het alsof je in een andere wereld terechtkomt. Daar tussen de oude huizen heerst niet de stress zoals in de City.

…Deze stad nodigt uit om door de hoofdstraat te slenteren, waar kleine winkels, cafés, restaurants en gezellige pubs wachten. In een van de cafés een kopje koffie/thee gedronken. Het gaat in NZ er anders aan toe dan bij ons. Eerst aan de bar bestellen, betalen en dan krijg je een vlaggetje ,of iets dergelijks, met een nummer erop en ga je aan een tafeltje zitten. Daar wordt de bestelling dan gebracht. Dit nodigt niet uit om een fooi te geven of een tweede kopje te bestellen.
… Vervolgens op nar Mount Victoria. Op weg er naar toe moet je je benen flink strekken, maar de beloning is een schitterend uitzicht over de Hauraki Gulf en Auckland.

…Terug in het dorp nog even een wandelingetje gemaakt langs de kust naar de punt van het eiland waar een fort staat. Daar niet binnen geweest maar er langs gelopen naar het strand aan de andere kant. Op de terugweg bij een tentje een heerlijk frietje gegeten en weer terug naar de veerboot gelopen. We konden direct doorlopen want de boot vertrok gelijk. Nu hadden we een uitzicht op de skyline van Auckland met zijn wolkenkrabbers en Skytower. Beduidend minder dan in Hongkong. Op de kamer even gerust.
…Om halfacht aangelopen voor ons diner op de Skytower. Met de lift naar het Sky deck op de 52e verdieping. Daar kon je rondom lopen en had je mooie uitzichten, alleen was het niet zo helder als 7 jaar geleden. Toen met de lift naar de 53e verdieping waar we werden verwelkomd en naar onze plaats werden gebracht, direct aan het raam. Hier wachtte ons een heerlijk keuze driegangenmenu. Ondertussen draaide het restaurant 360 graden rond, twee keer in een uur. Dus steeds een ander uitzicht en een oplichtende stad vanwege het donker worden. Heerlijk gegeten en na twee uur konden we de paar dagen in Auckland waardig afsluiten. Behalve het diner totaal andere dingen gedaan dan 7 jaar geleden maar het was moeite waard. Morgen begint ons camper avontuur.

Verslag 2e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland
 

19 januari, zaterdag
Om tien uur opgehaald door de taxi die ons naar het camperverhuurbedrijf van Britz heeft gebracht. Dachten daar gelijk geholpen te worden maar helaas een wachttijd van 1 tot 1,5 uur. Ondertussen wat formaliteiten afgewerkt en gewacht tot we opgeroepen werden. Na twee uur waren we aan de beurt en moest eerst het contract afgewerkt worden, toen weer wachten en uiteindelijk werden we door een knulletje naar onze camper gebracht. Deze gaf ons uitleg over de werking van een aantal zaken. Nu bleek dat we een camper hadden met in de alkoof een bed en achter in de camper, tot onze grote verrassing , een vast bed. Hierop gereclameerd dat dat de bedoeling niet was. Helaas geen andere camper beschikbaar maar ze zouden hun best doen en maandag zoude we er meer over horen. Om drie uur ’s middags uiteindelijk , na nog wat problemen met de watertank, aangereden naar een supermarkt (Pack & Save) om de eerste boodschappen te doen.
…Toen de eerste beste camping (Ramarama Caravan Park) opgezocht, erlangs gereden en wegens slechte toegang een nieuwe opgezocht. Deze eerst gebeld, er was plaats dus aangereden. Rond half zes daar aangekomen, de zaak geïnstalleerd, gegeten en naar bed gegaan. We hadden het helemaal gehad.

20 januari, zondag
Na een redelijke nacht op tijd opgestaan, in de camper ontbeten en daarna een plan voor de volgende camping opgesteld. De keuze was gevallen op een Kiwi camping in Port Waikato aan de gelijknamige rivier De plaats ligt aan de monding van de rivier die uitkomt in de Tasman Zee. Op ons gemak daar naar toe gereden door een heuvelachtig landschap. Ondertussen was de regen opgehouden en begon de zon door te komen en de temperatuur op te lopen richting 23, 24 graden en een UV-index van 10. Via NOS-teletekst de eerste tegenvaller gelezen over Feyenoord, 3-1 verlies in Zwolle, even slikken.


… Na de koffie/thee en een lunch ons klaargemaakt voor een wandeling. Deze voerde ons naar de zee en door de duinen. In een cafeetje iets gedronken en na 3 uur waren we weer terug op de camping. Anneke is wat gaan hobbyen en ik ben nog een stukje wezen lopen waar ik zandduinen tegenkwam. Na het eten aan het verslag gewerkt en wat zitten stoeien om een groep voor mailverzending aan te maken. We komen nu een beetje in ons ritme en zijn om 10 uur naar bed gegaan.

21 januari, maandag
… Rond acht uur opgestaan en ontbeten. Rond half tien reden we van de camping af (misschien iets voor de laatste nacht met de camper) en 500 meter verder even afgeslagen naar de zandduinen. Wat gister droog lag was nu vol water vanwege de vloed. Stoeltjes uit geladen en een kopje koffie/thee gedronken en genoten van het uitzicht.

… Rond 11 uur aangereden voor het meer serieuze werk, d.w.z. richting Wellington rijden. Eerst weer een 25 km naar het oosten, richting Highway 1. Waar we op de heenweg over de one-lane-bridge rechtsaf gegaan waren lieten we deze nu links liggen om via de 22 naar Waingaro te rijden waar een camping was. De weg ging door een heuvelachtig gebied met af en toe mooie uitzichten. Vlak voor Naike langs de weg geparkeerd om te lunchen. Ook hier weer een mooi uitzicht.

…Gezocht naar een camping bij Waingaro maar daar waren de recensies zo slecht van dat we besloten om een andere camping op te zoeken, dit werd er een in Ngaruwahia om hier een nacht te blij. Dit bleek een camperplek aan de rivier de Waikato te zijn, even buiten het centrum van de plaats.

…Besloten om hier een nacht te blijven staan. In het dorp wat boodschappen gedaan en daarna een stukje langs de rivier de Waikato, met 425 km de langste rivier in NZ, gewandeld over een mooi fietspad- annex wandelpad. Na 4km weer terug gewandeld en de rest van de avond rustig aangedaan.

22 januari, dinsdag
…Na voor het eerst een nacht goed geslapen te hebben om acht uur opgestaan. Ontbeten en daar na eerst een wandeling langs een zijtak van de Waikato rivier gemaakt. Mooie wandeling, klimmen en dalen met mooie bomen en bloeiende bloemen. Om half tien de camper gestart en via highway 39 naar Waitomo gereden waar een top 10 Holiday park was. Een slingerende weg van circa 80 km met wederom mooie uitzichten. Rond half twaalf ingecheckt op de camping. Het was inmiddels al warm geworden en we vroegen om een plaats met wat schaduw. Die hebben we niet voor de camper maar we kunnen wel de stoeltjes onder een boom vlak bij zetten. We zijn hier acht jaar gelden ook al geweest en hebben toen een bezoek gebracht aan de gloeiwormengrot die hier is. Die slaan we nu over.

… Na de lunch hebben we een groot deel van de Waitomo Walkway gelopen met een uitstapje naar een lookout waar je wederom een schitterend uitzicht had. Je kunt het moeilijk beschrijven want je moet het gezien hebben. Het was een mooi wandelpad wat deels door het bos liep, deels door weilanden (leek een beetje op Ierland en Zuid-Limburg). Af en toe over een bruggetje of over omheiningen heen via trappetjes. Rond half vier waren we weer terug op de camping waar Anneke is gaan zwemmen in het hier aanwezige zwembad. De rest van de dag besteed aan verslagen en foto’s bijwerken, eten en luieren

23 januari, woensdag
…Vanochtend op tijd opgestaan na redelijk geslapen te hebben. Ontbeten en daarna op weg na de eerste van de drie bezienswaardigheden. Ze liggen op 30 a 35km van de camping. Het is een bochtige weg en erg heuvelachtig. Na drie kwartier aangekomen bij de eerste bezienswaardigheid, de Piripiri Caves, waar zich gloeiwormen in bevinden. Na ene korte wandeling naar de cave en een nog kortere afdaling in de cave hebben we helaas weinig gloeiwormen gezien.

Vervolgens naar de 2e bezienswaardigheid, een 3 km verderop, de Marokopa Falls. Na een wandeling van 10 minuten werden we getrakteerd op een heel mooi uitzicht op de schitterende waterval.

… Weer 10 minuten terug wandelen en op naar de 3e bezienswaardigheid waar we al langs gereden waren, de Mangapahue Natural Bridge. Daar eerst geluncht want het was inmiddels al twaalf uur. Vervolgens een rondwandeling die ons naar de Natural Bridge leidde. Dit was een rotsformatie die zich als een brug over de rivier boog. Verder liep de wandeling door heuvelachtig weide terrein met her en der de nodige rotsblokken. Na een half uur waren we weer bij de camper en na nog een uur waren we op de camping waar het voor de rest van de dag vrije besteding is.

24 januari, donderdag
…Na een nacht met regen aardig uitgerust opgestaan Ontbeten, water bijgetankt en op weg naar een pompstation om bij te tanken. Deze na circa 15 km gevonden. Tanken is hier niet zo duur, is ongeveer 65 eurocent de liter. Omdat er een controle lampje brandde, bleek het licht te zijn, deze eerst laten maken. Na wat vragen en rondrijden eindelijk bij de juiste persoon terecht gekomen. Daar heeft een jonge meid van Duitse afkomst en tegenwoordig wonend in NZ met enige moeite het lampje verwisseld, De kosten kunnen we bij het camperverhuurbedrijf terug krijgen.
… Toen op zoek naar een wandeling in de buurt die we hier 8 jaar geleden ook gelopen hebben. Deze snel gevonden en de camper geparkeerd op een grote picknick plaats langs een riviertje. Het was inmiddels al half twaalf. Eerst de wandeling gelopen in het Mangaokewa Gorge Scenic Reserve, dichtbij de plaats Te Kuiti aan de SH30. Via een hangbrug naar een cascade gelopen, circa 25 minuten, wat niet zoveel voorstelde. Vervolgens tot een “watervalletje” gelopen waarvan ik dacht dat het niet de bedoelde waterval was. Nog een stukje doorgelopen voor de echte maar helaas niet aangetroffen. Wel weer een hangbrug en aan de overkant kon je langs de andere kant weer naar het carpark lopen. Maar omdat Anneke al eerder afgehaakt was dezelfde weg teruggelopen. Het was een schaduwrijke route over een soms lastig begaanbaar pad , veel wortels en stenen en trappetjes. Maar in de schaduw was het heerlijk lopen. In de rivier probeerde een auto er door heen te rijden, zat op een gegeven moment vast, kwam weer op gang en is toe omgekeerd en teruggereden. De temperatuur ligt boven de 25 graden in de zon.
.. .. .. .. ..
.. Rond twee uur weer terug bij de camper en eerst geluncht. Daarna weer op pad over de SH43, de Forgotten World High Way. Een mooie weg, veel bochten en veel klimmen en dalen. Onderweg nog wat gedronken en om zes uur de camper geparkeerd bij de Tangarakau Gorge. Eerst wat gegeten en toen op en pad naar beneden om de buurt te verkennen. Dit bleek dood te lopen dus dat was gauw gedaan. Verder wat aan de verslagen gewerkt en op tijd naar bed. Of we hier mogen staan, geen idee, we zien het wel.
..
25 januari, vrijdag
…Na de nacht doorgebracht te hebben in de Tangarakau Gorge, ergens langs de weg, op tijd wakker in een mistige omgeving. We zaten toch wel op hoogte. Weinig verkeer langs gekomen dus redelijk goed geslapen. Vandaag moesten we het laatste stuk van de SH43 afrijden tot Stratford waar we boodschappen moesten doen en een camping zoeken. Onderweg een paar keer uitgestapt om van het uitzicht te genieten en ook nog een stukje gewandeld vanwaar we een goed uitzicht hadden op Mount Taranaki, in het Egmont National Park.
.. .. ..
… Hier kwamen we 4 oudere lokale dames tegen die op de fiets waren, twee met een elektrische. Knappe prestatie want er zaten een paar pittige beklimmingen tussen. Rond half een reden we in Stratford de parkeerplaats op van supermarkt New Word waar we voor de komende dagen groente e.d. ingeslagen hebben. Toen naar de camping, een Kiwi Camping waarvan we een kortingskaart hadden. Bleek op een heel andere naam te staan en was in 2015 al verlopen. Maar de vriendelijke receptioniste met de camping gebeld die de kaart aan ons had gegeven en na een kwartier was alles geregeld en hadden we een nieuw registratienummer op de kaart staan met de juiste naam. Het is een mooie camping met een schone douche gelegenheid. In 2011 zijn we ook op deze camping geweest maar toen was het nog een Top 10 Holiday Park en was het regenachtig zodat we de Mt. Taranaki niet hebben kunnen zien. De berg is 2518 meter hoog en in 1775 is er voor het laatst een eruptie geweest.

Einde van de 1e week met de camper.

Verslag 3e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland
 

26 januari, zaterdag
…Het was half tot zwaarbewolkt toen we opstonden dus was Mt. Taranaki niet te zien. Eerst de spullen opgeruimd en de camper buiten de camping gezet. Naar het dorp gewandeld om de Clock Tower te bewonderen waar op gezette tijden het verhaal van Romeo en Julia wordt uitgebeeld.in de klokkentoren Waren precies op tijd, rond 10 uur. De volgende uitvoering was om 13.00 uur.
…Vervolgens voor een korte rit van ca. 40 km naar New Plymouth gereden. Het is een plaats met meer dan 60.000 inwoners aan de Abel Tasman Zee. De wagen vlak bij het Govert-Brewster Art Gallery geparkeerd om dit te bezoeken. Het museum is gevestigd in een voormalige bioscoop, waar sinds 1970 kunstgalerie Govert-Brewster zit, Het is een mooi gebouw waar heel weinig kunst tentoon wordt gesteld. Het stelde allemaal niet veel voor dus hier waren we gauw weg. De Clock Tower buiten het gebouw en de buitenkant van het museum waren meer de moeite waard.
..
…Na het bezoek naar de camping gereden, het Fitzroy Beach Holiday Park. Deze camping ligt direct aan zee en er waren nog maar 2 plaatsen om uit te kiezen. De plaats uitgezocht die wat verder naar boven lag met een mooi uitzicht op de zee. Ons geïnstalleerd, gegeten en ons toen opgemaakt om een stukje van de Coastal Walkway te lopen. Het is een promenade van circa 7 km die zich strekt over bijna de gehele lengte van de stad. Het bestaat uit betonnen platen en is geschikt voor wandelaars en fietsers. Het was vrij druk, zaterdag en vakantietijd maar heerlijk gewandeld met de altijd bruisende golven op gehoorafstand. Na twee uur moe en voldaan terug op de camping waar het avondritueel kan beginnen. Eten klaarmaken en verslag maken.
.. .. ..
…Gisteravond nog even alleen een stukje van het kustpad gelopen. Op zoek naar de windstaaf. Deze knalrode Wind Wand is 5 meter hoog, weegt 900 kg en is geplaatst op de promenade, de Coastal Walkway. Kunstenaar en filmmaker Len Lye is de man achter New Plymouths bijzondere oriëntatiepunt.
.. ..
27 januari, zondag
…Om negen uur waren we al op weg. Omdat het regende een flink aantal km gemaakt. Onderweg wat gedronken met uitzicht op de koeien en een keer geluncht met uitzicht op de kliffen en het strand.

…Op weg naar Whanganui waar we een camping wilden zoeken. Op een Kiwi camping vlak bij het strand terecht gekomen waar we voor twee nachten geboekt hebben. We kunnen hier in de stad wat zaken bezichtigen. Anneke heeft telefonisch de overtocht met de ferry geboekt voor a.s. woensdag. We worden om 08.00 uur verwacht bij de ferry terminal, gelijk de terugtocht geboekt voor 3 weken later. Mochten we meer tijd nodig hebben dan kunnen we dit nog aanpassen. Vervolgens een wandeling gemaakt naar het strand en door de duinen. Verder is het genieten van de weer doorgebroken zon.
.. ..
28 januari, maandag
…Vannacht rond 04.45 opgeschrikt door de telefoon. Snapte gelijk dat het iets met Feyenoord te maken had en dat ze gewonnen hadden. Konden geen verbinding met de telefoon krijgen maar NOS-teletekst gaf aan dat ze 020 afgedroogd hadden. Eindelijk eens gerechtigheid. Vannacht maar de uurtjes inhalen. Eerst naar het strand gereden waar Anneke een frisse duik heeft genomen in de zee waar toch een stevige onderstroom inzat.
…Verder een kijkje genomen in de stad. Met de camper er naar toe en bij een Count Down geparkeerd. De stad heeft meer dan 40.000 inwoners en ligt langs de gelijknamige Whanganui river. De rivier is de langst bevaarbare van Nieuw Zeeland en loopt van de berg Tongariro naar de zee bij Whanganui. Er is een gezellige winkelstraat met koffie tentjes en de nodige winkels, ook wel wat leegstand. Op een terrasje koffie met gebak genomen op de 6-2 overwinning. Bij een bookstore nog een boek met wandelingen gekocht
..
…Toen naar de overkant van de rivier gelopen om Drury Hill te bezoeken, een chiquere wijk. Deze wijk ligt op een heuvel en is lopend te bereiken via trappen of een tunnel van 213 meter die de berg in gaat en met een lift aan het einde die je 64 meter omhoog brengt boven op de heuvel. Daar is een uitzichttoren die na 176 treden boven op een schitterend uitzicht geeft over de omgeving. Op de terugweg nog even bij het opera huis geweest, het linker gedeelte ziet er niet uit. Vervolgens nog wat boodschappen gedaan bij de Count Down en toen terug naar de camping.

29 januari, dinsdag
…Vandaag een rit van 200 km voor de boeg naar Wellington. Woensdagochtend om acht uur vertrekt de boot naar Picton. Na 75 km een pauze gehouden en om 11.30 uur reden we Queen Elizabeth Park. Een schitterend aangelegd park tussen Highway 1 en de zee. Er zijn diverse picknickplaatsen en je kunt er de nodige wandelingen doen. We zijn eerst gaan lunchen.
.. ..
…Daarna een van de wandelingen gedaan die door open gebied langs de duinen en het gebied daarachter liep. Mooie uitzichten op de bergen en de duinen. Wel was het warm want de temperatuur was opgelopen tot 26 graden.
Anneke is even in de zee gaan zwemmen die hier erg rustig is. Er waren meerdere mensen aan het zwemmen. Ik heb noch een andere track van ruim een uur gelopen. Daarna gegeten en om zeven uur weer verder gereden tot 17 km voor Wellington. Daar staan we in een plaats, vlak voor Wellington, langs de kant van een weg om te overnachten. Morgen gaat om 5.45 uur de wekker... ..
..
30 januari, woensdag
…Om kwart voor zes opgestaan en ontbeten en om kwart voor zeven stonden we bij de ferry. Was een tijdje wachten maar tegen achten waren we op de boot en die vertrok met bijna een half uur vertraging richting Picton op het Zuidereiland. Onderweg mooie uitzichten toen we de Queen Charlotte Sound invoeren Met drie en een half uur vertraging waren we in Picton. Op de boot had Anneke al weer contact gehad met het verhuurbedrijf omdat we weer problemen hadden, nu deed een remachterlicht het niet en er was iets mis met de airbag.
.. .. ..
… Eerst een camping opgezocht die 900 meter van de ferry af lag. Opnieuw met het verhuurbedrijf gebeld, hadden natuurlijk niets laten horen. Uiteindelijk konden we naar een garage 500 meter verder op. Eerst gegeten en toen er naar toe, nu hadden we het vrij snel gevonden. Hele vriendelijk mensen die ons hielpen. Problemen waren gauw verholpen. Het probleem met het verhuurbedrijf, volgens de garage man, is dat ze het een half jaar druk hebben en dan zoekt iedereen weer ergens anders een baan omdat het dan laagseizoen is. Gevolg , weinig gekwalificeerd personeel zodat je nauwelijks uitleg krijgt. De man gaf nog een paar tips en toen konden we weer terug naar de camping. Lopend naar het dorp gegaan om te kijken of we een excursie konden boeken, maar dat lukte niet omdat er te weinig aanmeldingen waren. Ook nog op zoek naar een muis voor mijn laptop, die werkte naar een val niet meer naar behoren. Helaas niets gevonden, komt morgen wel in Blenheim. We waren bekaf toen we weer op de camping waren, ook de warmte (het gaat richting 30 graden) was daar debet aan. Na het eten op tijd naar bed gegaan.
.. ..
31 januari, donderdag
... Om halfnegen waren we op pad om een wandeling te maken, helaas niet kunnen vinden. Toen maar op weg richting Christchurch. In Blenheim eerst een muis gekocht zodat ik weer aan de verslagen kan werken. Onderweg getankt, het is op het zuidereiland wel duurder, ongeveer 0,95 cent per liter. Op een parkeerplaats wat gedronken en wat foto’s genomen We rijden nu langs de Pacific Ocean.
.. ..
… Vervolgens weer wat km gemaakt en in Kaikoura eerst gegeten tegenover een hospitaal en even door het plaatsje gelopen. En winkeltjes bekeken. Ook een Presbyritaanse kerk op de foto gezet alsmede een klok verwerkt in houtsnijwerk.
.. ..
…Weer een tijdje gereden door een afwisselend landschap. Som s langs de zee, dan weer een stukje door het binnenland om over een heuvelkam te komen. Er wordt hier veel aan de weg gewerkt want om de haverklap was het stoppen omdat 1 weghelft afgesloten was. Rond vier uur bij Cheviot gestopt bij Anna’s Lagoons. Een picknickgebied langs een grote vijver. Helaas mogen we hier niet overnachten. We houden hier een paar uurtjes rust en rijden dan weer verder en zoeken een parkeerplaats op langs de SH1 waar we de nacht willen doorbrengen.
..
…Even na Cheviot op een parkeerplaats langs de SH1 de nacht doorgebracht. Ik heb daar ’s avonds nog even een stukje gelopen langs een rivier en nog wat plaatjes geschoten.
.. ..
1 februari, vrijdag
…Vanochtend rond zeven uur wakker en om 10 uur reden we een camping op bij Christchurch, het North-South Holiday Park, direct gelegen aan de SH1. Omdat het ’s middags wat zou gaan regenen de rest van de dag op de camping doorgebracht, morgen gaan we Christchurch
in.

Verslag 4e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland
 

02 februari, zaterdag
…Vanochtend met de camper naar het begin van de Gondola gereden, een klein half uurtje rijden. Op 500 meter van het begin de camper geparkeerd langs de kant van de weg. Even na tienen hadden we onze tickets. Het was nog niet druk en binnen 10 minuten zaten we in de gondel die ons in tien minuten naar een hoogte van 445 meter boven zeeniveau bracht naar Mt. Cavendish. Daar hadden we een mooi uitzicht over Lyttelton bij Lyttelton Harbour.
.. .. ..
Met de benenwagen naar beneden gewandeld over een goed begaanbaar pad maar erg stijl. In drie kwartier waren we bij het beginstation van de Gondola en om 12.00 uur waren we weer bij de camper.
.. .. .. ..
…Vervolgens op weg naar het centrum van Christchurch. We hadden besloten om de camper bij een supermarkt in de buurt van het centrum te zetten op de parkeerplaats. Helaas bleek dit een parkeergarage te zijn . Iets verder weg de camper in een rustige straat geparkeerd. Via Google Maps naar het centrum gelopen via het Hagley Park, was toch 4 km. Bij het centrum aangekomen was er niets meer te zien van de aardbevingen. Overal nieuwbouw of gebouwen in aanbouw. Langs de gedenkmuur gelopen voor de slachtoffers van de aardbeving. Ergens een pizza gegeten en toen langs de Kathedraal gelopen waar nog wel de verwoesting was te zien .Ze zijn inmiddels met de restauratie begonnen. Er om heen gelopen en het trammetje langs zien komen. Verder geen schade gezien.
.. .. ..
.. .. ..
De laatste foto is genomen direct na de aardbeving.
.. Weer terug naar de camper, een supermarkt dichtbij de camping bezocht en bekaf waren we om zes uur op de camping terug.

03 februari, zondag.
… Met barstende hoofdpijn wakker geworden en wat aspirine genomen. Om kwart over negen reden we richting Akaroa waar we wat excursies willen doen. Een mooie tocht van 87 km die vlak voor Akaroa over de top van een berg ging met mooie uitzichten .
…In Akaroa als eerste naar de I-site gegaan waar we voor ’s middags een boottocht geboekt hebben die dolfijnen en pinguïns spot. Dit was mogelijk en gelijk ook voor maandag een tocht met een 4x4 drive geboekt waar we van alles gaan bekijken. Langs het water op een parkeerplaats langs Akaroa Harbour geluncht.

…Daarna naar de haven gelopen waar we een kleine boot hadden met een man of twintig erop. We waren als eerste en zijn boven op het dek gaan zitten. Om twee uur vertrokken we richting open zee. Onderweg zoeken naar de pinguïns en jawel hoor, na een halfuur zagen we de eerste pinguïns. Het is het kleinste soort wat hier bivakkeert. Soms zagen we een enkeling en af en toe een grotere groep van een stuk of zes. Er zijn verschillende soorten, hier waren de blauwe pinguïns.
.. .. ..
..
…Vervolgens lang de kustlijn verder gevaren en nog wat vogels gespot en langs een ‘hole in the Rocks’ gevaren. Toen de open zee op, en dat was af en toe heftig, om dolfijnen te spotten. Daar niet gezien maar op de terugweg kwamen we ze wel tegen. Moeilijk om ze op de foto te krijgen, maar we hebben toch een redelijke foto. Al met al een geslaagde excursie waar we zagen wat er beloofd werd.
.. .. ..
…Moe en voldaan een camping opgezocht die vlak bij het stadje ligt. Morgen kunnen we lopend naar de haven voor onze tweede excursie. Vanaf de camping hebben we een mooi uitzicht over de baai waar Akaroa aan ligt.

04 februari, maandag
…Vanochtend hadden we alle tijd, we hebben om 12.00 uur een excursie met een 4x4 busje die ons langs verschillende punten zal brengen. In de baai lag inmiddels een groot cruise schip. Tegen 11 uur aangelopen via een stijl pad die ons direct aan het begin van het dorp bracht. We moesten precies aan de andere kant van het dorp zijn, net als gisteren bij de haven. En inderdaad, we waren er natuurlijk ruim op tijd, zodat we nog een foto van een van de kerkjes konden nemen. Het cruiseschip kon nergens aanmeren dus alle gasten die van boord wilden moesten met bootjes naar de wal vervoerd worden. We hoorden later van een van onze mede passagiers dat er 2500 gasten aan boord waren en 1000 man personeel. Een hele operatie om in ieder geval een flink deel van de gasten aan land te brengen voor de nodige excursies. Alle was afgezet voor deze mensen zodat zij gedisciplineerd en snel hun excursie konden doen.
..
…Om 12.00 uur vertrokken we met 8 personen, waarvan er 6 van het cruiseschip waren, en onze chauffeur annex gids Sue. Het eerste doel was de vuurtoren die aan de uitgang van Akaroa Harbour lag aan de Pacific Ocean. Onderweg enkele stops bij wat uitzichtpunten. Het probleem is dat alles mooi is dus je kunt wel plaatjes blijven schieten. Het schiereiland bestaat uit 3 vulkanen en de vuurtoren ligt aan de vulkaan het dichts bij de zee. Eerst via een smalle asfaltweg die later overging in gravel maar we hadden een goede chauffeuse. Van bij de vuurtoren hadden we een mooi zicht op een rots met een gat erin.
.. .. ..
…Toen op naar het volgende punt, de koffiepauze met onderweg uitleg over de vegetatie. Goede koffie met vers gebakken koekjes en muffins.
.. ..
…Vervolgens naar een schapenfarm die weiden kort moeten houden voor de pinguïns. De kleine blauwe pinguïn nestelt zich tegen de hellingen op. Als het gras te hoog is komen ze er moeilijk doorheen. We hadden de mogelijkheid om de schapen te voederen Toen op naar een project wat te vergelijken valt met het zeehonden project in Pieterburen. 25 tot 30 jaar geleden hebben ouders van een van de gidsen zich het lot van de blauwe pinguïn aangetrokken en vangen zieke, verdwaalde en baby pinguïns op. Ze voeren ze bij en als ze sterk genoeg zijn worden ze weer vrijgelaten in een van de vele baaien die er zijn. Op dit moment was er maar 1 baby pinguïn die opgevangen werd. Rond het huis stonden tientallen hokken waar eventueel de pinguïns opgevangen konden worden. Het is hetzelfde soort dat we gisteren met de boot gespot hebben.
.. .. ..
…Om vier uur waren we weer terug bij de haven na een hele mooie excursie in een schitterende omgeving. Normaal kom je hier niet. Bovendien hadden we het geluk dat het wederom een schitterende dag hadden met een blauwe lucht en een temperatuur van ruim boven de twintig graden. We zijn blij dat we Akaroa bezocht hebben.
.. .. ...
…Morgen op weg naar Dunedin, nog wel ruim 400 km rijden, voor eventueel een excursie met de trein.

05 februari, dinsdag
…Vanochtend om acht uur vertrokken, weer terug via de slingerende weg naar Christchurch. Een eindje voor Christchurch afgeslagen naar Lincoln en daar de SH1 richting zuiden genomen. Een keer gestopt voor koffie en bij Ashburton het Ashburton Domain bezocht, een groot park met veel kleurige bloemperken. Daar een klein uurtje rond gelopen .
.. .. .. ..
…16 km voor Timaru geluncht en bij Patiti Point in Timaru een wandeling langs het strand en door de duinen gemaakt. Helaas was na drie kwartier de track afgesloten zodat we langs dezelfde weg terug moesten. Het was een frisse strandwandeling want de temperatuur was wat gezakt, achter de duinen was het wel warm. Bij Glenery, een 130 km van Dunedin, de camper op een P gezet naast een brug over de Waitaki River. Hier gaan we overnachten. Er is hier nog een wandelingetje die we na het eten gaan doen. Anneke heeft inmiddels via internet de Scenic Railway reis geboekt voor Dunedin, die loopt van Dunedin tot Pukerangi in het binnenland. Het is een reis van twee uur heen en twee uur terug die o.a. door de Taieri George loopt. We gaan dit donderdag beleven want woensdag rijdt de trein niet i.v.m. een feestdag.
.. .. ..
06 februari, woensdag
…Om kwart over acht zaten we in de camper richting Dunedin. Eerst getankt in Oamaru met de nodige problemen. Eerst bleef het betaalapparaat hangen, toen hield de pomp er naar 1 liter mee op en uiteindelijk was het gelukt. Alleen bij iedere betaling reserveren ze 90 euro dat later, hopelijk, weer verrekend wordt. Verder onderweg gestopt bij de Moeraki Boulders. Dit zijn enorme bolvormige keien die op het strand liggen. Deze keien hebben een diameter tot wel 2 meter en zijn miljoenen jaren oud en lijken zo aangespoeld op het strand. Een fraai gezicht.
.. ..
…Toen weer op weg in een steeds mooier wordend landschap. Er is hier de nodige landbouw en veeteelt. Het zijn grote kuddes met koeien of schapen die in aantal vaak boven de honderd liggen. In Dunedin bij het station de wagen gratis geparkeerd vanwege de feestdag. Eerst geluncht en toen de stad in. Het miezerde af en toe zodat het niet zo druk was. Alleen bij het oude stationsgebouw was het druk. Even in de kerk geweest en voor iedereen een kaarsje opgestoken, dat wil zeggen 1 kaars voor allen. Daarna een camping opgezocht, een Kiwi camping die 4 km van het centrum ligt en aan de zuidkant van het begin van het schiereiland aan de Pacific Ocean.
.. .. ..
…Aan het eind van de middag nog een Pacific Ocean strandwandeling gedaan.
.. ..
07 februari, donderdag
…Vanochtend reden we om acht uur de camping af na eerst water bijgevuld te hebben. Tegen half negen reden we het parkeerterrein op van het station van Dunedin. Het was al aardig vol maar we hebben maar 1 plaats nodig. Kosten voor de hele dag 5 NZD oftewel 3 euro. De trein vertrok met 20 minuten vertraging. Het traject is her vroegere expresse lijntje van Dunedin naar Middlemarch en voert door de Taieri Gorge die in het binnenland ligt. Hij rijdt 100 tot 200 meter boven de rivier die door de Gorge heen loopt en slingert constant. Onderweg komt hij langs vroegere stations zoals Wingatui, Salisbury, Parera, Hindon om uiteindelijk in Pukarangi uit te komen. De coupe treinstellen zijn nog origineel van hout, vloerbedekking op de grond en stoffen bekleding. We hebben alle twee een plaats bij het raam en een tafeltje tussen ons in en geen medepassagiers naast ons, erg relaxed. Onderweg zijn er adembenemende uitzichten. Na ruim twee uur waren we in Pukarangi waar we een kwartier naar buiten mochten omdat de 2 locs weer naar de achterkant gerangeerd moesten worden zodat we de terugweg konden beginnen. Om half drie , ruim een uur later dan gepland, waren we terug in Dunedin. Omdat chinezen schijnbaar niet weten hoe je een toilet moet gebruiken was er voor hen speciaal een bord aanwezig. Ik ben benieuwd hoe dat straks in China gaat.(PS. Ook bij verlies kunnen we er nog een feestje van maken)
.. … .. .. ..
…Nu op naar de Catlins. Via de SH1 richting Owaka. Weer een schitterend landschap om doorheen te rijden. Licht gloeiend met de wat hogere bergen op gepaste afstand en de Pacific Ocean nooit ver weg. Even naar Balclutha de toeristisch route genomen die langs de kust loopt en bij Kaka Point even gestopt voor een kop thee en een foto. Mooie golven, harde wind en koud buiten. Toen opzoek naar een plaats voor de nacht die we even voor Owaka aan de SH1 vonden. Het is het parkeerterrein bij een wandeling, de Tunnel Hill Historic Walk. Na het eten deze korte wandeling gelopen die door een tunnel voerde en na de tunnel ophield. Weer terug en vlak bij nog een weg ingeslagen met weer schitterende vergezichten. Kortom een hele mooie zonnige en succesvolle dag
.. .. ..
8 februari, vrijdag
Op tijd aangereden naar Surat Bay om zeeleeuwen te spotten. Toen we naar het punt reden kwamen we in de baai al twee tegen, nog niet zo erg duidelijk. Het is weer een schitterende omgeving met op afstand e Pacific Ocean. Het is eb aan het worden dus de baai begon droog te vallen. De camper geparkeerd en op pad voor de wandeling. Al gauw kwamen we de eerst zeelleeuw tegen die heerlijk op het strand lag te zonnen. Uitgebreid de zeeleeuw bekeken omdat we als enige op het strand liepen.
.. ..
…Uiteindelijk verdwenen ze in zee en toen kwamen net wat chinezen kijken, helaas te laat. Wij waren wat verder gelopen en kwamen weer een tegen. Even teruggelopen om de chinezen te waarschuwen die rap kwamen kijken. Wij weer verder en jawel, weer een op het strand. Stoeltjes uitgeklapt en wat crackers gegeten en intussen de zeeleeuwen bewonderd. Het begon drukker te worden en wij zijn weer teruggelopen naar de camper voor een kopje koffie en het uitzicht.
.. ..
…Vervolgens een ritje naar de overkant van Surat Bay waar we de lunch gebruikt hebben. Uiteraard weer een mooi uitzicht op de baai die nu bijna helemaal droog lag. Ook nog een kleine Bush walk gedaan.
.. .. ..
…Nu op weg naar Lake Wilkie waar we een korte wandeling gemaakt hebben. Onderweg kwamen we nog een huis tegen waar de bewoner theepotten verzamelde, een leuk gezicht.
.. ..
…Als laatste voor vandaag een bezoek gebracht aan de Macleans waterval die we bereikten na een wandeling van een kwartier.
.. Een bijzonder geslaagde dag vandaag,

Verslag 5e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland

09 februari, zaterdag
…Rustig opgestaan omdat we tegen 11 uur bij onze activiteit moesten zijn. Binnen 5 minuten waren we op de weg naar Cathedral Coves, een grot aan het strand die alleen bij laag water te bereiken is. De weg van 2 km er naar toe is gravel en het begin is erg smal. Maar omdat iedereen die kant op ging geen tegenliggers en waren we snel op de parkeerplaats. Vandaaruit een wandeling van 15 minuten naar het strand gemaakt en nog eens 5 minuten om bij de cave te komen. Hij liep rond en we waren er gauw doorheen, niet zo spectaculair. Even op de stoeltjes gezeten en toen weer terug naar de parkeerplaats, een stevige klim.
.. .. ..
…Doorgereden via de SH92, en niet zoals eerder vermeld via de SH1. Bij Baclutha hebben we voor het grootste gedeelte de SH92 gevolgd. Even bij Curio Bay geprobeerd om daar de camper kwijt te raken maar daar was het zo druk dat we besloten om maar via de SH92 naar Invercargill te gaan. Onderweg tegenover een boerderij geluncht en de boer die op het land aan het werk was zat verlegen om een praatje en kwam naar ons toe. Zeker een kwartier gekletst, 56 jaar oud, getrouwd met een vrouw die al 2 kinderen had en zelf hadden ze er ook nog twee. De kinderen zitten in Invercargill op school, 3 kwartier rijden. Hij had 3 jaar geleden in Invercargill een huis gekocht en zijn vrouw zit daar door de week met de kinderen. Komt wel overdag even naar de boerderij en gaat ’s middags weer terug om de kinderen van school te halen. Rond half drie reden we Invercargill binnen en hebben een bezoek gebracht aan Queens Park, een mooi aangelegd complex van 81 hectare met sportvelden, cricket veld, tuinen, kassen, kinderboerderij e.d. . Een twee uur daar doorgebracht en iets gedronken. We zitten nu op het zuidelijkste gedeelte van onze reis in Nieuw Zeeland.
.. .. ..
…Vervolgens op weg via de SH6 richting Queenstown. In Winton een grote parkeerplaats gevonden waar we de nacht over blijven. Nog 150km te gaan naar Queenstown. Ik heb ’s avond nog een rondje gelopen door het Russel Reserve, een stukje bos aan de rand van de plaats. Er zit geen leven hier, bijna niemand op straat en de winkels zien er verlaten uit.
.. ..
Een wat warme bewolkte dag en veel wind.

10 februari, zondag
…Om half negen op weg via SH6. Was de weg tussen Invercargill en Winton saai te noemen, rechte wegen en vlak, na Winton was het wel een vlakke weg maar aan beide kanten begonnen de heuvels te komen en de weg werd bochtiger. Bij een oud stationnetje koffie gedronken en bij Lake Wakatipu bij een lookout wat foto’s genomen. Om elf uur reden we de camping op waar het bordje ‘No Vaccancy ’hing maar bij navraag bleek er toch plaats te zijn omdat we zo vroeg waren. Op deze camping hadden we 8 jaar geleden ook gestaan. Kleine camping, keurig sanitair en op 10 minuten lopen van het centrum. Eerst gewassen en na het eten zijn we het stadje ingegaan. Queenstown is een erg toeristisch plaatsje en dat zie je meteen aan de prijzen. Wat ook opvalt dat er heel veel Chinezen zijn, ook de afgelopen drie weken al. Kunnen we vast aan ze wennen. We hebben een e-bike gehuurd voor morgen. We worden naar Arrowtown gebracht en vandaar fietsen we dan op eigen gelegenheid via een aantal routes terug naar Queenstown. Voor de rest van de dag is het luieren, lezen en het verslag bijwerken.
.. .. ..
…We lazen op internet dat er een grote bosbrand is bij Nelson, in het noorden van het Zuidereiland. Daar moeten we over acht dagen langs, hopelijk dat ze hem dan onder controle hebben, anders moeten we een alternatieve route nemen. ’s Avonds nog een ommetje gemaakt via een track richting Arrowtown.
.. .. ..
11 februari, maandag
…Om half negen naar de fietsverhuur gelopen in het dorp. Vandaar met een busje en fietsen naar Arrowtown vervoerd, een 15 km verderop. Daar uitleg gekregen over hoe om te gaan met de (elektrische) mountainbikes. Korte uitleg welke richting we op moesten fietsen en om 10 uur vertrokkenen we. Met zijn tweeën over een gravel pad langs de rivier de Arrow richting Queenstown naar Arrow Junction waar we de splitsing kregen naar Queenstown en naar de Gibson wijn velden. Onderweg mooie uitzichten en een goed begaanbaar vrij liggend fietspad. De nodige hangbruggen over waar maar een tegelijk over kon. De route was goed aangegeven. Tot Arrow Junction de oranje route, daarna de blauwe richting Queenstown.
.. .. ..
… Besloten om een van de winery ’s te doen dus eerst een eindje richting Gibson. Bij de Bungy Bridge waren ze aan het ‘Bungy Jumpen’, daar even gekeken. Onderweg nog mooie plaatjes. Bij de Gibson Cheesery brood en kaas gekocht en daar, met een glas wijn, geluncht. Toen werd het tijd voor de terugweg, nog een 35 km te gaan.
.. .. .. ..
… Bij Arrow Junction nu de blauwe route naar Queenstown gevolgd. Een schitterend fietspad te midden van de bergen en geen verkeer in de omgeving. Voornamenlijk langs de Kawarau river gefietst. Van vrij hoog tot aan de rivier, veel dalen. De elktrische fietsen gaan goed, de accus zijn ruim voldoende. Onderweg geen tentjes om iets te drinken. We hadden te weinig water bij ons. 6 km voor Queenstown gelukkig toch een uitspanning aan het Lake Wakatipu. Heerlijk koud biertje en thee gedronken en toen de laatste kilometers. Moe en voldaan de fietsen ingeleverd en naar de camping gewandeld waar we weinig fut meeer voor andere dingen hadden.
.. .. .. ..
12 februari, dinsdag
…Vannacht heeft het flink geregend maar ’s ochtends was het al weer droog en kwam de zon door. Water bij getankt en om negen uur vertrokken we richting Wanaka aan het gelijknamige meer. Na weer een mooie tocht parkeerden we om half elf de camper op een parkeerplaats direct aan het meer. Daar koffie gedronken, geluncht en Anneke heeft er gezwommen. Hier kwamen we acht jaar gelden aan toen de aardbeving de dag ervoor geweest was. Rond twee uur een wandelingetje gemaakt naar het toeristische dorp. Vergeleken met 8 jaar geleden is het een stuk drukker geworden. Je waant je in China en er zijn dan wat buitenlandse toeristen. Zo was het destijds absoluut niet.
..
…Rond half uur weer verder gereden richting westkust. Tussen Lake Wanaka en Lake Hawea richting Makarora aan het begin van de Haast pas die we over moeten om bij Haast aan de westkust uit te komen. Bij een lookout een paar foto’s gemaakt van Lake Hawea.
..
…Bij de Blue Pools gestopt om deze te bezoeken. De parkeerplaats was vol maar 1 km verder was er nog een kampeerplaats met een DOC campsite. Die was ook bijna vol maar we konden een plekje vinden met uitzicht op de vallei van de Makarora rivier. Besloten om daar de nacht door te brengen. Moesten $16 NZD betalen, d.w.z. in een enveloppe doen en die in een daar voor bestemde box doen. ’s Avonds of ’s morgens komt de ‘camp ranger’ controleren of je betaald hebt, zo niet dan volgt een boete. Ik heb een wandeling naar de blue pools gemaakt. Het was er erg druk, acht jaar geleden waren we hier alleen. Via twee hangbruggen naar de poel gelopen. Daar sprongen jongelui van de hangbrug in de pool, net op tijd om een foto te maken. Op ons gemak gegeten en daarna tijd voor schilderen en verslagen maken. Geen bereik voor internet dus geen communicatie met het thuisfront. Na achten werd het een stuk rustiger.
.. .. .. ..
13 februari, woensdag
…Vanochtend om zes uur gingen er al een paar campers weg, dus vroeg wakker. Buiten gekomen bleek er sneeuw te liggen op een van de bergtoppen. Tenslotte naderen we de gletsjers, Fox en Franz Jozef Glacier. Eerst ontbeten en toen met Anneke nogmaals naar de ‘Blue Pools’ gelopen. Het was nu een stuk rustiger dan gisteren. We hoorden van iemand die het weer van een ranger gehoord had dat er 5 jaar geleden 25 mensen per dag deze bijzonderheid bezochten en vandaag de dag 2500 per dag in het seizoen. Klopt wel.
.. .. .. ..
…Na een uur waren we weer terug op de camping. 10 km verderop gestopt bij de Haast Lookout. Ik ben alleen naar boven gegaan via een stijl zigzaggend pad. Boven had je een mooi gezicht op de besneeuwde bergtop. Binnen de 45 minuten was ik weer terug. Aan de overkant van de weg bleek ook nog een wandeling naar een platform te zijn waar je in de verte een mooi uitzicht had op het dal waar we vannacht gestaan hebben. Op de terugweg kwamen we met Schotten aan de praat die hier familie hebben en om de twee jaar naar NZ gaan. Moesten langs komen in Schotland, zouden zij ons het een en het ander laten zien. Email adres gekregen, je weet maar nooit. Onderweg een vogeltje tegengekomen die zich wilde laten fotograferen. Met ander half uur waren we weer terug. Eerst geluncht.
.. .. .. ..
…Nog een laatste ding om te bezoeken, de Fantail Greek Falls, een 5 km verderop. Weinig parkeerruimte voor onze grote camper maar het was gelukt. De watervallen zijn niet spectaculair, wel alle torentjes die ze van stenen gebouwd hadden.
.. .. ..
…Een camping opgezocht in Haast vlak bij de Tasman Zee. Het is een dorp van niks, twee straten, twee motels een restaurant, een boekingskantoortje voor excursies en de Haast Camping. Morgen belooft een regendag te worden, wordt dus kilometers maken.

14 februari, donderdag
…Nog steeds droog toen we wakker werden maar je wordt gek van de Sand flies. Kleine muggetjes die behoorlijk steken en die voornamelijk aan de west kust voorkomen alhoewel wij ook al aan de oostkust er last van hadden. Net alles klaar toen het begon te regenen. Snel op pad richting Noorden. Er is weinig te zien vanwege de laaghangende bewolking. Toch werd het snel droog en bij Bruce Bay gestopt voor een kopje koffie bij een tentje aan de Tasman Zee en voor wat foto’s O.a. een zeemeeuw op een stapel gesigneerde stenen.
.. .. ..
…Daarna weer op weg langs een afwisselende omgeving. Dan aan beide kanten oerwoud/regenwoud, dan open vlakten met ‘one lane bridge’ die over diep blauwe riviertjes/rivieren gingen , dan weer een flinke klim om een berg over te gaan. Rond twaalf uur waren we bij de Fox Glacier. Wagen geparkeerd, dachten een wandeling te doen naar de gletsjer maar net een brug over en de weg was gesloten.
.. ..
…Terug naar de camper en nog een stuk doorgereden (wat we gelijk hadden moeten doen). Aan het einde van de weg was een grote overvolle parkeerplaats waar we nog net een plaatsje konden vinden. Wandelschoenen aangetrokken voor een wandeling van ruim een uur heen en terug naar de gletsjer. Het was aardig druk, ook omdat het nog droog was. Na ongeveer 35 minuten kwamen we aan het eind van het pad waar we in de verte zicht hadden op de gletsjer. Die was t.o.v. 2011 een stuk landinwaarts verdwenen, een 250 meter. Weinig spectaculair maar je moet het toch zien. Onderweg nog een paar leuke foto’s gemaakt. Toen we bijna bij de camper waren begon het flink te regenen, toch even de regenkleding aangehad.
.. ..
…Op de parkeerplaats geluncht en vervolgens in de stromende regen nog wat kilometers gemaakt. Rond drieën een koffie/thee pauze en rond vijf uur de camper geparkeerd op 7 km van de plaats Ross. Hier brengen we de nacht door. Tegen half acht werd het iets droger. Morgen weer een nieuwe dag.

15 februari, vrijdag
…Na regen komt zonneschijn en dit geldt ook voor NZ. Na de sombere middag en avond van gisteren nu een blauwe lucht met wat wolkjes en een aangename temperatuur. Vanochtend bij het naar buitengaan opeens de Weka loopvogel voor de deur. We stonden vlak bij een monument dat wat hoger lag en daar had je een mooi uitzicht over de omgeving en de zee en daar poseerde een Weka voor onze camera’s.
.. ..
…Op weg naar de Pancake Rocks bij Punakaiki. Onderweg het jade stadje Hokitika letterlijk en figuurlijk links laten liggen. Ook in Greymouth niet gestopt. Hier start de trans alpine expresse naar Christchurch. Met de ruige Tasmaanse Zee aan de ene kant, en afwisselend regenwoud, vlakke landbouwgrond en bergen aan de andere kant is het begrijpelijk dat de westkust wordt beschreven als Nieuw Zeelands mooiste kustlijn. En het is inderdaad zo. Je zou bij iedere bocht willen stoppen om foto’s te nemen maar dan schiet het niet op. Voordat we bij de Pancake Rocks waren een paar keer gestopt voor foto’s en een kop koffie.
.. .. ..
…Bij de Pancake Rocks wat problemen om te parkeren maar een 200 meter verder langs de weg kon ik hem kwijt. Probleem is altijd dat er weinig parkeerruimte is en bermen zijn er niet. Het was behoorlijk druk maar langs de Rocks gelopen en uitgebreid foto’s gemaakt. De gelaagde kalksteenrotsen ontstonden miljoenen jaren geleden op de zeebodem en komen loodrecht uit het water omhoog. Er is nog geen verklaring voor dit fenomeen. Als het hoogwater is en het flink waait, dan drukken de golven tegen de smalle rots schachten. Net veel lawaai spuiten waterzuilen hoog de lucht in, de blowholes genaamd. Helaas geen regen en wind maar wel mooi weer voor een fotosessie.
.. .. .. .. ..
…Na de Pancake Rocks een 2 km verderop de camper geparkeerd voor een lunch en een wandeling. Een stuk van de Inland track gelopen die langs een rivier het binnenland inliep. Hier kwamen een wilde geit met twee jongen tegen. Moeilijk om op de foto te krijgen maar op de terugweg lukte dit. We liepen beschut over een mooi pad door het regenwoud.
.. .. ..
…Vervolgens op naar Westport waar een zeehonden kolonie te zien is op rotsen. We wilden eigenlijk naar de camping in Westport maar besloten om toch eerst naar Cape Foulwind te gaan en daar eventueel te overnachten. Tomtom ingesteld en die bracht ons keurig naar het carpark bij de zeehonden kolonie. Gelijk maar de kolonie gaan bezichtigen maar het was moeilijk om met de telefoon goede foto’s te nemen omdat ze toch wel wat verder weg liggen.
.. ..
…Weer terug naar de camper en ik ben opnieuw met het goede fototoestel nog wat foto’s gaan nemen, nu betere. Gelijk doorgelopen voor een wandeling naar de vuurtoren, een drie kwartier verder. Schitterende uitzichten op de diverse baaien. Vlak bij de vuurtoren was ook weer een carpark maar helaas daar ook verboden om te overnachten maar net voor de parking was een stuk grasveld waar we wel op zouden kunnen staan.
… .. .. ..
…Teruggelopen naar Anneke en naar de andere parking gereden om de nacht door te brengen. Rond half negen nog even naar de vuurtoren gelopen om de zonsondergang te zien. Al met al weer een hele mooie dag.

Verslag 6e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland

16 februari, zaterdag
…Goed geslapen ondanks de regen maar vanochtend was het weer droog. Nogmaals een wandeling gemaakt naar de zeehondenkolonie, nu vanaf de vuurtoren. Totaal bijna ander half uur heen en terug. Het was absoluut nog niet druk dus we hadden alle ruimte om te kijken. Nu konden we ze goed zien liggen vanwege de stand van de zon en omdat ze voor het grootste gedeelte bij elkaar gehokt waren. Er lagen veel kleine zeehonden. Je kunt er wel uren naar kijken maar we moeten toch weer verder. Onderweg de Astrolabia tegengekomen, een instrument waar Abel Tasman zijn positie mee berekende op zee. Elke avond werd de hoek t.o.v. de zon ermee berekend en via tabellen konden ze dan zien waar ze zich bevonden. Terug naar de camper en op pad.
..
…Eerst een Count Down opgezocht om boodschappen te doen en toen naar een camping gezocht. Het werd het Westport Kiwi Holiday Park. Eerst gaan douchen, eten en toen het dorp in. Bleek dat op zaterdag middag de meeste winkels al om 12 uur dicht waren, scheelt weer in de portemonnee. De dorpen is niet veel aan ,saaie brede rechte wegen. Terug naar de camping waar het de rest van de dag luieren is.
..
17 februari, zondag
…Vannacht beiden slecht geslapen dus rustig opgestaan. Gegeten, water bijgevuld en vuilwater geloosd. Op aanraden van de receptioniste naar de jachthaven gereden want daar was een wandeling van een uurtje. Het was de Kawatiri river trail Het was een hele fraaie wandeling die een stukje over vlonders ging en verder langs de rivier liep tot zo’n beetje de monding van de rivier. Mooi uitzicht over een water waar de spiegeling goed in was te zien, leek wel Lake Mirror. Ook was de vuurtoren van Westport te zien. Je kon nog veel verder lopen maar we hielden het bij een uur wandelen en kwamen aan de overkant van het water weer terug
.. .. ..
…De motoren gestart want we gaan vandaag van de westkust naar de oostkust, van Westport naar Blenheim, een afstand van circa 280 km. Onderweg geluncht bij een brug over een rivier en later thee gedronken in Saint Arnaud. Nelson en Abel Tasman laten we links liggen i.v.m. perikelen van de brand en de tijd. Woensdag moeten we weer met de ferry naar het Noordereiland. Op circa 80 km van Blenheim een pad ingereden naar de rivier de Wairau die we zo’n beetje tot Blenheim blijven volgen. Niet te zien van de weg hebben we een mooi overnachtingsplekje met achter en voor ons de bergen. Morgen moeten we wat boodschappen doen, de gasfles laten vullen en toner vinden voor het foto printertje van Anneke en veters voor mijn wandelschoenen. Lekker luieren met een heerlijk zonnetje en temperaturen van boven de 25 graden.
.. .. ..
18 februari, maandag
…Goede nachtrust genoten op ons mooie plekje. Vroeg op pad naar Blenheim waar we tegen tienen aankwamen. Vlak nadat we vetrokken waren sprong er een servies lade open en al de inhoud rolde over de grond. Direct gestopt en de scherven opgeruimd, 1 gebroken klein bordje, twee wijnglazen en een koffiebeker. Was even schrikken. In Bleinheim eerst getankt, toen gezocht waar we de gastank konden laten bijvullen. Had wat voeten in de aarde maar uiteindelijk na wat heen en weer rijden toch iets gevonden. Volgens de man ging er maar 3 kg in wat ik betwijfel. Ergens de camper geparkeerd en opeens stond er een politiewagen achter ons. Hij had gezien dat Anneke de gordels niet aanhad op het moment dat hij langs reed. Na wat gepraat uiteindelijk een waarschuwing gekregen dat we dit beslist niet meer moesten doen. Mooi weggekomen. Volgende project was de toner voor het printertje van Anneke, niet bij de Warehouse en een zaak waar we op de heenweg de muis hadden gekocht maar bij een Warehouse-Stationery, een soort van Mediamarkt. En zowaar, ze hadden de toner inclusief foto papier. Toen nog veters gezocht en gevonden. Op een terrasje iets gedronken, even in Blenheim rondgelopen door een park met mooi aangelegde bloembedden en toen op weg naar een wandeling.
.. .. .. .. .. ..
…De eerste niet kunnen vinden, eerst geluncht en bij de tweede was het raak alleen waren de hoger gelegen tracks gesloten vanwege extreem brandgevaar. De lager gelegen track langs een drooggevallen riviertje gelopen achter villa’s langs. Lag een beetje in de schaduw wat goed uitkwam want het was behoorlijk warm. Paar keer brandalarm gehoord en sirenes en ook ergens flinke rookwolken gezien. Mooie uitzichten op de bergen in de verte en ook een kiwi boom gezien. Met een uur waren we weer terug.
.. .. ..
…Op naar Picton waar we een plekje op een parkeerplaats bij de Queen Charlotte Sounds willen opzoeken om te overnachten. Helaas borden met “No overnight camping” dus dat hebben we maar niet gedaan. Wel daar genoten van het uitzicht op de haven waar de veerboten van beide lijnen die er zijn binnenkwamen. Ook daar gegeten en om acht uur dan toch maar een camping opgezocht, niet die waar we de vorige keer gestaan hebben want die hebben we voor morgenavond gereserveerd. Op tijd naar bed want de hele dag in de warme zon maakt toch moe. Nog een paar droge dagen maar in het weekend krijgen we toch een aantal regendagen.
..
19 februari, dinsdag

…Om half acht reden we al van de camping richting onze wandeling. Om kwart voor acht de camper geparkeerd hoog boven de sounds met een schitterend uitzicht. Het was een steile klim naar boven met de auto en hij trok het maar net in zijn eerste versnelling. In de haven lagen twee veerboten, The Bluebridge en de Interislander alsmede een groot cruise schip. Even uit de haven lag een tweede cruise schip waar de mensen met Zodiacs aan wal gebracht werden. Snel de schoenen aangetrokken en een wandeling gemaakt langs de Queen Charlotte Sound. Grotendeels door bos, dus weinig last van de zon en af en toe een mooi uitzichtpunt. Bij de Queen Charlotte Lookout ontbeten (crackers) en even uitgerust want het was een stevige klim met af en toe stijging percentages tot 19%. Nog een stuk verder gelopen naar de Snout. Dit was weer dalen tot circa 20 meter boven zeeniveau. Daar weer even gepauzeerd en mijn eerste Nieuw Zeelandse cash gevonden. Bij de Snout was een gedenkteken voor twee Japanners die daar bij het duiken verongelukt waren. Onderweg veel uitgezette vallen gezien , kom je in heel Nieuw Zeeland veel tegen. Ze zijn als de dood voor wat voor een ongedierte dan ook, klein of groot.
.. .. ..
…Rond kwart voor twaalf weer bij de camper. Stoeltjes en tafel naar buiten. Anneke had een salade gemaakt. We hadden net koffie en thee gemaakt en waren begonnen met eten toen er twee mensen van het Departement Of Conservation (DOC) langs kwamen om te vragen hoe we naar boven waren gekomen. Of we misschien langs de verkeerde kant naar boven waren gekomen, het was namelijk een eenrichtingsweg. Uitgelegd dat dat niet het geval was maar dat we al rond half acht naar boven gereden waren. Bleek dat ze de weg afgesloten hadden in verband met extreem brandgevaar omdat het weer warm zou worden. Ze hadden natuurlijk al eerder de camper zien staan maar wij waren aan het wandelen. We werden dringend en beleefd verzocht om direct te vertrekken, eten mocht niet meer, dus alles ingepakt en naar de camping gereden waar we alsnog de salade opgegeten hebben. Gisteren in Blenheim ook al problemen met gesloten tracks. Ze zijn als de dood voor een herhaling zoals bij Nelson gebeurd is. ’s Middags nog even naar het dorp gelopen om wat fruit te halen. Morgen vertrekken we met de Bluebridge weer naar het Noordereiland na 3 heerlijke , warme weken op het Zuidereiland.

20 februari, woensdag
…Om kwart over zes opgestaan en om kwart voor zeven reden we naar de ferry, een km verderop. Ingecheckt en even voor achten verlieten we Picton. Na een voorspoedige boottocht, eerst door de Queen Elisabeth Sound, vervolgens de Cook Strait en toen aangemeerd bij Wellington. Rond kwart over twaalf reden we de ferry af en hebben we de 2 genomen richting Hutt Valley en in Upper Hutt hebben we een Kiwi camping genomen. ’s Avonds even naar het dorpje gelopen, althans een buitenwijk, om bij de Four Square supermarkt een boodschapje te doen. We wilden een brood kopen omdat we morgen een wat langere wandeling willen doen en dan hebben we iets voor de lunch. Op tijd naar bed.
.. ..
21 februari, donderdag
… Om negen uur op pad voor een wandeling langs de Hutt rivier. Aan beide kanten van de rivier ligt een mooi wandel- en fietspad. Na 1,5 km kwamen we bij het punt waar de Cannon Point Walkway begon die we wilden lopen. Een track van 10 km die dicht bij de camping weer uit kwam. We begonnen met een stevige klim die ons naar een dam voerde. Helaas vanwege het mooie weer weinig water zodat deze niet over de rand heen kwam en dan een mooie waterval veroorzaakte (op foto’s daar te zien). Vervolgens weer steil klimmen uiteindelijk van 145 meter naar 345 meter waar een uitzichtpunt was met zicht op Upper Hutt en de rivier. Al met al was het een goed verzorgd pad dat grotendeels in de schaduw lag wat wel goed uitkwam i.v.m. de zon. De afdaling naar beneden ging vlot en rond half twee waren we beneden en moesten toen nog 1,5 km naar de camping lopen.
.. .. ..
…‘s Avond naar de supermarkt gelopen, er waren daar wat restaurantjes, en hebben heerlijk Thais gegeten. Morgen verder richting Taupo. We wilden eerst voor de Jan van Genten kolonie gaan bij Cape Kidnappers maar na telefonisch contact bleek dat alle excursies naar de kolonie geschrapt waren vanwege een onderzoek. Wat er precies aan de hand was weten we niet. De plannen er op aangepast en dan maar gelijk naar Taupo.

22 februari, vrijdag

…Opgestaan met regen. De vooruitzichten voor de komende 4 dagen beloven niet veel goeds, alleen maar regen. Water bijgetankt en vuil water geloosd en op weg naar Masterton waar een ‘free camping’ moet zijn. Onderweg bij een Lookout even gestopt voor een foto van twee meertjes, volgens mij gewoon waterbassins.
.. ..
.. Via de uitlopers van de Tararua Range, een pittige klim door dor een kloof, naar het vlakke gedeelte van Masterton. Daar via de Tomtom naar het Henley Lake Freedom Camping waar we direct aan het meer een plaatsje hebben. Het barst er van de eenden, ganzen, witte en zwarte zwanen en andere watervogels. Omdat het hier droog was eerst even een rondje om het meer gelopen. Er zijn nog meer wandelmogelijkheden, weliswaar korte, maar gezien het weer komt dat goed uit. Na de wandeling geluncht en toen even relaxen.
.. .. ..
…Aan het eind van de middag nog een wandelingetje rondom de vijver gemaakt maar nu een groter rondeje, dat ook door de ‘wetlands’ ging. Mooie bomen en struiken en weer de nodige watervogels waaronder een aalschover.
.. .. .. ..
…Nog even een cache gezocht en gevonden.
..
…Na het eten even via het terrein van een ziekenhuis naar het dorp gelopen. Het ziekenhuisterrein was een grote gribus zooi, althans het stuk waar wij overliepen. In het dorp was niet veel meer te beleven, dus weer terug naar de camping. Bij thuiskomst nog een mooie zonsondergang over het water.
Nader onderzoek op internet gaf aan dat de excursies naar de Jan van Genten kolonie in Clifton (nabij Hastings) tot nader order opgeschort zijn. Dit in verband met een aardverschuiving van een paar dagen gelden bij het klif waar de kolonie op ligt. Daarbij zijn twee toeristen gewond geraakt toe een deel van het klif instortte. Het ziet er niet naar uit dat de excursies op korte termijn hervat worden. Een deel van de nesten is ook vernietigd. Dus helaas geen Jan van Genten excursie bij Clifton.

Verslag 7e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland

23 februari, zaterdag
…Na een rustige nacht met af en toe wat eenden gekwaak op tijd opgestaan. Omdat we geen water hoefden bij te vullen, geen vuil water te lozen (we hadden geen electra, geen vers water en geen dumpstation om toilet en afvalwater te lozen) konden we snel vertrekken. Voor achten al op pad naar het dorp Dannevirke, een 100km verder aan de SH2. Bij een lookout nog even een foto genomen van de bergen, die verschillende kleuren hadden. In Dannevirke even getankt, 1,369 NZD (ongeveer 0,80 euro) wat goedkoop was want een dorp eerder was hij 1,489 en op het Zuidereiland hebben we een keer 1,80 NZD betaald. Om kwart over negen reden we het Dannevirke Holiday park op. Ze waren zeer verbaasd dat we er al zo vroeg waren. Normaal moet je voor tienen van de camping af zijn. Voor ons was dit ook een record. Kwart over tien was al eens gelukt. Het is een camping die in een dal ligt en rond van vorm, in het midden is plaats voor tenten en caravans en campers die geen elektriciteit nodig hebben en er omheen zijn 20 plaatsen voor campers en caravans die aan de stroom willen hangen. Om tien uur zaten we al aan de koffie en hadden we water bijgetankt, vuil water geloosd en had Anneke al een wasmachine aan staan. Ondanks alle negatieve berichten over het weer is het nog steeds droog en dat blijft het vandaag ook. Morgen lijkt een echte regendag te worden.
.. ..
…Na de koffie even door het dorp gelopen. Dannevirke is gesticht door Scandinaviërs op 15 oktober 1872, die het land via Napier binnen zijn gekomen. Er zou veel in het dorp herinneren aan de afkomst van de oorspronkelijke Scandinavische bewoners maar daar hebben wij heel weinig van gemerkt. Er is zoals in alle dorpen een centrale weg (in dit geval de SH2) die door het dorp leidt en tevens winkelstraat is. Er staat veel leeg en er was veel gesloten. In een leuk tentje koffie gedronken en bij de New World een paar boodschappen gedaan. Tegen enen waren we weer op de camping waar we gegeten hebben. Ik ben nog caches wezen zoeken, heb er 1 niet gevonden en een ander niet bereikt omdat de weg te smal werd om er langs te lopen, was namelijk de hoofdweg. Na 2km onverricht ter zake teruggekeerd en toen ook nog door mijn enkel gegaan en gevallen. De schade valt gelukkig mee. Rest van de dag rustig aan gedaan.
.. .. ..
24 februari, zondag
…We wilden vanochtend nog even een half uurtje lopen voordat het begon te regenen maar helaas, net de wandelschoenen aan en regen. Weer uitgetrokken en met de camper op pad richting Tongariro, net onder het meer van Taupo. We laten de oostkust toch voor wat het is omdat de Jan van Genten niet doorgaan. Via de SH2 naar Woodville en daar de 3 genomen naar Ashhurst. Onderweg bij een lookout vlug wat foto’s genomen omdat het toen bijna droog was.
.. ..
…Al met al viel de beloofde regen mee, het was meer droog dan regen. De Nieuw-Zeelandse MI lijkt veel op onze KNMI. Via een binnenweg naar Feilding en daar de 54 genomen richting Taihape. Ergens aan de 54 koffie gedronken en bij Vineger Hill de SH1 genomen richting Taupo. Mooie wegen gehad met wederom mooie uitzichten. Aan de SH1 geluncht en naderhand gestopt om foto’s te nemen van de besneeuwde top van Mt Ruapehu , 2797 meter hoog, met op de voorgrond de bloeiende hei. We rijden dan op de Dessert Road (wel de SH1) maar het is een woestijngebied dat gebruikt wordt door het leger.
.. ..
…Rond half twee reden we het Turangi Kiwi Holiday Park op waar we voor twee nachten geboekt hebben. We waren een van de eersten. Lekker buiten in het zonnetje wat gedronken en toen naar de I-site in het dorp gelopen voor wat informatie. Er is hier in de omgeving voldoende aan activiteiten te doen. Morgen willen we de rivier wandeling doen die hier een kwartier lopen vandaan ligt. Even naar de rivier gelopen om te zien waar we morgen moeten zijn. Nog wat plaatjes daar geschoten. Het is nog steeds droog en af en toe wat zon. Bij de I-site zagen we een temperatuur verwachting voor morgen voor Mt. Tongariro, daar vriest het tussen de -3 en -9 graden. Maar dan praat je over een hoogte van 1500 tot 2000 meter. Morgen is de wandeling over de Tongariro, die ik acht jaar geleden gedaan heb, gesloten vanwege harde wind. Wij willen eventueel woensdag een stukje er van lopen. Rond vijf uur weer terug op de camping om de rest van de dag te relaxen, toch bijna 250 km gereden.
.. ..
25 februari, maandag
…Na een redelijke nachtrust op tijd uit de veren. Veel wind gehad vannacht maar het is droog en dat is het belangrijkste. De buitentemperatuur is 9 graden dus een trui en of vest is nodig. Om half negen op pad naar de New World voor een stokbroodje. Om negen uur begonnen met de Tongariro River Walkway, eerst via de brug naar de overkant en dan richting zuiden lopen. Het is een zeer goed begaanbaar pad met links weidevelden en rechts begroeiing die naar beneden naar de rivier loopt. Af en toe koeien in de wei, dan weer braak liggend veld of grasvelden. Je kunt zien dat het hier ook al lange tijd droog geweest is. In het zonnetje wat gegeten en toen naar de volgende brug gelopen, de Red Hut Bridge. Alleen bij de brug is de rivier te zien geweest voor de rest kun je alleen door de bomen af en toe een glimp zien.
.. ..
…Vol goede moed weer op weg terug, nu aan de overzijde van de rivier en in noordelijke richting. Onderweg kwamen we langs een forellen kwekerij. Wilden we een kopje koffie drinken maar om dan eerst 30 NZD te betalen voor de entree werd het wel een dure koffie dus hebben we het bij water gehouden op onze stoeltjes. Het pad liep nu vlak langs de SH1 wat herrie veroorzaakte maar even later boog het van de weg af richting rivier. Nu hoorden we alleen de rivier nog. Naarmate we weer dichter bij de brug kwamen kregen we ook meer mooie uitzichten op de rivier waar een visser midden in stond te vissen.
.. .. ..
…Nogmaals gepauzeerd, de brug weer over en nu richting noorden gelopen naar de volgende brug. Hier weer weilanden, nu rechts van ons en uiteindelijk een klim naar boven waar we een uitzicht hadden op Turangi en het meer van Taupo. Dit keer een normale brug waar de SH1 overheen ging., dit in tegenstelling tot de 2 eerdere bruggen welke hangbruggen waren. Die hebben we al heel veel op onze wandelingen gehad. Toen weer terug richting Zuiden en op een gegeven moment het pad verlaten, het dorp in gelopen en vervolgens naar de camping. Moe en voldaan daar aangekomen na 6 uren op pad geweest te zijn waarvan vier en een half uur gelopen. Weer een mooie dag gehad.
.. ..
26 februari, dinsdag
…Vanochtend alle tijd, we hoefden pas om 10 uur in Tokaanu te zijn voor een bezoek aan de Thermal Pools. Het is vannacht flink afgekoeld en de temperatuur in de camper was bij het opstaan een graad of zes, dus voor het eerst de kachel aan. We zitten aan de rand van het Tongariro National Park, een vulkanisch gebied met een aantal nog af en toe werkende vulkanen. Even over half tien reden we de parkeerplaats op van de Thermal Pools, 5 km van de camping. Eerst even buiten rondgekeken want daar kwamen de dampen van straat en uit tuinen.
.. ..
…Om 10 uur het complex in voor een bezoek aan een privé hot pool van 20 minuten en daarna het zwembad in voor de baantjes van Anneke, alleen is de temperatuur van het water te warm om je erg in te spannen. Bovendien is het zonnig en de zon brand al weer aardig op je huid. Na een half uur weer aangekleed en een route buiten het complex gelopen van 20 minuten waar je over al de vulkanische activiteit zag middels stoomwolken boven water, bubbelend water, bubbelende moddergaten e.d. .
.. .. .. .. ..
…Daarna op naar een wandeling bij Lake Rotopounamu. Onderweg bij een lookout geluncht waar we een schitterend uitzicht hadden op Lake Otamangakau.
.. ..
…Vervolgens naar het meer toegereden, een tiental kilometers verderop. Daar was een wandeling van twee uur rond het meer. Af en toe zag je het meer maar voor de rest was het een goed begaanbaar pad wat in de schaduw lag. Een paar stevige klimmen gehad en we hebben over een omgevallen boom moeten klauteren. Je kunt zien dat het droog geweest is want het meer is wat kleiner geworden.
.. .. ..
…Toen op naar Whakapapa Village waar we twee nachten willen blijven. Het is een D.O.C camping die midden in het Tongariro National Park ligt. Het zijn campings die vallen onder het Departement of Conservation en zijn over het algemeen primitief met vaak alleen een toilet en een waterkraan met niet drinkbaar water. Deze camping is echter de luxte die ze hebben en alles is aanwezig en is ook duurder dan veel andere campings. Onderweg hadden we een mooi uitzicht op Mt. Tongariro (1967 m), Mt Ngauruhoe (2291 m) en Mt Ruapehu (2797 m). De laatste hebben we twee dagen gelden al gezien maar dan van de oostelijke kant. Nu zitten we aan de westkant. (is ook de volgorde van de foto’s).
.. ..
…De eerste heb ik acht jaar gelden beklommen, niet de top, maar wel de Tongariro Crossing die 19 km lang is en van 1100 naar 1900 meter gaat. Was een hele mooie tocht, durf ik nu niet meer aan met mijn knie. Op de D.O.C. camping aangekomen bleek deze helemaal vol te zijn. Dus moesten we uitwijken naar een andere camping. Er bleek op 6 km afstand een andere , primitieve D.O.C. camping te zijn waar wel voldoende plaats was. Ligt midden in de rimboe. Hier loopt ook een track waar we morgen een stuk van willen lopen. Het is de Mangahuia track die start vanaf de Mangahuia D.O.C. camping.

27 februari, woensdag
…Na een donkere nacht, geen licht van een camping, op tijd wakker met weer lage temperaturen in de camper. Het koelt hier ’s nachts af tot rond het vriespunt, we zitten op een hoogte van circa 800 meter. Wat tosti’s gegeten en toen op pad voor de Mangahuia track. In het begin is het een goed aangelegd pad met gravel en gaat licht stijgend. Je kunt de bergen niet meer zien want je loopt door manshoge begroeiing aan beide zijden. Later wordt het wat ongelmatiger, soms over boomstronken, soms over boomstammen die als pad dienen dan weer eens stukken over vlonders vanwege moerasachtige ondergrond. De begroeiing werd allengs hoger en dichter. Voor beschut lopen maakte dat niet veel uit want het werd steeds bewolkter. Na ruim een uur even wat gedronken en na ruim ander half uur kwamen we bij een rivier. Daar zijn we niet overheen gegaan omdat dat te lastig werd, moesten we onze schoenen uittrekken en daar hadden we niet op gerekend anders hadden we een handdoek en slippers meegenomen. Weer wat gegeten en gedronken en toen weer op de terugweg. De weg ziet er dan toch weer anders uit. Ondanks dat het zicht beperkt was door de begroeiing kwamen we na ruim vier uur en 12 km gedaan te hebben voldaan terug. Voor de rest van de middag en avond is het luieren geblazen. Het was inmiddels rustig geworden op de camping maar dat zal in de loop van de middag wel veranderen. Later op de middag werd het weer wat zonniger en waren de besneeuwde hellingen van de hoogste berg weer zichtbaar. Wij blijven hier nog een nacht staan.
..
28 februari, donderdag
…Rond half negen op pad naar Whakapapa Village om de wandeling naar de Taranaki Falls te doen. In tegenstelling tot dinsdag middag was het nog erg rustig, meer dan voldoende parkeerruimte. De camper geparkeerd en langs het immense Chateau Tongariro Hotel gelopen naar het begin van de wandeling. We hadden de keuze tussen de upper Walkway of de lower. Begonnen met de upper met mooie uitzichten het dal in en aan de andere kant de drie bergen, Tongariro, Mt. Ngauruhoe en Mt Ruapehu.
.. ..
…De upper route ging voornamelijk door open terrein over een goed begaanbaar pad, af en toe wat klimmen. We kwamen stukken gestolde lava tegen. Af en toe een bruggetje over een riviertje om uiteindelijk na een uur bij de Taranaki Falls te komen. Het is niet zo’n spectaculaire waterval maar toch leuk om te zien. Het water valt 20 meter naar beneden in een poel.
..
…Via de lower route weer terug naar het beginpunt. Na ruim twee uur waren we weer bij de camper.
.. ..
…We verlaten nu het Tongariro NP en gaan naar Taupo via de 47, de 41 en de 1. Aan de 47 geluncht op dezelfde plek als dinsdag, het was er nu vrij rustig. In Turangi getankt en in het drukke Taupo eerst boodschappen gedaan. Even over drieën reden we het Kiwi all seasons Holiday Park Taupo op waar we voor twee nachten geboekt hebben. Het is de duurste camping tot nu toe maar alles ziet er netjes en schoon uit. Morgen gaan we kijken of we elektrische fietsen kunnen huren.

1 maart, vrijdag
…Op ons gemak opgestaan, Anneke heeft eerst een was gedraaid en om 10.00 uur wandelden we aan naar de Huka Falls. We kunnen er vanaf de camping naar toe. Eerst kwamen we langs het Bungy Jumpen waar net iemand naar beneden ging, helaas niet ingedrukt bij foto nemen. Wel had Anneke een kat gefotografeerd die op een muurtje zat te genieten van het ochtend zonnetje. Via het Car park de bike route genomen die buiten om inging .Er is hier veel veranderd, acht jaar geleden was dit er helemaal nog niet. Het was een leuke route die nogal slingerde en omhoog en omlaag ging. De rivier was pas op het einde zichtbaar.
..
…Bij de Huka Falla aangekomen na ongeveer ander half uur lopen. Wat foto’s genomen. De Waikato rivier perst zich hier door een nauwe opening en er gaat 200.00 liter water per minuut (2 olympische zwembaden) doorheen wat zich met een donderend geraas 11 meter naar stort.
.. ..
…Langs de rivier terug richting camping gelopen met nu mooie uitzichten op de rivier en zijn blauwe heldere water. Hoe verder terug hoe rustiger de rivier alhoewel er een flinke stroming in stond.
.. ..
…Bijna terug bij het Car park was een zijstroompje die in de Waikato rivier uitkwam. Ik herinner me van 8 jaar geleden dat Anneke daar in dat zijstroompje met blote voeten gezeten heeft omdat dit erg warm water was dat van een hot pool van boven kwam. Toen was er de plaatselijke jeugd er aan het zwemmen. Het gebied is nu totaal veranderd, er is een koffie tentje gekomen waar we heerlijk gebak en koffie genuttigd hebben. Het tentje was pas een week open. Verder waren er allerlei voorzieningen waaronder toiletten en verkleedruimten die pas sinds juli klaar waren. Er wordt veel aan de recreatie gedaan met uitstekende voorzieningen. Ik heb een foto van nu en van 8 jaar gelden ingevoegd.
.. …….
…Tegen kwart voor twee waren we weer terug op de camping. Even in een hot pool gezeten, gedoucht, een uurtje gerust en toen naar het centrum gelopen, een 2,5 km van de camping. Hier heb ik wat sokken gekocht omdat er een paar kapot gelopen waren. Heerlijk Indiaas gegeten op de 1e verdieping met uitzicht op het meer van Taupo. Daarna huiswaarts met in de verte een donkere lucht hoewel er geen regen voorspelt is. Thuis gekomen het verslag gemaakt en doorgestuurd.

Verslag 8e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland

02 maart, zaterdag
…Om kwart over negen aangereden naar Craters of the Moon, een vulkanisch park 5 km van de camping. Het is vulkanisch erg actief en verandert voortdurend en is onvoorspelbaar. Je loopt over een goed aangelegd pad, deels gravel, deels vlonders. Om je heen zie je overal stoomwolken omhoog komen. Af en toe loop je langs een krater waar ook stoom uitkomt. Het is allemaal niet spectaculair maar leuk om doorheen te wandelen. Aan het eind is een lookout waar je een mooi overzicht op het park hebt.
.. .. ..
…Na het park doorgereden naar het thermo vulkanisch park waar we gisteren ook waren. Eerst weer een heerlijk stukje gebak met koffie en thee genuttigd alvorens Anneke even is gaan zwemmen in de Waikato. De stroming was er zo hevig dat ze in de monding van het kreekje is gaan zitten dat heerlijk verwarmd wordt door warm water dat vanboven uit een of andere pool naar beneden stroomt.
.. ..
…Daarna weer terug richting Craters of the Moon waar Reids Park Farme Freedom is waar we een nacht willen staan. Eerst geluncht en toen ben ik een stukje van een bike pad gaan doen wat me weer bij de Huka Falls bracht, nu van de andere kant. Wat foto’s genomen en toen weer terug via het pad door het bos wat tegenover onze camper uitkomt.
.. .. .. .
…’s avonds nog een stukje een track gelopen richting Taupo. De camping begint nu goed vol te lopen, er wordt links en rechts geparkeerd. Het is al vroeg donker, rond achten, dus het zal wel snel stiller worden.
.. .. ..
03 maart, zondag
…Vanochtend om kwart voor 8 vertrokken van een overvolle camping (gratis natuurlijk) richting Rotorua. Het is mistig en af en toe nog een laagstaande zon wat het erg lastig maakt om te rijden. Maar na 60 km goed aangekomen bij het Waimangu Volcanic Valley waar we een deel van de dag door willen brengen. Het is een wandeling van 4 km die je naar het lager gelegen meertje Lake Rotomahana brengt. Heen nemen we halverwege het Mt. Haszard wandelpad wat een steile klim en een stele afdaling inhoudt. Maar eerst volgen we het gewone wandelpad.
…Aan de horizon de berg Tarawera, een onrustig slapende vulkaan die op 10 juni 1886 voor het laatst uitgebarsten is. Heel het planten- en dierenleven is toen vernietigd. De meest zuidelijke krater die door de laatst uitbarsting is ontstaan is 50 meter diep. De smaragd poel is een koude waterpoel met grote hoeveelheden algen en mossen. Dit meer wordt vooral gevuld met regenwater, de maximale diepte is 2 meter.
.. ..
…De bodem van de zuidelijke krater bestaat uit het Frying Pan meer en is gevormd door de uitbarsting van de Echo krater in 1917. Het meer heeft een gemiddelde diepte van 6 meter en heeft een oppervlakte van 36.000 m2. De gemiddelde watertemperatuur is 55 graden. Als je luistert kun je de lugubere geluiden horen die onder andere uit de hete bronnen van de Echo krater en het Frying Pan meer komen.
.. .. ..
…Het Frying Pan meer stroomt door een riviertje heen met een snelheid van 110 liter per seconde en een temperatuur van 50 graden. Aan de kanten van deze geul vormen zich afzettingen die sporen hebben van o.a. antimonium en arsenicum. Deze mineralen vormen samen met de blauwgroene algen de spectaculaire oranje, bruine, gele en groene kleuren die aan de randen van en in de hete bronnen zelf te zien zijn.
.. .. ..
…Het witte kruis markeert het punt waar 4 toeristen door een plotselinge uitbarsting van de Waimangu geyser gedood werden, zij waren vooraf gewaarschuwd dat het gevaarlijk was om op die plek te gaan staan. Het Te Ara Mokora Terras is gevormd door bron ‘N’die in 1975 plotseling als kleine bron tot leven kwam.
.. .. ..
…Als de Inferno krater overstroomt, stort het bijna kokende water in deze smalle vallei. Het hete riviertje uit het Frying Pan meer zwelt op en dood alle blauwe algen die tussen de overstromingen door op de bodem van het kanaal groeien.
.. ..
…Nu beginnen we met het Haszard wandelpad wat begint met een steile klim via traptreden om uit te komen bij de Inferno krater. Het Inferno Krater meer is het juweel van Wainmangu en is meestal lichtblauw van kleur. Het water van het meer wijkt in een ritmische cyclus terug naar verschillende niveaus. Het meest normale gedrag is dat het om de twee of drie dagen overstroomt, zich 15 dagen rond de 8 meter terug te trekken, in 3 of 4 weken
.. .. ..
…Vervolgens is het weer klimmen geblazen via traptreden om boven te eindigen bij een mooi uitzichtpunt dat Lake Rotomahana laat zien met de Tarawera vulkaan op de achtergrond. Ook is het Frying Pan meer te zien alsmede enkele kraters die echter totaal overgroeid zijn.
.. .. ..
…Via een steile afdaling, wederom via traptreden weer op het gewone pad uitgekomen bij het riviertje. Hierin bevinden zich ongewone combinaties van stoomgaten, planten en een grote het bron. Een assortiment van mossen, varens en korstmossen floreert in deze warme vochtige en schaduwrijke omstandigheden.
.. .. ..
…Hieronder zie je de Marmer Terrassen die gevormd werden in de jaren 70 toen het Rotomahana meer een hoger waterniveau had waardoor dit gebied regelmatig overstroomde.
.. .. ..
…Via een korte route liepen we nu naar oevers van het Rotomahana meer waar je ook nog een rondvaart kon doen. Omdat er een aantal vaarten waren uitgevallen en een aantal volgeboekt waren konden we pas tegen drieën met de boot mee. Omdat we geen zin hadden op uur en tijd te lopen hebben we dit achterwege gelaten, deze boottocht hadden we 8 jaar geleden ook al gedaan, was wel heel leuk. Bij het meer had je een mooi uitzicht op de rode krater van de vulkaan Tarawera. Onderweg ook nog de nodige zwanen en eenden tegengekomen.
.. .. ..
…Op een bankje wat gegeten en toen via een natuurpad terug richting begin.
.. ..
…Vlak bij een busstop is het Warbrick Terras wat wordt gevormd dor een aantal veelkleurige snelgroeiende silicaat terrassen. Algen hebben bijgedragen tot het afzetten van silicaat waardoor een dam gevormd werd dwars door de in de krater sijpelende warme stroom.
.. .. ..
…Als laatste kwamen we langs de Clamshell-Lente, een kokende waterstraal. Het water van deze kokende lente vormt een ongebruikelijke schelpvorm terras en helpen bij het onderhouden van de temperaturen in de stroompjes.
.. .. ..
…Na 5.5 uur waren we weer boven bij het beginpunt. Een mooie dag, volop genoten. Met de camper naar een meertje hier vlakbij gereden waar we 2 nachten willen blijven. Er liggen hier 3 campings aan het meertje, we hebben de eerste genomen. Er staat bijna niemand en we hebben een plaats die direct op het water uitkijkt. Het is het Guy Roe reserve. Het is geen DOC camping, dat zijn de andere twee. ’s Avond nog wat vogels gespot.
.. .. ..
4 maart, maandag
…Vanochtend wakker geworden met mist. Gordijntjes om hoog en vanuit bed gewacht tot de zon door kwam. Duurde wel even. Anneke is gaan zwemmen en rond half tien was het zonnig en we hebben toen heerlijk buiten ontbeten. In de loop van de ochtend zijn de andere 3 campers en auto’s vertrokken zodat we helemaal alleen op de camping staan. We kunnen niet betalen omdat er geen formulieren zijn en de paal waar het geld in moet opengebroken is. Het is een warme dag geworden en we doen verder niets dan alleen wat lezen en naar de vogels in het water gekeken. Anneke heeft ’s ochtends een uurtje gelopen en ik ben ’s middags naar een camping 3 km verder opgelopen waar we 7 en 8 jaar geleden gestaan hebben. Er was niemand behalve wat vogels in het water. ’s Avonds kwamen er weer wat nieuwe campers en auto’s. Morgen gaan we naar Rotorua want het water is op en onze telefoons beginnen leeg te raken. Nog even wat foto’s gemaakt van de ondergaande zon.
.. .. ..
5 maart, dinsdag
…Vanochtend was het mistig en bewolkt maar in de loop van de ochtend kwam de zon goed door. Anneke is even gaan zwemmen en daarna hebben we ontbeten, de boel ingepakt en naar Rotorua gereden waar we voor twee nachten op het Kiwi Rotorua Thermal Holiday Park geboekt hebben. ’s Middags geluncht op de camping en daarna naar het centrum gelopen een 3,5 km van de camping. Bij een fietsenzaak e-bikes gehuurd voor woensdag om wat in de omgeving te fietsen. Even bij de I-site rond gekeken en ergens wat gedronken alvorens weer naar de camping te lopen. Het blijven ongezellige plaatsen met brede rechte wegen, veel winkels en weinig mensen. Je ruikt overal de zwavel want we zitten weer in een vulkanisch gebied, nog wat modderpoelen tegen gekomen. Morgen fietsen, donderdag gaan we naar een free camping vlak bij het centrum en vrijdag gaan we naar Waikite Valley waar Thermal pools zijn. Omdat het vrijdag een regendag belooft te worden leek dat ons een goed idee. Als we daar kamperen hoeven we de entree niet te betalen, zit uiteraard in de prijs van de overnachting.
.. ..
6 maart, woensdag
…Vanochtend met de camper naar de Count Down in Rotorua gereden en daar de wagen geparkeerd, was een groot parkeerterrein voor de supermarkt. Vandaar nog een paar honderd meter gelopen naar de fietsenwinkel waar we de e-bikes gehuurd hadden. Het waren een beetje gewone fietsen dus hoefden we niet constant voorovergebogen hangen over het stuur. Eerst naar de oever van het meer van Rotorua gereden waar een wandel- en fietspad lag dat langs allerlei geothermische zaken kwam. Eerst langs een chique hotel, toen naar het einde van het fietspad waar een vrije camperplaats is waar we morgen een nacht willen gaan staan. Je kijkt direct uit op het meer en ziet her en der stoom naar boven komen.
.. .. ..
…Het pad slingert zich door bosschages en open stukken waar de hitte je tegemoet komt alsmede de stank van zwavel. Uiteindelijk kwamen we vlak langs de camping om uiteindelijk uit te komen bij een mountainbike gebied waar diverse routes liggen voor jong en oud en voor beginners en gevorderden. Daar eerst bij een tentje koffie en thee gedronken.
.. .. ..
…Het is een bosrijk gebied waar geklommen en gedaald moet worden. Ik heb een app geïnstalleerd met de routes alleen is niet duidelijk voor wie welke route geschikt is. Dus pakken we maar de wat bredere paden en dat ging goed. Ik ben maar 1 keer onderuit gegaan wat me weer wat schaafplekken opleverde, maar ik kon zonder problemen weer verder. Een poosje wat rond gedoold en toen richting koffie tentje en vandaar weer terug naar de fietsenwinkel. Een leuke tocht over vrij liggende fietspaden. Uiteindelijk rond de 40 km gefietst. Morgen gaan we een deel van de route lopen die we nu gefietst hebben.
.. ..
7 maart, donderdag
…Vanochtend weer afscheid genomen van de Kiwi camping. We zijn verkast naar de oevers van het meer van Rotorua, een 4 km verderop. We weten niet of we hier mogen staan maar er staat niets van dat het niet mag, dus blijven we hier een nacht staan. Van hieruit een wandeling langs het meer gemaakt richting centrum en een Maori dorp bezocht waar de oudste Anglicaanse kerk van Nieuw Zeeland staat. Ook hier weer een en al vulkanische activiteit. Ze zijn volop bezig het gebied langs de kust te ontwikkelen.
.. .. ..
…Aan het eind van de middag naar het centrum gelopen voor een kop koffie. Er was een nacht markt wat inhield dat er alleen eigenlijk eettentjes waren, dus een keer er over heen gelopen. Op de terug weg nog een stukje van het vulkanisch wandelpad gedaan.
.. .. ..
8 maart, vrijdag

…Goed geslapen, weinig herrie ondanks dat er de nodige busjes met jonge mensen naast ons stonden. Het is nog steeds droog ondanks de regen voorspellingen. Rustig ontbeten en toen langs de waterkant naar het centrum gelopen. Even gebruik gemaakt van het toilet bij de I-site. Toen via een andere kant langs het vulkanische pad terug gelopen naar de camper. Koffie gedronken en toen naar de Count Down om boodschappen te doen. Onderweg naar de Count Down een flinke bui gehad maar toen we het parkeerterrein opreden was het alweer droog. Daar in de camper een stokbroodje gegeten en vervolgens langs een dumpsite hier vlak bij om het toilet te legen en het water bij te vullen.
.. ..
…Toen op naar de volgende excursie, de hotpools van Waikite Valley, een 35 km hier vandaan waar we ook de nacht kunnen blijven staan. Echt het binnenland in, heuveltje op en heuveltje af. Nog steeds droog. Rond kwart over twee waren we bij de pools. Bleek dat we pas van af twee uur op de camping konden, kwam goed uit. Ingecheckt voor 54 NZD, wat betekende 36 NZD voor de entree en 18 NZD voor de camping (met stroom, douche e.d. ). Een goedkope camping dus. De camper geïnstalleerd en toen de hotpools in. Er zijn een stuk of zes en we kunnen van vier gebruik maken. Het water in de pools is tussen de 35 en 40 graden, lekker warm. Je moet er niet te lang in blijven anders begin je te koken. Ook is er een zwembad met dezelfde temperatuur. Ze zijn allemaal buiten en bij een aantal heb je een mooi uitzicht. Het complex is gesitueerd langs een riviertje waar de dampen vanaf komen, nog steeds vulkanisch gebied. Ondertussen een paar zware regenbuien over ons heen gekregen maar de meeste pools zijn overdekt, dus weinig last ervan. Morgen gaan we er nog een keer van genieten. Vanuit ons bed hebben we een mooi uitzicht op de ‘jungle’.

Verslag 9e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland

09 maart, zaterdag
…Vanochtend als eerste om half acht nog even de hotpools in geweest. Na een avond met zware buien is het inmiddels weer droog geworden. Het was nog rustig in de pools, een drie kwartier gepoedeld toen gedoucht en gegeten. Op het terrein was nog een klein wandelingetje die je naar de warmwaterbron leidde die gebruikt wordt voor dit complex. Het water komt met een temperatuur van 95 graden uit de bron en stroomt dan naar beneden naar een riviertje waar het water van oorsprong koud is maar door het kokende water uit de bron wordt opgewarmd naar een temperatuur van 40 tot 45 graden. Dit water wordt dan weer gebruikt als voeding voor de hotpools en loopt dan via een terrasvorm geheel waar het nog een graad of vijf afkoelt.
.. .. ..
…Even over tienen reden we van de camping af nogmaals naar het meertje waar we al eerder twee dagen gestaan hebben. Het was een afstand van 25 km en dus waren weer er zo. Het staat er nu vol met auto’s en trailers omdat het een geliefd meer voor de vissers is. Voor de rest van de dag gaan we hier wat luieren en Anneke zal nog een keer gaan zwemmen, wel een verschil met de hotpools, van 35 graden naar 15 graden. Rond twaalf uur kwamen de bootjes een voor een terug en hebben ze twee uur gepauzeerd alvorens het meer weer op te gaan. Na twee uur rond te hebben gehangen zijn ze weer het water opgegaan om tegen vijf uur weer. terug te keren en huiswaarts te gaan. Ondertussen is Anneke ook nog even te water geweest.
.. .. ..
10 maart, zondag
…Eindelijk afscheid genomen van Lake Rerewhakaaitu. Anneke eerst nog gezwommen, afscheid genomen van de vissers die voor de 2e dag op rij kwamen vissen. Twee hadden de nacht ook op de camping doorgebracht. Via de 38 en de 5 naar Rotorua gereden om bij het dumpstation het toilet te legen en water bij te tanken. Vervolgens op weg naar Whakatane bij de Plenty Bay aan de PacificOcean. Onderweg kwamen we langs Lake Rototi en Lake Rotoma, vrij grote meren. Het is zondag, dus geen vrachtverkeer. Na in het begin de nodige kilmmetjes gehad te hebben werd het na 40 km wat vlakker en na zestig km reden we in Awakeri het Awakeri Hot Springs Holiday Park op waar we een nacht willen blijven. Het is er niet druk en we mochten zelf een plaatsje opzoeken. Er is hier een wandeling die we 7 jaar geleden ook gedaan hebben en die willen we nog een keer doen.
.. .. ..
…Na de lunch onze wandelschoenen aangetrokken voor de Latham’s Hill Track. Het is in het eerste uur een steile klim door een bosrijk gebied met af en toe een glimp van een uitzicht. Na drie kwartier stelde ik Anneke voor om terug te gaan maar dan moesten we een steile afdaling maken waar ze geen zin in had. De tanden op elkaar en door geklommen vanaf 10 meter naar circa 230 meter. Daar een tijdje over een smalle heuvelkam gelopen om uit te komen bij een mooi uitzichtpunt dat uitkeek over de Bay of Plenty. Daar zag je op de voorgrond de eilandjes Moutohora en Rurime met vaag op de achtergrond White Island. Daar wilden we in eerste instantie naar toe maar we laten het schieten omdat we het al een keer gedaan hebben en het is een vrij dure excursie.
.. .. ..
…Boven bij het uitzichtpunt kwamen we nog een jong stel met 3 jonge kinderen waarvan de jongste achter bij moeders op de rug zat. Was wel de makkelijke kant die ze geklommen hadden maar toch. De terugweg naar beneden was een stuk gemakkelijker, niet zo steil en het goed begaanbare pad werd uiteindelijk breder om uit te komen op de 30 waar we nog 1,5 km langs terug moesten wandelen om na drie uur weer bij de camping te komen. Onderweg nog een buitje gehad en ik heb even de poncho aangehad. Zeven jaar geleden hadden we ook al regen maar toen wat meer. Moe maar voldaan thee gedronken en de hot pools ingegaan. Deze bestonden uit een groot en een klein zwembad met een watertemperatuur van rond de 35 graden. Goed voor de stijve spieren. Morgenochtend vroeg gaan we er ook nog even in.
.. .. ..
11 maart, maandag
…Vanochtend met stralend weer om kwart over zeven opgestaan en eerst voor een halfuurtje de hotpools in geweest. Heerlijk ontspannend. Daarna alles op ons gemak gedaan en even over tienen (voor het eerst te laat van een camping) naar whakatane gereden waar we bij de Waikato rivier het laatste plekje van 5 op een free camping konden bemachtigen. We waren net op tijd want een halve minuut na ons reed een andere camper achter ons aan maar ving bot. Zij probeerden nog om ons allemaal wat op te laten schuiven zodat zij er tussen konden maar daar begonnen we niet aan. Er mogen maar 5 staan dus geen zes. Ze baalden als een stekker en hebben de hele dag rond gereden om te kijken of er iemand weg ging.
..
…Het is een mooi gebied,we zitten achter een dijk die langs de Waikato loopt. Op de dijk ligt een prachtig wandelpad en fietspad die beide richtingen opgaat. Naar het zuiden loopt hij uiteindelijk dood, naar het noorden weet ik niet hoe lang het doorloopt. We hebben dit wandelpad genomen richting zuiden om naar het centrum te lopen, met een uur waren we daar. We hadden het ook (achteraf) in tien minuten kunnen doen maar zo hebben we alvast wat beweging gehad. Eerst een Vodafone winkel op gezocht want onze bundel loopt 18 maart af. Uiteindelijk gekozen voor verlenging van 1 bundel en een nieuwe bundel met een nieuw telefoonnummer, nu voor een maand. Ergens koffie en thee gedronken, waar we een kiwi gespot hebben, en bij de i-site gekeken wat we hier het beste konden doen. Uiteindelijk gekozen voor een wandeling, de Kohi Point Walkway, die naar Ohope loopt en via een andere kant weer naar Whakatane, een dorp verder. Het is een rondwandeling die zeven a 8 uur duurt waarvan wij het eerste gedeelte willen doen. In Ohope kunnen we de bus terug nemen naar Whakatane. We moeten alleen rekening houden met hoog tij omdat we een stuk over het strand moeten wat met hoogtij niet begaanbaar is.
.. .. ..
…Terug op de camping is Anneke gaan hobbyen en ik ben gaan kijken waar de wandeling begon. Was nog even lastig om te vinden maar uiteindelijk met behulp van de i-site de juiste weg er naar toe gevonden. Alvast een stukje van de track gedaan, het eerste half uur is alleen maar klimmen maar wel over een goed begaanbaar pad en iets minder steil dan het begin van de wandeling van gisteren. Onderweg een paar mooie lookouts voor wat foto’s tegengekomen. Om vijf uur was ik weer teru bij de camper. Morgen lopen we eerst even langs de New World om een vers stokbroodje te halen en zijn dan met 5 minuten bij het begin van de wandeling.
.. .. ..
12 maart, dinsdag.
…Vroeg uit de veren, om zeven uur aangelopen naar de New World waar we brood gekocht hebben. Het is 5 minuten lopen vanaf de camping. Met nog eens 5 minuten lopen waren we aan het begin van de wandeling. Eerst een half uur stevig klimmen, soms over trappen. Daarna afwisselend vlak, dalen en klimmen. Uiteindelijk was ons hoogste punt 172 meter. Zo nu en dan een mooi uitzicht. Omdat we vroeg waren begonnen was het nog niet zo warm maar ondanks dat was het toch zweten geblazen. Na 1,5 uur even uitgerust, we moesten rond 10.00 uur het strand voorbij zijn in verband met opkomende vloed.
.. .. ..
…Na de rustpauze was het voornamenlijk dalen naar her strand, waar we over basaltblokken en rotsen moesten klauteren om uiteindelijk bij een strandje uit te komen. Daar nog een soort van kiwi gespot maar deze kon vliegen, dus geen echte kiwi. Onderweg een paar joggers en een paar wandelaars tegengekomen.
.. .. ..
…Na het strand was het weer klimmen en nog even pauze gehouden en toen uiteindelijk afgedaald naar het strand van Ohope. Daar kreeg een schoolklas surf les. De bouelevard was een grote picknick plaats met allemaal groene grasvelden, gescheiden door bosjes en/of bloemperken.
.. .. ..
...Om 11 uur waren we bij de bushalte na 10 km lopen. Om half twaalf met de bus terug naar Whakatane die op het parkeerterrein van New World stopte zodat we binnen 5 minuten thuis waren. Koffie gedronken, gegeten en nog even naar het dorp gelopen. Ik ben nog even naar het einde van de boulevard gelopen waar je dood liep op de rotsen waar we vanochtend boven langs gegaan zijn. We hebben nu de helft van de route gelopen, morgen willen we de andere helft doen, ook ongeveer 10 km. Dus nog een nachtje op de gratis camping. Je mag 2 nachten staan en het is een ideale uitvalsbasis voor het dorp en eventuele wandelingen. Ik hoorde vanochtend dat ze 9 jaar bezig geweest zijn om die 5 plekken te realiseren, tevens is er een dumpstation en even verderop een groot toiletgebouw bij een speeltuin en speelvelden.
.. .. .. ..
13 maart, woensdag
…Vanochtend weer op tijd op en bij New World weer wat broodjes gekocht. Om tien over zeven begonnen aan het tweede gedeelte van de Kohi Point Walkway. Eigenlijk bestaat de wandeling uit 8 afzonderlijke wandelingen die je aan elkaar kunt knopen als een loop walkway. Wij moeten nog 4 stukken doen, ongeveer 11 km. Het begin is makkelijk, langs de grote weg maar het tweede stuk is geclassificeerd als ‘hard’. En dat klopt wel, het is weer stevig klimmen via trappetjes en redelijk steile bospaden maar wel goed te belopen. Het gaat voornamenlijk door het bos waar weinig uitzichtpunten zijn. Het is druk met lokale lopers en wandelaars die ook al vroeg op pad zijn. Het derde stuk ging gedeeltelijk over open prive terrein en je moest steeds over trappetjes naar de andere kant. Het laatste stuk ging weer door het bos en was een grote klim gevolgt door een stevige afdeling. Rond 10 over elf stonden we weer bij het bushokje voor de bus van half twaalf. In Whakatane erst naar de Vodafonewinkel want mijn kaartje was niet goed , ik had 200 belminuten en 1,5 GB maar bellen ging niet. Uiteindelijk de winkel uit met weer een nieuw telefoonnummer, 200 belminuten (werkte nu wel) en 4GB data dit alles zonder verdere kosten, goed geregeld.
.. .. .. ..
.. ..
…Op de camperplaats geluncht en koffie gedronken. Jammer dat we hier wegmoesten want het was een schitterende camperplaats die direct door een grote caravan werd ingenomen. Water getankt en vuilwater en toilet geleegd bij het dumpstation. Waarschijnlijk voor de laatste keer diesel getankt en toen via de 30 naar Thornton, een 15 km verderop, naar het Thornton Beach Holiday Park waar we voor twee nachten geboekt hebben.. Hier hebben we 7 jaar geleden ook al gestaan. Er zijn nieuwe eigenaren en de hele boel is vernieuwd en opgeknapt maar dat kunnen we ons niet meer herinneren. Het is nu veel drukker dan toen, destijds stonden we met 4 campers nu staan er een stuk of 25. De camping ligt aan het strand die je via een poort kunt bereiken. Daar gaan we morgen even kijken, voor vandaag is het uitrusten van 4 dagen intensief wandelen. Vandaag weer heerlijk weer, rond de 23 graden, het dreigt wel maar er valt nog steeds niet. De komende week ziet er redelijk uit, hoge temperaturen en een grotere regenkans, maar dat hebben ze al eerder beloofd. Eerst zien en dan pas geloven.
.. .. ..
14 maart, donderdag
…Vandaag een luie dag, er staat niets op het programma. ’s Ochtends even op het strand geweest en de zeemeeuwen gevoerd met oud brood. Geen strandwandeling gemaakt omdat het te rul zand was om in te lopen.Anneke is nog wel even de zee in geweest maar er staat een sterke stroming die je gemakkelijk onderuithaald, wat ik zeven jaar geleden hier heb ondervonden.
.. .. ..
…Ik ben ’s middags een cache wezen zoeken, helaas niet gevonden. Maar toen ik daar bezig was kwam opeens de een na de andere politiewagen. De agenten deden kogelwerende vesten aan en waren zwaar bewapend. Op enig moment werd er een weg afgesloten en mij werd verzocht naar de camping terug te gaan. Ben natuurlijk even verder op blijven hangen en hoorde van iemand wiens ouders daar woonden dat er een gewapende man rond liep. Na ruim een uur kwam er versterking, ik denk een onderhandelingsteam en later ook een brandweer- en ziekenwagen. Rond vier uur gingen 2 politiewagens de afgesloten weg in en rond kwart over vijf was alles achter de rug want brandweer- en ziekenwagen reden weer weg. Ik las ’s avonds op internet dat ze een school ontruimd hadden en dat er een man aangehouden was. Zo maak je weer eens wat mee.
.. .. ..
…Rond kwart voor zes was ik weer bij de camper na nog een paar foto’s onderweg genomen te hebben waaronder een van Mount Tarawera, de berg die we al gezien hadden in het vulkanisch park bij Rotorua en bij Lake Rerewhakaaitu. Vandaag weer een zonnige en warme dag met 28 graden, het blijft maar mooi weer met hoge temperaturen. Ze snakken hier naar regen, sinds kerst vier kleine buitjes gehad.
.. .. ..
15 maart, vrijdag
…Vandaag wilden we naar Papamoa Beach bij Tauranga. Tegen tienen reden we aan via een kustweg die naar de SH2 liep. Die gevolgd tot Papamoa Beach dat ligt aan het begin van een schiereiland. Op een gegeven moment zaten we op een tolweg waar je alleen via internet kon betalen. Raar systeem maar Anneke is het uiteindelijk gelukt. Naarmate we dichter bij Tauranga kwamen werd het steeds drukker. Er is hier enorm veel bijgebouwd en ook qua wegen is het heel erg veranderd. We wilden Mt. Maunganui gaan beklimmen en zochten daar een camping. Uiteindelijk op een top 10 camping uitgekomen waar het net leek of je bij sporthuis centrum kwam. Dat zagen we niet zitten, Mt. Maunganui rechts laten liggen en doorgereden naar Katikati waar het een stuk rustiger was. Daar op het Sapphire Hot Pools Holiday Camp voor twee dagen geboekt. Er zijn wat warm water zwembaden en een paar hotpools, bovendien kun je hier wat wandelingen vanaf de camping doen. Na het eten ben ik een kleine twee uur gaan wandelen, een boswandeling van een uur en buiten het park via de normale weg een stuk om hoog waar je mooie uitzichten had. Daar willen we zondagochtend nog een paar uur gaan wandelen. Anneke had hoofdpijn en is was gaan rusten. Vandaag doen we verder rustig aan.

Verslag 10e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland

16 maart, zaterdag
…Rustige nacht ondanks alle tentjes met kinderen naast ons. Vanochtend samen nog een keer de boswandeling gedaan die ik gisteren alleen gelopen heb. Na de lunch via een asfaltweg naar boven waar de weg ophield en je een aantal wandelingen kon doen. Hier zetten we morgen de camper neer en gaan dan een van de wandelingen doen. Net als gisteren mooie uitzichten ook op de zee in de verte. Verder een rustige dag, het weer is half bewolkt en de temperatuur schommelt tussen de 23 en 27 graden, afhankelijk van de hoeveelheid zon. Laatste foto is genomen vanuit onze achtertuin met uitzicht op het riviertje.
.. .. ..
17 maart, zondag
…Een snelstromend riviertje geeft niet voor iedereen rust. Anneke had slecht geslapen en liet het zwemmen ’s ochtends achterwege. Wel reden we om half ngen de camping af om naar onze wandeling te rijden. De start was 3 km vanaf de camping en er stonden een paar auto’s. De camper geparkeerd en de wandelschoenen aangetrokken voor een wandeling van circa 4 uur.
…Het begin is een uitstekend pad dat langzaam omhoog gaat. Na 20 minuten kwamen we bij een splitsing waar we naar een lookout konden gaan, wat onze bedoeling was, tevens was er een loopje van 5 minuten waar je langs een Kauri boom kwam. De route naar de lookout niet genomen omdat die stijl omhoog ging en dat zou een flinke klauterpartij worden waar we geen zin in hadden. De kauri boom op de foto gezet voor zover dat ging, behoorlijk hoge boom met een flinke diameter. We zijn gegaan voor de Hiahu track en we willen hem lopen tot die een andere track, de North-South track, kruist. Zou nog 1,5 uur lopen zijn. Vol goede moed over een redelijk begaanbaar pad dat licht steigend omhoog ging. Niet veel te zien want je slingert langs de bergwanden omhoog. Een paar keer een riviertje over gemoeten en sporadisch een uitzicht naar zee, maar omdat het vrij heiig was en de zon precies verkeerd kregen we niet echt goede foto’s. Na ruim 2 uur lopen bij de crossing aangekomen.
.. .. ..
…Even een foto gemaakt, wat gegeten en gedronken en toen terug naar beneden. We waren inmiddels van 125 meter naar 500 meter geklommen zonder noemenswaardige inspanning voor wat betreft klimmen. Na twee uur waren we weer bij de camper. Nu op naar de volgende camping, eerst in Katkati het dumpstatopn bezocht om toilet en vuil water te legen en water bij te tanken.Toen naar Waihi Beach, een 25 km verderop, waar we voor een nacht geboekt hebben op een top 10 Holiday Park.
.. .. ..
…Even aan zee geweest en toen terug naar de camping om badpak voor Anneke te gaan halen. Anneke is gaan zwemmen en ik ben in een tentje aan zee wat gaan drinken waar we later ook gegeten hebben, hoeven we niet af te wassen. Omhalf zeven waren we weer bij de camper om allerlei administratieve zaken af te handelen.
.. ..
18 maart, maandag

…Anneke moest vandaag om negen uur bij de kapper zijn en daarom op tijd op en om half negen de camper buiten de camping op een parkeerplaats gezet en lopend naar de kapper gegaan. Het dreigde te gaan regenen maar het bleef nog steeds droog. Ik heb in het dorp een kopje koffie gedronken en daarna zijn we weer naar de camper gegaan en naar Waihi gereden om boodschappen te doen. Ondertussen was het gaan regenen maar de temperatuur is nog best redelijk.
..Na de boodschappen nog 25 km gereden naar onze volgende camping die vlak bij Whangamata ligt. Het is een DOC camping en voor het eest moesten we over een gravel road rijden gedurende 5 km. Aan het einde van de weg, in de rimboe en aan een riviertje ligt de Wentworth DOC camping. Betaalden we 7 jaar geleden hier nog 5 NZD, nu zijn we 26 NZD kwijt. Was er toen 1 toilet, nu zijn er diversen en kun je een plaats met stroom krijgen, een warme douche voor 2 NZD en er staat een beheerders gebouw. Kortom, de tijd heeft ook hier niet stil gestaan. Er zijn 60 plaatsen maar er zijn maar een stuk of 4 plaatsen bezet. Een mooie plaats uitgezocht en toen eerst at gedronken en geluncht.
.. ..
…Na de middag hebben we samen de Wentworth Miners track gelopen die langs twee afgeloten mijningangen liep om na een half uur dood te lopen op het riviertje dat ook langs de camping loopt. Niet al te moeilijke route met weinig uitzicht behalve op de rivier. Vroeger werd hier naar goud gezocht en waren er diverse mijnen en ook een dorp maar daar is niets meer van over.
.. .. ..
…Ik heb daarna nog de Wentworth Falls track gedaan. Diit is een goed onderhouden pad dat langs een riviertje loopt en stijgt naar 200 meter waar de waterval te zien is. Ook hier heeft de tijd niet stilgestaan want 7 jaar geleden was dit een lastig te bewandelen pad en bij de waterval moest ik toen halsbrekende toeren uithalen om er te kopmen. Nu zijn er twee loopbruggen over de rivier en een uitkijkvlonder bij de waterval. Morgen gaan we hem samen nog een keer doen. In de loop van de middag zijn er toch nog een stuk of 10 plaatsen bezet. Het was een grauwe dag maar de middag was in ieder geval droog.
.. .. ..
19 maart, dinsdag

…Geen haast vanochtend want we hoeven niet te verkassen. ’s Ochtends eerst de wandeling gedaan naar de Wentworth Falls die ik gisteren alleen gedaan heb. Na ruim drie kwartier bij de waterval aangekomen, eigenlijk maar een miezerig stroompje. Het zou eigenlijk een paar dagen hard hebben moeten geregend om hem iets voller te kunnen aanschouwen. Onderweg nog een oude mijningang tegengekomen. Ik wilde nog wel een stukje verder en Anneke is teruggegaan naar de camping.
.. ..
…Verder omhoog geklommen waar het water naar beneden stort, niet spectaculair. Nog verder omhoog waar het pad steeds slechter werd en na een riviertje te zijn overgestoken liep het pad dood op een grondverschuiving en vond ik geen aanduidingen meer van een pad. Er restte mij na een ruim een half uur lopen niets anders dan terug te keren naar de camping.
.. ..
…Op de camping geluncht, wat gerust en aan het eind van de middag nog even een stukje langs de weg gelopen.
.. .. ..
…Heerlijk ontspannen dag met veel bewolking maar een aangename temperatuur.

20 maart, woensdag
…Op tijd uit bed en na het ontbijt de boel klaar gemaakt voor vertrek. Eerst nog even de beentjes gestrekt door de Wentworth Miners track nog een keertje te lopen.
.. ..
…Vervolgens over de grotendeels unsealed road naar de SH5 gereden en daar de richting Whangamata genomen. Dat lag nog een 5 km verderop. Daar op het Whangamata Moter Camp ingechekt en vuil water en toilet geloosd en schoon drinkwater getankt. Toen ons kleine plaatsje opgezocht over smalle paadjes. Koffie gedronken en toen het dorp even in. We zitten vlak bij het centrum en bij de zee. Even aan het strand gekeken waar Anneke ’s middags even gaat zwemmen. Ook hier weer een modern toiletgebouw zoals we die al meer gezien hebben. Ik denk als ze zoiets bij ons neer zouden zetten dat ze binnen een week totaal vernield zouden zijn.
.. .. ..
…Op de camping geluncht en daarna is Anneke even in de golven gaan spelen en ben ik naar de New World gelopen om wat boodschappen te doen. We kwamen gelijktijdig thuis. Ik nog een keer geprobeerd om Office 365 te installeren en zo waar, het is gelukt. Kan ik gewoon weer verder gaan met de verslagen. Rond zes uur naar het dorp gelopen want we willen Indiaas gaan eten.
.. ..
…Heerlijk Indiaas gegeten met naan brood. Daarna nog even langs het strand voor wat foto’s. onder anderen van de opkomende volle maan in het oosten. Morgen gaan we kijken of we een zonsopgang kunnen zien, ze beloven voor morgen zonnig weer.
.. .. ..
21 maart, donderdag
…Om kwart voor zeven was de wekker afgegaan en om vijf over zeven waren we op het strand om de opkomende zon te zien. Het was helder, dus alles was goed te zien.
.. .. ..
…Daarna gegeten en op weg naar de volgende camping. Via de kustweg richting Tairua en een stuk voor de afslag naar de SH25A de Opoutere Road ingereden om na enkele kilometers uit te komen bij het Waiponga Reserve waar een free camping is. En inderdaad in eeen schitterende omgeving ligt een parkeerplaats waar afgebakent tussen twee borden een paar campers mogen staan. Er was nog plaats dus ons geinstalleerd. De parking ligt beneden terwijl boven een toiletgebouw staat. Het is vloed je ziet dat de omgeving vol water staat en er is een een riviertje dat een eindje verderop de zee in stroomt. Om bij het strand te komen moet je 700 meter door een bos lopen, het WharekawaHarbour Wildlife Refuge.
.. .. ..
…Eerst een kopje koffie gedronken en toen via het ‘Joe Man’ bospad naar het strand gelopen. Het is een lang gerekt strand waar bijna niemand is en de Pacific Ocean ziet er blauw uit, een mooi gezicht. We zijn langs het strand gelopen in noordelijke richting tot we bijna niet meer verder konden om dat daar een rotswand was. Met eb kun je daar misschien wel omheen lopen maar dat doen we niet. Onderweg geprobeerd om een paar vogels van dichtbij te fotograferen. Anneke heeft ook nog wat schelpen gezocht die ze in een tekening wil verwerken. Rond enen waren we weer terug op de parking, waar nu 3 campers staan en een aantal auto’s. Inmiddels was het eb aan het worden en er is al een flink deel drooggevallen.
.. .. ..
…s Middags is Anneke even wezen zwemmen en ’s avonds zijn we nog een keer naar het strand gegaan om koffie te drinken. Er waren surfers aan het spelen in de golven en er liepen een paar wandelaars maar verder erg rustig. Morgen willen we nog een keer naar de zonsopgang kijken mits het weer het toelaat. Vandaag was in ieder geval weer een zonnige, warme dag.
..
22 maart, vrijdag
…Vanochtend om half zeven opgestaan om de zonsopgang te zien, tenslotte eerst 700 meter wandelen naar de zee. Het was nog donker toen we opstonden. Warm water voor thee meegenomen maar helaas zwaar bewolkt, dus geen zonsopgang maar wel op een bankje bij het strand genoten van de golven en de beesten die voorbij komen. Wel de maan gereflecteerd in het water gezien bij de parking. Bij de camper nog buiten kunnen eten maar net toen we klaar waren begon het te regenen. Alles weer naar binnen en toen een pakket gemaakt met spullen die we naar huis willen sturen zodat we wat meer ruimte in de koffers krijgen. In China mogen we maar 20 kg meenemen terwijl op internationale vluchten dat 23 kg is. Morgen willen we de doos versturen bij een postkantoor. Alle benodigde formulieren in gevuld en de doos opgevuld met kleren. Het motregent nog steeds zodat we het wandelen uitgesteld hebben naar vanmiddag.
.. .. ..
…Om drie uur was het droog en ben ik door het bos in noordelijke richting gelopen. Het pad slingerde van lings naar rechts. Links lagen de achtertuinen van huizen en ook een camping. Rechts hoorde je de zee. Uiteindelijk kwam het pad op het strand uit. Daar ben ik tot het einde gelopen bij de rotsen. Bij een geul kon ik niet meer verder. Langs het strand teruggelopen en omdat het eb was was het vlak bij de zee een harde ondergrond wat het lopen vergemakkelijkte. Er was niemand op het starnd, raar idee om over een lengte van 4 km niemand tegen te komen. Na een kleine twee uur was ik weer bij de camper. Inmiddels stonden er al acht campers en was het vol omdat je binnen 2 borden moest blijven.
.. .. ..
…Na het eten met Anneke nog een strandwandeling gemaakt, nu naar het zuiden totdat je doodliep op de rivier, die daar in zee kwam. Het was hoog tij, dus moesten we door het rulle zand ploegen, best zwaar maar we hebben het weer gehaald. Twee mooie dagen hier gehad in een schitterende omgeving en voor het eerst last gehad van de regen maar uiteindelijk toch nog buiten kunnen spelen. Morgen gaat alweer onze laatste week in NZ in.

Verslag 11e week Nieuw Zeeland en China reis : Nieuw Zeeland


23 maart, zaterdag
…Met mist opgestaan, maar het lijkt een mooie dag te gaan worden. Rond negenen waren we op weg naar onze volgende camping, een 30 km verderop in de plaats Tairua. Het is een kleine plaats en direct aan het begin van het dorp de camper geparkeerd omdat we eerst ons gisteren gemaakte postpakketje willen versturen. Het Postoffice bllek 80 meter verderop te zijn dus hoefden we niet te veel te sjouwen. Bij nadere weging bleek het pakket niet 12 maar 14 kg te wegen hetgeen weer extra kosten met zich mee bracht. Wij wilden er vanaf dus konden we verder alles afhandelen. Hebben wij in ieder geval wat legere koffers als we naar China gaan. Nog even een koffie gedronken in het zonnetje met uitzicht op de baai van Tairua waar het eb was. De camping bleek 300 meter verder te liggen maar de receptie was gesloten. Na telefonisch overleg konden we zelf een plaatsje zoeken, maar veel te kiezen hadden we niet. Direct bij de ingang was nog een redelijke plek. Het is een camping die niet meegegaan is met de tijd maar we doen het ervoor, er is niets anders in de naaste omgevong waar we naartoe kunnen gaan en we moeten de boel opladen. Anneke heeft vlug nog even een was gedraaid.
.. ..
…Na de lunch langs een wandelpad via de baai naar het strand gelopen. Daar even naar surfers gekeken en toen weer terug naar de baai waar we het wandelpad verder afgegaan zijn. Langs de nieuwe haven gelopen waar je appartementen voor 1.125.000 NZD kon kopen, omgerekent 750.000 euro. Erg duur voor weinig maar ook Tairu wordt voortgestuwd in de economische groei. De meeste appartementen staan echter nog leeg. Gelopen tot we niet meer verder konden en toen terug. Na twee uur lopen waren we weer bij de camping, net op tijd om de was binnen te halen voordat het begon te gieten.
.. .. ..
24 maart, zondag
…Om kwart over zeven vanochtend boodschappen gedaan, de super is onze achterbuur. Ontbeten en via een dumpstation gereden om vuil water te lozen en schoonwater bij te tanken. We gaan twee dagen de rimboe in. In het navigatie systeem onze camping ingegeven en na ca. 25 km een gravel road ingedraaid en na 2,5 km zou de camping moeten liggen. Helaas, de camping niet aaangetroffen. Bij navraag bij een boerderij bleek dat we aan de verkeerde kant van de heuvel stonden. Ik vond het al vreemd, ik had zelf het idee dat we al veel eerder een gravel road hadden moeten inslaan. Gekeerd en 8 km teruggereden en daar de de juiste weg ingeslagen. Puketui Valley road in plaats van Puketui Road. Foutje in het navigatie systeem. Uiteindelijk na 6 km via deels asfalt en deels gravel kwamen we bij de DOC camping, diep in de rimboe. Het is een mooie camping met verschillende grasvelden en een paar toiletgebouwtjes en her en der not drinkable water kranen. Camper geinstalleerd op een veldje van 45 bij 12 meter waar we helemaal alleen op staan. Wat gedronken en gegeten. Er zijn hier diverse wandelingen te doen.
.. .. ..
…Ik ben na het eten een stukje gaan wandelen. Een mix van een aantal wandelingen, eerst langs de rivier en toen via trappen omhoog naar Collins Drive East. Ik had via het Water Race Track terug willen gaan die door 3 tunnels liep maar ergens heb ik de afslag gemist, morgen een nieuwe poging. Na ruim een uur was ik weer bij de camping. Onderweg nog de resten van vroegere mijnactiviteiten tegen gekomen. Rond 1900 werd hier goud gedolven gedurende een paar jaar.
.. ..
…Toen nog de Golden Hiils Bettery Walk, De Briken Hills Battery Walk en de Creek loop gelopen die we later op de middag ook nog een keer samen hebben gedaan. Deze wandelingen voerden langs mijn ingangen en de funderiningen van vroegere gouddelvers activiteiten.
.. .. ..
…Morgen gaan we een grotere wandeling doen van een uur of vier.

25 maart, maandag
…Na een nacht met weinig slaap tegen achten opgestaan en buiten ontbeten. De temperatuur is niet zo hoog maar er staat nauwelijks wind. Na het eten de wandelschoenen aangetrokken voor een stevige wandeling. Gekozen voor een aaneenschakeling van een aantal wandelingen. Eerst het Main Range track. Dit pad klom geleidelijk naar 400 meter en was , zeker voor Anneke, moelijk te belopen omdat het redelijk stijl omhoog ging en je af en toe hoge stappen moest maken. Ook waren er veel boomstronken op het pad. Af en toe een trap wat het wat makkelijker maakte. Ook een foto gemaakt van de “Broken Hills” waar de camping zijn naam aan ontleend heeft. Na een uur klimmen waren we op het hoogste punt en hebben nog even een klimmetje naar een lookout gedaan waar je een mooi uitzicht had over de vallei en in de verte de Pacific Ocean.
.. .. ..
… Na de rustpauze begon de afdaling en bij een splitsing het Main Range track verlaten en via Collins Drive verder gegaan. De daling vergde ook veel, grote afstappen en veel boomwortels. Uiteindelijk bij een 500 meter lange tunnel aangekomen. Het licht van de Garmin ingeschakeld en over een rubberen pad door de tunnel gelopen. Bijn bij het eind kwamen we gloeiwormen tegen die blauw oplichtten in de duisternis. Even een foto van gemaakt, de lichtpuntjes zijn de gloeiwormen. Aan het eind toch weer mijn hoofd gestoten maar nu niet zo erg als 7 jaar geleden. Na de tunnel weer even gepauzeerd.
.. ..
…Weer verder afgedaald en bij weer een splitsing het Water Race track genomen die door 3 korte tunnels ging. Ook was het een vlak smal pad waar vroeger misschien een treintje liep ivm de goudmijnen. Uiteindelijk vlak bij het begin van de Main Range track uitgekomen en rond kwart voor twee waren we moe maar voldaan weer bij de camper. We waren op dat moment nog de enige gasten op de 60 plaatsen tellende camping. Tegen zeven uur ’s avonds kwam er nog een campertje. Nog drie dagen te gaan, morgen willen we naar Thames gaan aan de andere kant van de Coromandel.
.. .. ..
26 maart, dinsdag
…Vanochtend eerst nog een rondje van een uur gelopen alvorens op pad te gaan. Via de SH25A naar Thames waar we wat gedronken hebben en de laatste boodschappen gedaan hebben. Bij de camping nog een watervalletje gevonden en gouden draden aan de pluimen die hier met duizenden staan. Soms hele hellingen vol. Onderweg nog bij een lookout een foto gemaakt, je had daar een goed uitzicht over de Coromandel alleen de zon werkte niet mee. We zouden eerst in Thames op een camping gaan staan maar omdat er hier weinig te doen is naar Port Waikato gereden dat ligt aan de Abel Tasman Zee waar de Waikato rivier in zee stroomt. Hier hebben we de 2e nacht ook al gestaan. We hebben hier voor 3 nachten geboekt en vertrekken hier vrijdag vandaan naar de camperverhuurbedrijf om de camper in te leveren. We moeten dan een kleine 80 km rijden. We hebben nu de Coromandel verlaten en zijn de streek Waikato ingetrokken. De laatste dagen doen we het hier rustig aan.
.. ..
27 maart, woensdag
…Vandaag en morgen luierdagen. Om elf uur even naar het strand gewandeld. Het is droog met af en toe een waterig zonnetje. ’s Middgags wat gerust en gelezen. Anneke geschilderd. We zijn de laatste restjes van het eten en het drinken aan het opmaken. Morgen gaan we de koffers pakken. Volgens de weersvoorspellingen zou het vanavond en morgen gaan regenen, we wachten af.
.. ..
28 maart, donderdag
…Vanochtend het droeve bericht gekregen dat onze goede vriendin Jetty vannacht is overleden. Het doet ons pijn dat we niet bij Rob, Crista en Dave kuunen zijn. De afgelopen weken hebben we bijna dagelijks contact gehad maar nu zo definitief doet pijn daar zij deel uitmaakte van een waardevolle vriendengroep.
…De rest van de dag stond in het teken van opruimen, koffers inpakken en een wandeling. Vanwege de regen hebben we een uurtje gelopen. Verder rustig aan gedaan. Morgen vertrekken we richting camperbedrijf om de camper in te leveren.
..
29 maart, vrijdag
…Vanochtend is het dan zover, na 10 mooie weken gaan we de camper inleveren. Vanochtend de laatste spullen ingepakt, overtollige levensmiddelen in de campingkeuken gedeponeeerd en om tien uur reden we op weg naar Auckland. In Manukau, vlakbij het vliegveld de camper op een betaalde parkeerplaats gezet tegenover een winkelcentrum. Daar op ons gemak gewinkeld, een frietje gegeten bij de Mac en bij een ander tentje een kopje koffie gedronken. Nog een eindje gewandeld met benauwd weer. Ruim boven de 22 graden. Ze hebben ook onweersbuien voorspeld. Tegen drieen waren we bij het camperverhuurbedrijf waar we de camper vlot ingeleverd hadden. Kregen nog wat geld terug als compensatie voor wat klachten. Al met al hebben we toch wel plezier gehad van de camper. Op het laatst waren er wat kleine mankementjes maar daar konden we goed mee overweg. Hij heeft ons overal gebracht waar we heen wilden, starte altijd, we hadden meer dan voldoende bergruimte dus we klagen niet. Om vier uur met de bus naar het vliegveld gebracht waar het lange wachten begint. We kunnen pas om zeven uur inchecken dus ergens een tafeltje gezocht om het verslag af te maken zodat we dat nog kunnen versturen. In China weten we nog niet of we gmail, whatsup of wat dan ook kunnen gebruiken maar dat merken jullie wel. Als er niets meer komt lukt het niet.
.. ..
…In Beijing is het tien graden kouder dan in NZ, rond de 13 graden met ’s nachts temperaturen dicht tgen het vriespunt. Maar het is er zonnig en de komende dagen gaan de temperaturen omhoog. We vliegen om 22.00 uur locale tijd naar Shanghai en moeten daar overstappen op een vlucht naar Beijing. Daar hopen we morgen tegen 12.00 uur locale tijd te landen en staat er iemand ons op te wachten om ons naar het hotel te brengen.

Contact gegevens :

Adres                       : Schoofvelden 10, 5685 JX  Best

tel. Anneke             : +31 643196791

tel. Menno              : +31 619681544

email                      : schoofvelden1@gmail.com

webadres              : https://www.annekemennobolt.com



Het werk van Anneke is tijdens de kunstroute Best 2020 te bezichtigen op zaterdag 16 mei van 10.00 uur tot 17.00 uur en zondag 17 mei van 11.00 uur tot 17.00 uur en verder op afspraak.

Als je interesse hebt om iets van de schilderwerken te kopen, neem dan contact op met Anneke.



                                : 

10 november 2020
19.00 uur

Anneke map schilderen, aquarel en overige bijgewerkt  t/m 10 november
Menno foto's Spanje en verslagen Spanje bijgewerkt

5 maart 2020
14.15 uur
Anneke
map Aquarel toegevoegd en nog enkele foto's in map 2020 schilderen
Menno foto's en verslagen 4e week Los Ramos en Valentijnsdag toegevoegd

1 maart 2020
08.20 uur
Menno foto's en verslagen 3e week Los Ramos toegevoegd

26 februari 2020
19.45 uur
Anneke 
nieuwe foto toegevoegd in map 2020 schilderen
Menno foto's vakantie Spanje 4 en 5 februari toegevoegd in Los Ramos 2e week

3 februari 2020
21.30 uur
Menno
foto's vakantie Spanje 2 en 3 februari toegevoegd in Los Ramos 2e week
verslag Spanje bijgewerkt t/m 3 februari

2 februari 2020
09.45

Anneke nieuwe foto toegevoegd in map 2020 schilderen
Menno  foto's vakantie Spanje 2e week toegevoegd
foto's worden nu bijgewerkt volgens het principe de recentste foto's bovenaan
verslag Spanje bijgewerkt t/m1 februari

31 Januari 2020
12.00 uur 
Menno foto's vakantie Spanje 27/28 januari bijgewerkt
verslag Spanje 27/28 januari bijgewerkt


29 januari 2020
12.00 uur 
 Menno foto's vakantie Spanje 2020 bijgewerkt t/m 26 januari
verslag Spanje 2020 bijgewerkt t/m 26 januari
Anneke  nieuwe foto van schilderij toegevoegd in map 2020